Onn Jaafar

Onn Jaafar

Data i miejsce urodzenia	1895 Johor Bahru
Data i miejsce śmierci	19 stycznia 1962 Johor Bahru
przewodniczący Zjednoczonej Malajskiej Organizacji Narodowej
Okres	od 1946 do 1951
Przynależność polityczna	Zjednoczona Malajska Organizacja Narodowa
Poprzednik	stanowisko utworzone
Następca	Tunku Abdul Rahman

Onn bin Jaafar (ur. 1895 w Johor Bahru, zm. 19 stycznia 1962 tamże) – malezyjski polityk.

Życiorys

Urodził się w Sułtanacie Johoru, kształcił się w Anglii i służył jako oficer w Johorze. Zwrócił się ku malajskiemu nacjonalizmowi. Wydawał dwie malajskie gazety, „Lembaga Malayu” („Trybuna Malajska”) i „Warta Malaya” („Malajski Raport”) będący pierwszym niezależnym malajskim dziennikiem. Po II wojnie światowej stał się bardzo aktywnym politykiem. Gdy w 1946 brytyjskie władze zgodziły się na utworzenie ze wszystkich malajskich sułtanatów Unii Malajskiej ze stolicą w Kuala Lumpur, przewodził protestom przeciwko utworzeniu Unii, uznając, że danie udziału w rządzie dominującym ekonomicznie Chińczykom i Hindusom doprowadzi do „wyginięcia” Malajów. Zwołał posiedzenie ponad 40 malajskich organizacji w marcu 1946 i założył Zjednoczoną Malajską Organizację Narodową (UMNO) – partię reprezentującą wyłącznie interesy Malajów. Gdy plan Unii został ostatecznie wycofany, sułtan Johoru mianował Onna pierwszym ministrem Johoru, a w lutym 1948 członkiem Izby Spraw Federacji Malajów. W 1951 na stanowisku lidera UNMO zastąpił go Tunku Abdul Rahman, późniejszy premier Malezji. W latach 1953–1955 założył dwie własne partie, Partię Niepodległości Malajów i Partię Narodową, jednak żadna z nich nie uzyskała popularności przeciwko nowej partii Rahmana, Partii Przymierza.

Bibliografia

• Dato’ Onn bin Jaafar, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-08-31]  (ang.).