Ordoño III
Król Leónu | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia |
Perez |
Data urodzenia |
ok. 926 |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Adosinda Osóreza |
Żona |
Ordoño III (ok. 926 – 956, w Zamora) – król Leónu w latach 951-956, syn i następca Ramiro II (931-951). Zmuszony był walczyć z władcami Nawarry i Kastylii, które to królestwa poparły roszczenia do trony Leónu jego młodszego, przyrodniego brata – Sancho Grubego.
To nie był jedyny problem podczas jego krótkich rządów. Musiał poradzić sobie z wewnętrzną rebelią, atakiem muzułmanów z Andaluzji i buntem w Galicji. W 955, w odpowiedzi na atak muzułmanów Ordoño wysłał swoje oddziały, które zawędrowały aż do Lizbony[1]. Muzułmanie zaproponowali pokój i negocjacje zakończyły się pokojem między królem Leónu i kalifem Kordowy – Abd al-Rahmanem III (912-961).
Ordoño próbował kontynuować politykę swojego ojca – fortyfikować swoje królestwo i budować autorytet władzy królewskiej w oczach hrabiego Ferdynanda Gonzáleza. González dążył do secesji Leónu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Cesarstwo Niemieckie - Arabowie na półwyspie pirenejskim. T. 17. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 261. ISBN 978-83-7425-697-1.