Przejdź do zawartości

Oktagon MMA

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Logo

Oktagon MMA – czesko-słowacka organizacja założona w 2016 roku przez Pavola Nerude oraz Ondřeja Novotnégo, promująca walki na zasadach MMA[1]. Oktagon z powodzeniem organizuje gale na największych czeskich oraz słowackich arenach. Organizacja posiada własne reality show zatytułowane „Oktagon Challange”, który jest będącym odpowiednikiem amerykańskiego programu „The Ultimate Fighter'a”, a także program „Oktagon Majk" czyli program typu talk show o zawodnikach i ludziach związanych z organizacją Oktagon MMA. W trakcie pandemii koronawirusa organizacja powołała turniej „Underground", w którym zawodnicy na specjalnych zasadach rywalizowali w czterech kategoriach wagowych o nagrodę w postaci stu tysięcy euro[2][3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Organizacja Oktagon MMA po raz pierwszy dała się poznać w 2016 roku, kiedy rozpoczęła zdjęcia do programu reality show „Oktagon Challenge”, w którym 8 zawodników (4 z Czech i 4 ze Słowacji) walczyło na wzór amerykańskiego „The Ultimate Fightera” o kontrakt z organizacją i 10 000 euro[4]. Reality show był emitowany w O2 TV Sport w Czechach i JOJ Plus na Słowacji. Finał zakończył się 10 grudnia 2016 pierwszym w historii turniejem Oktagon 1, który odbył się w praskiej Hali Sportowej Královce, gdzie słowacki zawodnik Gábor Boráros zwyciężył w finale pierwszej serii Oktagon Challenge, pokonując Jakuba Běle po niespełna 4 minuty pierwszej rundy przez poddanie (duszenie zza pleców)[5].

W 2017 roku organizacja zorganizowała 3 turnieje. Na kwietniowym turnieju Oktagon 2, który odbył się na arenie HANT w Bratysławie, Gábor Boráros pokonał w walce wieczoru Rolanda Čambala przez TKO po 3 minutach pierwszej rundy[6].  Lipcowa gala Octagon 3 odbyła się na centralnym korcie tenisowym w praskich Štvanicach, a w walce wieczoru zmierzył się słowacki zawodnik Attila Végh, który jednogłośną decyzją punktową pokonał Irlandczyka Paula Byrne'a[7]. W listopadzie tego samego roku organizacja zorganizowała turniej Oktagon 4[8], który ponownie odbył się na arenie HANT w Bratysławie i podczas którego odbył się finał drugiej serii Oktagon Challenges. W nim Samuel Krištofič pokonał Radovana Úškrate po 2 minutach trzeciej rundy przez poddanie (duszenie trójkątne rękoma)[9].

