Przejdź do zawartości

Notacja spektroskopowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Notacja spektroskopowa – sposób zapisu stanów elektronu w atomie. Podobna notacja bywa też stosowana w analizie innych stanów związanych cząstek, na przykład nukleonów w jądrze. Zapis spektroskopowy ma postać:

gdzie:

n - główna liczba kwantowa,
2s 1 - krotność stanu (np. s=0 singlet, s=1/2 dublet, s=1 tryplet),
L - orbitalny moment pędu (odpowiednik literowy),
j = l±s - całkowity moment pędu

Podpowłokom numerowanym przez orbitalną liczbę kwantową l przyporządkowane są kolejno litery: "s", "p", "d", "f", "g", "h", ...

Przykład

[edytuj | edytuj kod]

gdzie: n = 2, l = 3, s = 1, j = 2

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]