Przejdź do zawartości

Nik Zupančič

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nik Zupančič
Ilustracja
Nik Zupančič (z prawej) w barwach HDD Olimpija Lublana (2007)
Data i miejsce urodzenia

3 października 1968
Lublana

Obywatelstwo

Słowenia

Wzrost

185 cm

Pozycja

napastnik (center)

Uchwyt

prawy

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1987 Olimpija Lublana
1987–1988 Medveščak Zagrzeb
1988–1996 Olimpija Lublana
1996–1997 HK Bled
1997–1999 VEU Feldkirch 94 (43)
1999–2000 JYP 52 (12)
2000–2001 Timrå IK 47 (9)
2001 Olimpija Lublana 5 (4)
2001–2002 HK Jesenice 25 (23)
2002–2003 EHC Lustenau 25 (11)
2003 EC Dornbirn 1 (0)
2003–2005 EHC Lustenau 81 (81)
2005–2006 Olimpija Lublana 49 (14)
2006–2007 EV Zeltweg 32 (32)
2007–2009 Olimpija Lublana 86 (10)
2009–2010 EC Weiz 20 (15)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1987–1988  Jugosławia U-20 12 (25)
1989–1991  Jugosławia 14 (7)
1993–2004  Słowenia 66 (52)
W sumie: 92 (84)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2011–2015 Słowenia (asystent)
2015 HDD Jesenice
2015–2017 Słowenia
2016–2017 HDD Jesenice
2017–2018 Słowenia (asystent)
2018–2019 VEU Feldkirch
2019–2020 Unia Oświęcim
2021–2022 HDD Jesenice
2022– Unia Oświęcim

Nik Zupančič (ur. 3 października 1968 w Lublanie) – słoweński hokeista, reprezentant Jugosławii i Słowenii, trener.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Nik Zupančič karierę rozpoczął w 1984 roku w Olimpiji Lublana, w której występował pięciokrotnie (1984–1987, 1988–1996, 2001, 2005–2006, 2007–2009) oraz odnosił największe sukcesy w swojej karierze: wicemistrzostwo Jugosławii 1991, czterokrotnie zajął 3. miejsce w ekstraklasie jugosłowiańskiej (1985, 1986, 1987, 1990), trzykrotne mistrzostwo Słowenii (1995, 1996, 2001), pięciokrotne wicemistrzostwo Słowenii (1992, 1993, 1994, 2008, 2009), zajął 3. miejsce w ekstraklasie słoweńskiej 2006, wicemistrzostwo Austrii 2008, zdobył Puchar Jugosławii 1987, trzykrotnie Puchar Słowenii (1994, 1996, 2001), zajął 3. miejsce w Pucharze Konfederacji 1995 oraz zdobył mistrzostwo Interligi 2001.

Reprezentował również: Medveščak Zagrzeb (1987–1988 – Puchar Jugosławii 1988), HK Bled (1996–1997 – 3. miejsce w ekstraklasie słoweńskiej 1997), austriacki VEU Feldkirch (1997–1999 – 94 mecze,79 punktów (43 gole, 36 asyst)), z którym zdobył Mistrzostwo Austrii, 1998, zajął 3. miejsce w Österreichische Eishockey-Liga 1999, wygrał rozgrywki Europejskiej Hokejowej Ligi 1998 oraz dwukrotnie zdobył mistrzostwo Alpenligi (1998, 1999), a także fiński JYP (1999–2000 – 52 mecze, 30 punktów (12 goli, 18 asyst)), szwedzki Timrå IK (2000–2001 – 47 meczów, 10 punktów (9 goli, 1 asysta)), HK Jesenice, z którym w sezonie 2001/2002 rozegrał łącznie 25 meczów ligowych, w których łącznie zdobył 58 punktów (23 gole, 35 asyst), spędził 31 minut na ławce kar oraz wywalczył wicemistrzostwo Słowenii 2002 oraz został królem strzelców (19 goli), najlepszym asystentem (22 asysty) i zarazem najlepszym punktującym ekstraklasy słoweńskiej (41 punktów).

Potem reprezentował barwy austriackich klubów: dwukrotnie EHC Lustenau (2002–2003 i 2003–2005 – 106 meczów, 199 punktów (92 gole, 107 asyst)), EC Dornbirn (2003 – 1 mecz), EV Zeltweg (2006–2007 – 32 mecze, 75 punktów (32 mecze, 43 asysty)) oraz w sezonie 2009/2010 klub Oberligi austriackiej – EC Weiz, w którym rozegrał 20 meczów, zdobył 33 punkty (15 goli, 18 asyst)), spędził 14 minut na ławce kar, po czym w wieku 41 lat zakończył sportową karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Nik Zupančič z reprezentacji Jugosławii U-18 rozegrał 12 meczów, w których zdobył 35 punktów (25 goli, 10 asyst) oraz wystąpił na dwóch turniejach o mistrzostwo świata juniorów (1987 – awans do Grupy B, król strzelców (18 goli), najlepszy punktujący (23 punkty), najlepszy napastnik), 1988).

Z seniorskiej reprezentacją Jugosławii rozegrał 14 meczów, w których zdobył 10 punktów (7 goli, 3 asysty), spędził 12 minut na ławce kar oraz wystąpił na dwóch turniejach o mistrzostwo świata (1989, 1991).