17 marca 2018 roku organizacja po raz pierwszy zaprezentowała się w Ostrawie, a dokładnie na arenie RT Torax , gdzie w walce wieczoru Ľudovít Klein zmierzył się z Matějem Kuzníkiem. Po 4 rundach walka została przerwana na polecenie lekarza, a zwycięzcą został Ľudovít Klein przez TKO[10].  Następnie odbyła się gala Oktagon 6, która odbył się 26 maja 2018 roku w hali U. S. Steel Košice. W walce wieczoru udział wziął Samuel Krištofič, który w 1. rundzie pokonał Ondřeja Raškę przez TKO[11].  28 lipca 2018 r. organizacja po raz drugi zorganizowała kolejne wydarzenie na centralnym dziedzińcu praskich Štvanic, a mianowicie galę Octagon 7. W walce wieczoru o pas mistrzowski w wadze ciężkiej Michal Martínek zmierzył się z Danielem Dittrichem. W trzeciej rundzie Martínek pokonał Dittricha przez TKO i tym samym został pierwszym w historii mistrzem organizacji Oktagon MMA[12]. Gala Oktagon 8 była częścią kręcenia trzeciej serii Oktagon Challenges. Jakub Dohnal i Matúš Arpáš oraz Karol Ryšavý i Aziz Dauliatov rywalizowali w półfinale reality show w Hotelu Imperial w Karlowych Warach. Do finału gali dotarli Jakub Dohnal i Karol Ryšavý, ich wspólny pojedynek odbył się następnie na turnieju Oktagon 10. W połowie września 2018 roku organizacja po raz pierwszy zaprezentowała się w największej słowackiej hali, Stadionie Zimný štadión Ondreja Nepelu w Bratysławie, podczas turnieju Oktagon 9, w walce głównej Samuel Krištofič przegrał jednogłośnie na punkty z Polakiem Grzegorzem Siwym[13]. Ostatnią galą w tym roku była jubileuszowa Oktagon 10, która odbył się 17 listopada 2018 roku w praskiej O2 Arenie. W finale trzeciej serii Octagon Challenges Karol Ryšavý zwyciężył w drugiej rundzie przez TKO. Attila Végh także wystąpił po raz pierwszy od turnieju Octagon 4, pokonując jednogłośną decyzją Brazylijczyka Maiquela Falcão. W głównej walce wstępnej David Kozma został pierwszym w historii mistrzem organizacji w wadze półśredniej po tym, jak jego przeciwnik Gábor Boráros doznał kontuzji w drugiej rundzie i nie mógł kontynuować walki. W walce wieczoru zawalczyli m.in były mistrz federacji FNG Tomáš Deák i Amerykanin Cory Galloway. Deák wygrał jednogłośnie na punkty po trzech rundach[14]. 11 lutego 2019 roku organizacja zaprezentowała podczas konferencji prasowej Oktagon PrimeTime ogłosiło podpisanie umowy z Karlosem Vémolą i zapowiedziało, jego walkę z byłym mistrzem organizacji Bellator MMA Attilą Véghiem[15].

Pierwszym wydarzeniem w 2019 roku była gala Oktagon 11, która została zorganizowana w Ostawie, a konkretnie na Ostravar Arénie, w której po raz pierwszy w organizacji wystąpił nowo zakontraktowany Karlos Vémola. Czech w pierwszej rundzie pokonał Pawła Brandysa przez poddanie (duszenie zza pleców). W głównym wydarzeniu mistrz David Kozma po raz pierwszy obronił tytuł, pokonując pretendenta Samuela Krištofiča jednogłośną decyzją po pięciu rundach i broniąc tytułu wagi półśredniej.  Miesiąc później na Crow Arenie w Koszycach odbył się pierwszy turniej z cyklu Oktagon Prime, w którym w głównym meczu Jozef Wittner pokonał w drugiej rundzie Adama Horvatha przez TKO.

Na przestrzeni lat pod banderą Oktagon MMA boje toczyli tacy Polacy jak m.in. Grzegorz Siwy, Paweł Brandys, Łukasz Sajewski, Michał Bobrowski, Robert Bryczek, Mateusz Legierski, Mariusz Radziszewski, Krzysztof Klaczek, Ewelina Woźniak, Kamil Minda, Marta Waliczek, Marcin Naruszczka, Marcin Łazarz czy Piotr Wawrzyniak. W lutym 2020 roku Mateusz Legierski jednogłośnie zwyciężył z o wiele bardziej doświadczonym Miroslavem Štrbákiem, tym samym zostając pierwszym polskim mistrzem tej organizacji[16]. Drogę do walki o pas mistrzowski w kategorii ciężkiej wywalczył sobie Kamil Minda, dzięki dwóm wygranych walkach na galach Oktagonu. 19 czerwca 2021 przegrał walkę o tytuł z Martinem Budayem[17]. W grudniu 2023 roku Piotr Wawrzyniak zdobył tymczasowy pas mistrzowski w dywizji średniej po pokonaniu Vlasta Čepa[18].

12 października 2024 roku gala Oktagon 62: Bigger Than Ever, która odbyła się w Deutsche Bank Park we Frankfurcie nad Menem odnotowała europejski rekord frekwencji na gali MMA. Na trybunach stadionu zasiadło ponad 59 tysięcy kibiców[19][20].

