Przejdź do zawartości

Ośno Górne (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ośno Górne
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

bydgoskie

Powiat

1954–55: aleksandrowski
1956–72: radziejowski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Ośno Górne

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

6

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

23

brak współrzędnych

Ośno Górne – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Ośno Górne z siedzibą GRN w Ośnie Górnym utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie aleksandrowskim w woj. bydgoskim, na mocy uchwały nr 24/1 WRN w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Marcjanki, Belny, Brzezie, Marcinkowo, Sompolinek i Wierzbie ze zniesionej gminy Boguszyce w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 23 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego[8] powiatu radziejowskiego w tymże województwie[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10]. Na uwagę zasługuje fakt że w związku ze zniesieniem gromady Ośno Górne jej obszar (sołectwa Belny[11], Brzezie, Marcinkowo, Marcjanki, Ośno Górne, Sompolinek i Wierzbie) wszedł w skład powiatu kolskiego w woj. poznańskim[12].

Uwaga: Nie mylić z gromadą Ośno.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 24/1 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu aleksandrowskiego; w ramach Zarządzenia Nr 9 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 18 listopada 1954 w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 5 października 1954 dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 63)
  7. Ogłoszenie uchwały Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Aleksandrowie Kujawskim z 2. X. 1954, ustalającej liczbę członków gromadzkich rad narodowych powiatu aleksandrowskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 9 października 1954 r., Nr. 10, Poz. 38)
  8. Właściwie reaktywowanego, ponieważ powiat radziejowski istniał także wcześniej, do 1871 roku (Maria Nietyksza: Rozwój miast i aglomeracji miejsko-przemysłowych w Królestwie Polskim, 1865-1914, PWN 1985, s. 350)
  9. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 289
  10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  11. Zapisano błędnie Bliny
  12. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 322