Po rozpadzie Jugosławii w 1992 roku Nik Zupančič rozpoczął występy w reprezentacji Słowenii, w której w latach 1993–2004 rozegrał 66 meczów, w których zdobył 100 punktów (52 gole, 48 asyst), spędził 50 minut na ławce kar oraz brał udział w 11 turniejach o mistrzostwo świata (1993, 1994, 1995, 1996, 1997 – awans do Grupy B, 1998, 1999, 2000 – król strzelców (7 goli), 2001 – awans do Elity, najlepszy w klasyfikacji face-off (76,25%), najlepszy wskaźnik /- ( 16), 2002, 2004 – awans do Elity).

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Nik Zupančič po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W latach 2011–2015 był asystentem Matjaža Kopitara w reprezentacji Słowenii, a od lutego 2015 prowadził HDD Jesenice[1]. Po dymisji Kopitara z funkcji selekcjonera, został mianowany nowym selekcjonerem reprezentacji Słowenii, z którą podczas mistrzostw świata I Dywizji Grupy A 2016 rozgrywanych w katowickim Spodku wywalczył awans mistrzostw świata Elity oraz wywalczył w tym samym roku w Mińsku awans do turnieju olimpijskiego 2018 w Pjongczangu, na których był jednak asystentem selekcjonera Kariego Savolainena, gdyż po spadku z Elity na mistrzostwach świata 2017 rozgrywanych we Francji i w Niemczech podał się do dymisji.

W sezonie 2017/2017 ponownie szkolił HDD Jesenice[2]. Następnie w latach 2018–2019 prowadził austriacki VEU Feldkirch, a 20 czerwca 2019 roku został trenerem klubu Polskiej Hokej Ligi – Unii Oświęcim[3], w którym w sezonie 2019/2020 dotarł do finału Pucharu Polski 2019, w którym Biało-Niebiescy przegrali 2:0 z GKS-em Jastrzębie-Zdrój, a przedwcześnie zakończone z powodu pandemii koronawirusa rozgrywki Polskiej Hokej Ligi 2019/2020, zakończyli na 2. miejscu i uznaniowo zostali wicemistrzami Polski. W trakcie kolejnej edycji PHL 2020/2021 zrezygnował z posady po kolejce z dnia 15 listopada 2020, gdy w trakcie spotkania w Toruniu otrzymał karę meczu za niesportowe zachowanie[4][5]. W czerwcu 2021 ponownie objął posadę trenera HDD[6][7]. Na początku lipca 2022 ogłoszono, że ponownie został trenerem Unii Oświęcim[8].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Drużyna Turniej Miejsce M G A Pkt Kary
1987  Jugosławia U-20 MŚJ-C 1 5 18 5 23 0
1988  Jugosławia U-20 MŚJ-B 6 7 7 5 12 0
1989  Jugosławia MŚ-C 2 7 2 3 5 4
1991  Jugosławia MŚ-B 6 7 5 0 5 8
1993  Słowenia MŚ-C 4 7 9 9 18 18
1994  Słowenia MŚ-C 5 6 4 3 7 6
1995  Słowenia MŚ-C 7 4 3 2 5 4
1996  Słowenia MŚ-C 3 7 10 4 14 6
1997  Słowenia MŚ-C 1 5 3 3 6 0
1998  Słowenia MŚ-B 2 7 4 5 9 2
1999  Słowenia MŚ-B 5 7 1 2 3 6
2000  Słowenia MŚ-B 7 7 7 4 11 0
2001  Słowenia MŚ-DI 1 5 5 11 16 0
2002  Słowenia MŚ 13 6 1 3 4 0
2004  Słowenia MŚ-DI 1 5 5 2 7 8
Ogółem jako junior 12 25 10 35 0
Ogółem jako senior 80 59 51 110 62
Razem 92 84 61 145 62

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze

[edytuj | edytuj kod]
Olimpija Lublana
Medveščak Zagrzeb
HK Bled
VEU Feldkirch
HK Jesenice
Reprezentacja Jugosławii U-20
Reprezentacja Słowenii

Szkoleniowe

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Słowenii
Unia Oświęcim
HDD Jesenice

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Trener Jesenic je Nik Zupančič - siol.net [online], siol.net [dostęp 2024-04-24] (słoweń.).
  2. ↑ Trenersko krmilo Jeseničanov bo spet prevzel Nik Zupančič: Klub ne bo breme selektorskemu delu - siol.net [online], siol.net [dostęp 2024-04-24] (słoweń.).
  3. ↑ Nik Zupančič trenerem Unii [data dostępu: 2019-06-20]
  4. ↑ Radosław Kozłowski: Pewne zwycięstwo torunian. Trener Unii pokłócił się z sędziami!. hokej.net, 2020-11-15. [dostęp 2020-11-21].
  5. ↑ Radosław Kozłowski: Unia bez trenera! Zupančič odchodzi. hokej.net, 2020-11-16. [dostęp 2020-11-21].
  6. ↑ Nik Zupančič se vrača na Gorenjsko - siol.net [online], siol.net [dostęp 2024-04-24] (słoweń.).
  7. ↑ Nik Zupančič, Dobrodošel Nazaj! - Hdd Jesenice [online], hddjesenice.si [dostęp 2024-04-24] (słoweń.).
  8. ↑ https://oswiecim.naszemiasto.pl/nik-zupancic-ponownie-trenerem-re-plast-unii-oswiecim/ar/c2-8885117

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nik_Zupančič&oldid=75188990”