Reguły walk

[edytuj | edytuj kod]
  • każda walka oprócz walki o mistrzostwo liczy 3 rundy
  • walka o mistrzostw liczy 5 rund
  • każda runda trwa 5 minut
  • przerwa pomiędzy rundami trwa 1 minutę

Sposoby wyłonienia zwycięzcy:

Akcje zabronione:

  • uderzanie głową
  • każdy atak na oczy
  • gryzienie
  • szarpanie lub pociąganie za włosy
  • zahaczanie (polega na zrobieniu „haka” z palca bądź z kilku palców i włożeniu ich do ust przeciwnika, a następnie ciągnięciu)
  • wszelkie ataki na krocze
  • bezpośredni atak na kręgosłup, obojczyk oraz tył głowy
  • uderzenia z góry dolną częścią łokcia
  • uderzenie w gardło, oraz łapanie tchawicy
  • szczypanie, drapanie itp.
  • kopanie głowy leżącego lub klęczącego przeciwnika
  • naskakiwanie na leżącego przeciwnika
  • kopanie piętami po nerkach
  • dźwignie na małe stawy (np. palce)
  • wyrzucanie przeciwnika poza ring
  • wkładanie palców w otwarte rany przeciwnika
  • przytrzymywanie spodenek lub rękawic przeciwnika
  • plucie
  • trzymanie siatki
  • używanie wulgaryzmów na ringu
  • atak podczas przerwy
  • atak na przeciwnika, pod ochroną sędziego
  • atak po gongu
  • świadome lekceważenie instrukcji oraz samego sędziego
  • uporczywe unikanie kontaktu z przeciwnikiem
  • symulowanie kontuzji

Kategorie wagowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Kogucia (do 61 kg / 135 lb)
  • Piórkowa (do 66 kg / 145 lb)
  • Lekka (do 70 kg / 155 lb)
  • Półśrednia (do 77 kg / 170 lb)
  • Średnia (do 84 kg / 185 lb)
  • Półciężka (do 93 kg / 205 lb)
  • Ciężka (do 120 kg / 265 lb)

Mistrzowie Oktagon MMA

[edytuj | edytuj kod]
Kategoria Waga Mistrz Od Obrony tytułu
Ciężka Do 120 kg Niemcy Hatef Moeil 18 listopada 2023 0
Półciężka do 93 kg Czechy Karlos Vémola 23 lipca 2021 1
Średnia Do 84 kg Turcja Kerim Engizek 12 października 2024
Półśrednia Do 77 kg Brazylia Kaik Brito lub Mołdawia Ion Surdu 7 grudnia 2024
Lekka Do 70 kg Słowacja Ronald Paradeiser 9 grudnia 2023
Piórkowa Do 66 kg Belgia Losene Keita 9 grudnia 2023
Kogucia Do 61 kg wakat
Musza Do 57 kg Anglia Sam Creasey 20 kwietnia 2024
Słomkowa Kobiet Do 52 kg Stany Zjednoczone Mallory Martin 12 października 2024

Historia mistrzów

[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni

[edytuj | edytuj kod]

Waga ciężka (do 120,2 kg)

[edytuj | edytuj kod]
Nr Mistrz Od Do Obrony tytułu
1. Czechy Michal Martínek
(pokonał Daniela Dittricha) 		28 lipca 2018 (Oktagon 7) 3 września 2020
Wakat 3 września 2020 19 czerwca 2021 Martinek odszedł do organizacji ACA[21].
2. Słowacja Martin Buday
(pokonał Kamila Mindę) 		19 czerwca 2021 (Oktagon 25) październik 2021
Wakat październik 2021 18 listopada 2023 Buday odszedł z organizacji, aby wziąć udział w programie Dana White’s Contender Series[22].
3. Niemcy Hatef Moeil
(pokonał Lazara Todeva) 		18 listopada 2023 (Oktagon 49) nadal

Waga półciężka (do 93 kg)

[edytuj | edytuj kod]
Nr Mistrz Od Do Obrony tytułu
1. Czechy Viktor Pešta
(pokonał Stephana Pütza) 		25 września 2021 (Oktagon 28) kwiecień 2022
Wakat Martinek odszedł do organizacji PFL[23].
2. Czechy Karlos Vémola
(pokonał Aleksandara Ilicia) 		23 lipca 2022 (Oktagon 34) nadal
Tymczasowy 1. Słowacja Pavol Langer
(pokonał Alexandera Poppecka) 		17 czerwca 2023 (Oktagon 44) 7 października 2023 (Oktagon 47)

