Nontronit
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
(CaO0.5,Na)0.3Fe3 2(Si,Al)4O10(OH)2·nH2O[1] |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
1,5 - 2,0 |
Przełam |
muszlowy, łuseczkowaty |
Łupliwość |
doskonała |
Pokrój kryształu |
drobny płytkowy, rzadko w postaci kryształów |
Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
oliwkowa, oliwkowozielona lub brunatna |
Rysa |
bezbarwna |
Połysk |
woskowy,matowy |
Współczynnik załamania |
α = 1,530 do 1,580 β = 1,555 do 1,612 γ =1,560 do 1,615 |
Nontronit, montmorillonit żelazowy[2] – minerał z grupy minerałów ilastych[3]. Należy do grupy minerałów pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.
Nazwa pochodzi od miejscowości Nontron we Francji.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Właściwości
[edytuj | edytuj kod]Zazwyczaj tworzy drobne kryształy o pokroju łuseczkowatym lub płytkowym. Występuje w skupieniach ziemistych, zbitych, łuseczkowatych. Rozpuszcza się w HCl, wytrącając osad. Jest izomorficzny z montmorillonitem.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Powstaje w procesie hydrotermalnego przeobrażenia krzemianów, powstałych w wyniku wietrzenia bazaltów, kimberlittów i innych skał ultramaficznych, w słabo drenowanych glebach wzbogaconych w popioły wulkaniczne. Minerały współwystępujące: kwarc, opal, hornblenda, pirokseny, oliwin, miki, kaolinit.
Miejsca występowania:
- na świecie: Francja - Nontron, Norwegia, Szwecja, Rosja, Niemcy – St Andreasberg, Heppenheim, Madagaskar, Australia, USA, Meksyk.
- w Polsce: na Dolnym Śląsku; Kowary; Świeradów-Zdrój i Zakrzów koło Kamieńca Ząbkowickiego, Strzegom. Zakrzów (powiat ząbkowicki)
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- kamień kolekcjonerski,
- interesuje naukowców.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nontronit
- ↑ Baza minerałów Mindat.org (ang.)
- ↑ nontronit, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-12-21] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Żaba , Ilustrowany słownik skał i minerałów, Katowice,: Wideograf II, 2003, ISBN 83-7183-174-9 .
- Andrzej Bolewski, Andrzej Manecki , Rozpoznawanie minerałów, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1990, ISBN 83-220-0405-2 .
- Multimedialna Encyklopedia Powszechna 2003r.