Przejdź do zawartości

Ołżas Sulejmienow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ołżas Sulejmienow
Олжас Сүлейменов
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1936
Ałma-Ata

Zawód, zajęcie

poeta, pisarz, polityk, dyplomata

Odznaczenia
Nagroda Leninowska
Order „Ojczyzna” (Kazachstan) Order „Lampart” Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Order Przyjaźni Order Wschodzącego Słońca (Japonia) Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy

Ołżas Omarowicz Sulejmienow (kaz. Олжас Омарұлы Сүлейменов; ros. Олжас Омарович Сулейменов, ur. 18 maja 1936 w Ałma-Acie) – kazachski poeta i pisarz rosyjskojęzyczny, polityk i dyplomata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1954 ukończył szkołę, a w 1959 studia geologiczne na Kazachskim Uniwersytecie Państwowym, brał udział w ekspedycjach geologicznych. W 1955 zaczął zajmować się literaturą, w latach 1958–1961 studiował w Instytucie Literackim im. Gorkiego w Moskwie, w 1959 opublikował swój pierwszy zbiór wierszy w gazecie literackiej. W 1962 wrócił do Kazachstanu i do 1971 pracował w gazecie „Kazachstanskaja Prawda” jako redaktor literacki, jednocześnie był redaktorem kolegium redakcyjnego kazachskiego studia filmowego, w 1971 został sekretarzem zarządu Związku Pisarzy Kazachstanu (do 1981), a w 1972 przewodniczącym Kazachskiego Komitetu ds. Kontaktów z Pisarzami Azji i Afryki. Od 1977 do 1995 był przewodniczącym Federacji Szachowej Kazachstanu. W latach 1980–1984 był deputowanym i członkiem Prezydium Rady Najwyższej Kazachskiej SRR, a 1984–1989 deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR. W latach 1981–1984 pełnił funkcję przewodniczącego Państwowego Komitetu Kazachskiej SRR ds. Kinematografii, a 1984–1992 I sekretarza Związku Pisarzy Kazachstanu i sekretarzem Zarządu Związku Pisarzy ZSRR. Jako aktywny działacz na rzecz rozbrojenia nuklearnego w 1989 został przewodniczącym międzynarodowego ruchu antynuklearnego „Nevada-Semipałatyńsk”. Po rozpadzie ZSRR został liderem partii Ludowy Kongres Kazachstanu (do 1995), w latach 1995–2001 był ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym we Włoszech z akredytacją na Grecję i Maltę. W swojej twórczości kontaminuje motywy kultur azjatyckich i europejskich. Jest autorem m.in. zbiorów wierszy i książek Ziemla, pokłoniś czełowieku (1961), Argamaki (1961), Sołniecznyje noczi (1962), God obiezjany (1967), Gliniana księga (Glinianaja kniga, 1969, o martyrologii Polaków w Auschwitz), Krugłaja zwiezda (1975), Izbrannoje (1986).

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]