Waga średnia (do 83,9 kg)

[edytuj | edytuj kod]
Nr Mistrz Od Do Obrony tytułu
1. Czechy Karlos Vémola
(pokonał Alexa Lohoré) 		30 grudnia 2020 (Oktagon 20) 26 marca 2021
Wakat 26 marca 2021 26 lutego 2022 Vémola na ważeniu przed walką nie osiągnął wymaganego limitu kategorii średniej, przez co pozbawiono go pasa oraz nałożono na niego karę finansową[24].
Tymczasowy 1. Słowacja Samuel Krištofič
(pokonał Marcina Naruszczkę) 		24 lipca 2021 (Oktagon 26) 26 lutego 2022 (Oktagon 31)
2. Czechy Patrik Kincl
(pokonał Samuela Krištoficia) 		26 lutego 2022 (Oktagon 31) 12 października 2024 (Oktagon 62)
Tymczasowy 2. Polska Piotr Wawrzyniak
(pokonał Vlasto Čepo) 		29 grudnia 2023 (Oktagon 51) 2 marca 2024
3. Turcja Kerim Engizek
(pokonał Patrika Kincla) 		12 października 2024 (Oktagon 62) nadal

Waga półśrednia (do 77,1 kg)

[edytuj | edytuj kod]
Nr Mistrz Od Do Obrony tytułu
1. Czechy David Kozma
(pokonał Gábora Borárosa) 		17 listopada 2018 (Oktagon 10) 3 grudnia 2022 (Oktagon 37)
2. Brazylia Kaik Brito
(pokonał Davida Kozmę) 		3 grudnia 2022 (Oktagon 37) 25 maja 2023
Wakat 25 maja 2023 nadal Brito odszedł z organizacji w maju 2023 roku, aby wziąć udział w programie Dana White’s Contender Series[25].
3. Brazylia Kaik Brito lub Mołdawia Ion Surdu
(pokonał ?) 		7 grudnia 2024 (Oktagon 64)

Waga lekka (do 70,3 kg)

[edytuj | edytuj kod]
Nr Mistrz Od Do Obrony tytułu
1. Polska Mateusz Legierski
(pokonał Miroslava Štrbáka) 		15 lutego 2020 (Oktagon Prime 3) maj 2020
Wakat maj 2020 30 stycznia 2021 Legierski odszedł do organizacji KSW[26].
2. Słowacja Ivan Buchinger
(pokonał Ronalda Paradeisera) 		30 stycznia 2021 (Oktagon 21) 4 czerwca 2022 (Oktagon 33)
3. Belgia Losene Keita
(pokonał Ivana Buchingera) 		4 czerwca 2022 (Oktagon 33) 30 czerwca 2023
Wakat 30 czerwca 2023 9 grudnia 2023 Keita zwakował tytuł mistrzowski z powodu kontuzji[27].
4. Słowacja Ronald Paradeiser
(pokonał Ivana Buchingera) 		9 grudnia 2023 (Oktagon 50)

Waga piórkowa (do 65,8 kg)

[edytuj | edytuj kod]
Nr Mistrz Od Do Obrony tytułu
1. Słowacja Ivan Buchinger
(pokonał Vojto Barboríka) 		11 listopada 2021 (Oktagon 27) 23 listopada 2021
Wakat 23 listopada 2021 3 grudnia 2022 Buchinger zwakował tytuł mistrzowski z powodu kontuzji[28]
2. Gruzja Mate Sanikidze
(pokonał Jakuba Tichotę) 		3 grudnia 2022 (Oktagon 37) ?
Tymczasowy 1. Belgia Losene Keita
(pokonał Jakuba Tichotę) 		29 kwietnia 2023 (Oktagon 42) 29 lipca 2023 (Oktagon 45)
Wakat 29 lipca 2023 (Oktagon 45) 9 grudnia 2023 Sanikidze zwakował tytuł mistrzowski i zmienił kategorię wagową na kogucią.
3. Belgia Losene Keita
(pokonał Niko Samsonidsę) 		9 grudnia 2023 (Oktagon 50) nadal

Waga kogucia (do 61,2 kg)

[edytuj | edytuj kod]
Nr Mistrz Od Do Obrony tytułu
1. Słowacja Tomáš Deák
(pokonał Filipa Macka) 		14 września 2019 (Oktagon 14) 24 listopada 2020
Wakat 24 listopada 2020 6 listopada 2021 Deák odszedł do organizacji ACA[29].
2. Dania Jonas Mågård
(pokonał Filipa Macka) 		24 listopada 2020 (Oktagon Prime 4) 28 lipca 2023 (Oktagon 45 Special)
Tymczasowy Stany Zjednoczone Gustavo Lopez
(pokonał Filipa Macka) 		30 grudnia 2022 (Oktagon 38) 15 kwietnia 2023 (Oktagon 41)
3. Brazylia Felipe Lima
(pokonał Jonasa Mågårda) 		28 lipca 2023 (Oktagon 45 Special) 17 czerwca 2024
Wakat 17 czerwca 2024 nadal Lima odszedł do organizacji UFC.

Waga musza (do 56,7 kg)

[edytuj | edytuj kod]
Nr Mistrz Od Do Obrony tytułu
1. Stany Zjednoczone Elias Garcia
(pokonał Aarona Aby'ego) 		4 listopada 2023 (Oktagon 48) 21 marca 2024
Wakat 21 marca 2024 20 kwietnia 2024 Garcia został pozbawiony tytułu w związku z dwukrotnym odrzuceniem obrony pasa[30].
2. Anglia Sam Creasey
(pokonał Aarona Aby'ego) 		20 kwietnia 2024 (Oktagon 56) nadal

Kobiety

[edytuj | edytuj kod]

Waga musza (do 56,7 kg)

[edytuj | edytuj kod]
Nr Mistrz Od Do Obrony tytułu
1. Czechy Tereza Bledá
(pokonała Mabelly Limę) 		30 grudnia 2021 (Oktagon 30) sierpień 2022
Wakat sierpień 2022 nadal Bledá odeszła do organizacji UFC.

Waga słomkowa (do 52 kg)

[edytuj | edytuj kod]
Nr Mistrz Od Do Obrony tytułu
1. Niemcy Katharina Dalisda
(pokonała Jacintę Austin) 		16 września 2023 (Oktagon 46) 12 października 2024
2. Stany Zjednoczone Mallory Martin
(pokonała Katharina Dalisda) 		12 października 2024 (Oktagon 62) nadal

Ranking Oktagon MMA

[edytuj | edytuj kod]

Stan aktualny na dzień – 29 sierpnia 2024[31].

Nr P4P
1 Czechy Patrik Kincl
2 Belgia Losene Keita
3 Serbia Bojan Veličković
4 Czechy Karlos Vémola
5 Niemcy Katharina Dalisda
6 Słowacja Ronald Paradeiser
7 Niemcy Hatef Moeil
8 Słowacja Lucia Szabová
9 Anglia Sam Creasey
10 Polska Mateusz Legierski

Mężczyźni

[edytuj | edytuj kod]
Nr Waga ciężka do 120,2 kg (265 lbs) Nr Waga półciężka do 93 kg (205 lb) Nr Waga średnia do 83,9 kg (185 lb) Nr Waga półśrednia do 77,1 kg (170 lb)
C Niemcy Hatef Moeil C Czechy Karlos Vémola C Czechy Patrik Kincl C —
1 Bułgaria Lazar Todev 1 Słowacja Pavol Langer 1 Polska Piotr Wawrzyniak 4 1 Serbia Bojan Veličković
2 Polska Adam Pałasz 2 Niemcy Alexander Poppeck 2 Turcja Kerim Engizek 2 Gruzja Amiran Gogoladze
3 Niemcy Sebastian Herzberg 3 Irlandia Will Fleury 3 Czechy Marek Mazúch 3 Mołdawia Ion Surdu
4 Słowenia Tadej Dajčman 4 Czechy Daniel Škvor 4 Słowacja Samuel Krištofič 4 Włochy Stefano Paternò
5 Niemcy Ruben Wolf 5 Słowacja Attila Végh 5 Czechy Matěj Peňáz 5 Dania Louis Glismann
6 Francja Sofiane Boukichou 6 Anglia Scott Askham 6 Serbia Vlasto Čepo 6 Czechy David Kozma
7 Brazylia Wallyson Carvalho 7 Francja Jorick Montagnac 7 Anglia Mick Stanton 7 Brazylia Leonardo Silva
8 Brazylia Kerisson Rezende 8 Niemcy Marc Doussis 8 Grecja Andreas Michailidis 8 Węgry Máté Kertész
9 — 9 Czechy Miloš Petrášek 9 Niemcy David Zawada -1 9 Niemcy Christian Eckerlin
10 — 10 Stany Zjednoczone Jeremy Kimball 10 Czechy Zdeněk Polívka 10 Niemcy Christian Jungwirth
Nr Waga lekka do 70,3 kg (155 lb) Nr Waga piórkowa do 65,8 kg (145 lb) Nr Waga kogucia do 61,2 kg (135 lb) Nr Waga musza do 56,7 kg / 125 lb
C Słowacja Ronald Paradeiser C Belgia Losene Keita C — C Anglia Sam Creasey
1 Belgia Losene Keita 1 Szwecja Samuel Bark 1 Dania Jonas Mågård 1 Gruzja Beno Adamia
2 Polska Mateusz Legierski 2 Niemcy Niko Samsonidse 2 Niemcy Farbod Iran Nezhad 2 Stany Zjednoczone Elias Garcia
3 Hiszpania Acoidan Duque 3 Czechy Jakub Tichota 3 Gruzja Mate Sanikidze 3 Walia Aaron Aby
4 Słowacja Ivan Buchinger 1 4 Anglia Shoaib Yousaf 4 Stany Zjednoczone Gustavo Lopez 4 Chorwacja Stipe Brčić
5 Niemcy Attila Korkmaz 5 Niemcy Eduard Kexel 5 Anglia Jack Cartwright 5 Stany Zjednoczone Christopher Daniel
6 Niemcy Konrad Dyrschka -2 6 Niemcy James Hendin 6 Chorwacja Antun Račić 6 —
7 Anglia Shem Rock 7 Niemcy Max Holzer 7 Anglia Cory Tait 7 —
8 Austria Mochamed Machaev 8 Niemcy Gjoni Palokaj 8 Słowacja Roman Paulus 8 —
9 Holandia Agy Sardari 9 Czechy Vladimír Lengál 9 Kanada Josh Hill 9 —
10 Anglia Akonne Wanliss 10 Słowacja Karol Ryšavý 10 — 10 —

Kobiety

[edytuj | edytuj kod]
Nr Waga kogucia do 61,2 kg (135 lb) Nr Waga musza do 56,7 kg / 125 lb Nr Waga słomkowa do 52,2 kg (115 lb)
C C — C Niemcy Katharina Dalisda
1 Słowacja Lucia Szabová 1 Hiszpania Aitana Álvarez 1 Stany Zjednoczone Mallory Martin
2 Izrael Olga Rubin 2 Słowacja Veronika Smolkova 2 Australia Jacinta Austin
3 — 3 Serbia Jovana Đukić 3 Francja Eva Dourthe
4 — 4 — 4 Polska Anita Bekus
5 — 5 — 5 Czechy Magdaléna Šormová
6 — 6 — 6 Polska Karolina Wójcik
7 — 7 — 7 Brazylia Isabela de Pádua
8 — 8 — 8 Słowacja Monika Chochlíková
9 — 9 — 9 —
10 — 10 — 10 —

Legenda:

Symbol Oznaczenie
Wzrost w rankingu o (ilość miejsc, np. 2).
- Spadek w rankingu o (ilość miejsc, np. -1).

Lista i wyniki gal Oktagon MMA

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Lista i wyniki gal Oktagon MMA.

Brandy

[edytuj | edytuj kod]

Oktagon TV

[edytuj | edytuj kod]

Platforma za pośrednictwem której można oglądać gale transmitowane w systemie Pay Per View.

Oktagon Bar

[edytuj | edytuj kod]

Sieć barów współpracujących z organizacją. W takich lokalach można bez reklam oglądać transmisje poszczególnych gal.

Projekty

[edytuj | edytuj kod]

VÝZVA IV

[edytuj | edytuj kod]

W 2019 roku organizacja Oktagon zorganizowała żeńską edycję programu wzorowanego na amerykańskim programie "The Ultimate Fighter". W programie wzięło udział osiem zawodniczek z Czech oraz Słowacji, które podzielono na dwie drużyny – słowackiego zawodnika Attily Vegha oraz pochodzącego z Czech Karlosa Vémolę. Finał przypadł na październikową galę Oktagon 15, podczas której słowacka zawodniczka K-1 Lucia Krajčovič wygrała przez TKO w pierwszej rundzie z Czeszką Barbarą Cyprianovą.

Projekt Y

[edytuj | edytuj kod]

W 2019 roku organizacja stworzyło unikalny projekt, do którego spośród 400 kandydatek wybrano cztery kobiety kompletnie niezwiązane ze sztukami walki. Kandydatki po kilku miesiącach przygotowań stanęły do czteroosobowego turnieju, który swój początek miał podczas wrześniowej gali Oktagon 14. Finał natomiast odbył się 15 lutego 2020 roku, a zwyciężczynią okazała się Ivana Haskova – pochodząca z Czech studentka o specjalności literacko–historycznej.

Underground

[edytuj | edytuj kod]

Projekt powstały w czasach pandemii koronawirusa. Uczestnicy turnieju rywalizowali w czterech kategoriach wagowych (do 100kg, do 90kg, do 80kg, do 70kg) oraz specjalnej kategorii dla kobiet (do 61kg). W trakcie turnieju obowiązywały także specjalne zasady: pojedynki były toczone na dystansie 3 rund po 3 minut ewentualna dogrywka. Ponadto walka mogła być przeniesiona do parteru, jednak po trzech sekundach, kiedy pozycja w parterze została ustabilizowana, walka wracała do stójki. Nagrodą w turnieju było 100 tysięcy euro.

Znani zawodnicy walczący dla organizacji

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ ☀️Pavol Neruda » životní příběh majitele organizace Oktagon MMA | FightLive.cz [online], www.fightlive.cz [dostęp 2021-04-14] (cz.).
  2. ↑ Filip Błachut, Organizacja OKTAGON powołuje do życia turniej Underground [WIDEO] [online], InTheCage.pl, 6 kwietnia 2020 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
  3. ↑ OKTAGON MMA - oficiální web organizace smíšeného bojového umění [online], OKTAGON MMA [dostęp 2021-04-14] (cz.).
  4. ↑ Unikátní reality show! V Oktagonu sledujte cestu MMA bojovníků za titulem [online], iSport.cz [dostęp 2023-12-03] (cz.).
  5. ↑ Sherdog.com, Oktagon MMA - Oktagon 1 Challenge Finals [online], Sherdog [dostęp 2023-12-03] (ang.).
  6. ↑ Sherdog.com, Oktagon MMA - Oktagon 2 [online], Sherdog [dostęp 2023-12-03] (ang.).
  7. ↑ Sherdog.com, Oktagon MMA - Oktagon 3 Open Air [online], Sherdog [dostęp 2023-12-03] (ang.).
  8. ↑ Kamarádství jde v MMA stranou. V Bratislavě Pirát porazil soka divočáka - Sport.cz [online], www.sport.cz [dostęp 2023-12-03] (cz.).
  9. ↑ Sherdog.com, Oktagon MMA - Oktagon 4 Challenge Finals 2 [online], Sherdog [dostęp 2023-12-03] (ang.).
  10. ↑ Sherdog.com, Oktagon MMA - Oktagon 5 [online], Sherdog [dostęp 2023-12-03] (ang.).
  11. ↑ Sherdog.com, Oktagon MMA - Oktagon 6 [online], Sherdog [dostęp 2023-12-03] (ang.).
  12. ↑ Sherdog.com, Oktagon MMA - Oktagon 7 [online], Sherdog [dostęp 2023-12-03] (ang.).
  13. ↑ Sherdog.com, Oktagon MMA - Oktagon 9 [online], Sherdog [dostęp 2023-12-03] (ang.).
  14. ↑ Sherdog.com, Oktagon MMA - Oktagon 10 [online], Sherdog [dostęp 2023-12-03] (ang.).
  15. ↑ REFRESHER, Karlos Vémola sa pobije s Attilom Véghom. Bojovať bude pre Oktagon [online], refresher.sk, 10 lutego 2019 [dostęp 2023-12-03] (słow.).
  16. ↑ Oktagon Prime 3: Legierski wywalczył pas, Sajewski i Hodor z przegranymi [online], MMANews [dostęp 2020-05-03].
  17. ↑ Oktagon MMA 25: Kamil Minda przegrywa w walce o pas | Poinformowani.pl [online], sport.poinformowani.pl, 20 czerwca 2021 [dostęp 2022-04-20] (pol.).
  18. ↑ Jakub Madej, Piotr Wawrzyniak tymczasowym mistrzem OKTAGON MMA! Polak brutalnie rozbił rywala! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 29 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-30] (pol.).
  19. ↑ Jakub Hennig, Jeszcze lepszy wynik, niż zakładano! KSW Colosseum chowa się w cieniu gali OKTAGONU! [online], MMA PL, 16 października 2024 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  20. ↑ James Sweetnam, What MMA events would look like inside the best stadiums in the Bundesliga [online], SPORF, 17 października 2024 [dostęp 2024-10-17] (ang.).
  21. ↑ KAOCKO Kaocko, Brány Oktagonu uhájil, je čas se posunout. Martínek odchází s čistým štítem [online], www.kaocko.cz, 1 września 2020 [dostęp 2023-11-21].
  22. ↑ Nikola Andreev, Slovensko může mít druhého bojovníka v UFC! Martin Buday se popere o životní šanci [online], MMAMAG.cz, 26 maja 2021 [dostęp 2023-11-21] (cz.).
  23. ↑ Manfio vs. Madge to headline PFL season kickoff [online], ESPN.com, 22 marca 2022 [dostęp 2023-11-21] (ang.).
  24. ↑ Rafał Grabosz, OKTAGON 22: "Terminator" Vemola nie zrobił wagi, traci tytuł mistrzowski pełne wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 26 marca 2021 [dostęp 2023-11-21] (pol.).
  25. ↑ Puneet Sharma, OKTAGON welterweight champion set to compete on Dana White’s Contender Series this summer [online], www.sportskeeda.com, 25 maja 2023 [dostęp 2023-11-20] (ang.).
  26. ↑ Rafał Hałada, Niepokonany Mateusz Legierski zasila kategorię lekką KSW [online], MMA - BĄDŹ NA BIEŻĄCO, 25 maja 2020 [dostęp 2023-11-20] (pol.).
  27. ↑ F.T.V. Prima, VIDEO: Nešťastný konec Oktagonu? Zápasník se zlomenou nohou přece jen vyhrál! Na žádost o ruku mu partnerka řekla ano [online], Prima COOL [dostęp 2023-11-20] (cz.).
  28. ↑ David Hekele, Buchingerův sen ukončilo zranění, Kozmovi se o titul postaví srbský veterán UFC, „Moravskoslezský deník”, 23 listopada 2021 [dostęp 2023-11-20] (cz.).
  29. ↑ Caoilte de Barra, Mikael Silander returns at ACA 114 [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 24 listopada 2020 [dostęp 2023-11-20] (ang.).
  30. ↑ x.com [online], twitter.com [dostęp 2024-05-18].
  31. ↑ Rankings [online], OKTAGON MMA [dostęp 2023-09-16] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Oktagon_MMA&oldid=75040209”