Nik Kershaw

Nik Kershaw

Nik Kershaw, 2019
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1958 Bristol
Instrumenty	gitara, instrumenty klawiszowe
Typ głosu	tenor
Gatunki	pop, synth pop
Zawód	muzyk, wokalista, producent muzyczny, pisarz tekstów
Aktywność	od 1983
Wydawnictwo	MCA, Koch, Shorthouse
Strona internetowa

Nik Kershaw, właściwie Nicholas David Kershaw (ur. 1 marca 1958 w Bristolu) – angielski piosenkarz i kompozytor muzyki pop i synth pop, popularny w latach 80. XX wieku. Kershaw zaśpiewał w koncercie Live Aid (1985 na stadionie Wembley), oraz napisał teksty piosenek dla zespołów Let Loose, The Hollies i Chesneya Hawkesa. Znany z utworów, takich jak „I Won't Let the Sun Go Down on Me”, „Wouldn't It Be Good” oraz „The Riddle”.

Życiorys

Nik Kershaw, 2013

Nik Kershaw w 1974 roku związał się z zespołem Half Pint Hogg, który skupiał się przede wszystkim na wykonywaniu coverów Deep Purple. Następnie grał w jazz-funkowej formacji Fusion, z którą pod koniec lat 70. wydał album 'Til I Hear From You.

W roku 1983 podpisał kontrakt z MCA Records i wydał swój pierwszy solowy singel „I Won't Let the Sun Go Down on Me”, który dotarł do 47. miejsca brytyjskiej listy przebojów. Wielką popularność natomiast zdobył m.in. w Skandynawii, Holandii i Szwajcarii. W styczniu 1984 ukazał się jego drugi singel „Wouldn't It Be Good”. Piosenka zajęła 4. miejsce w Wielkiej Brytanii i stała się wielkim hitem w Europie. Popularność zdobył także m.in. w USA, Australii i RPA. W czerwcu 1984 wydano reedycję wcześniejszego singla „I Won't Let The Sun Go Down on Me”, który uplasował się na 2. miejscu brytyjskiego notowania. Stał się jeszcze większym sukcesem w Europie, jednak nie podbił tym razem listy przebojów w Skandynawii. Album Human Racing został dobrze przyjęty przez publiczność.

Kolejnym wielkim sukcesem Nika stał się drugi album The Riddle, który ukazał się w listopadzie jeszcze tego samego roku. Promowała go piosenka o tym samym tytule, która również odniosła sukces w Europie. Była drugą piosenką, która zdobyła popularność w Skandynawii. Kolejnymi singlami ukazały się utwory: „Wide Boy” oraz „Don Quixote”.

Ze względu na największą sprzedaż swoich płyt w 1984 roku w swoim kraju, rok później (1985) Kershaw był jedną z osób zaproszonych do udziału w koncercie Live Aid na stadionie Wembley, gdzie wystąpił obok takich sław, jak m.in.: U2, Queen, Paul McCartney, Dire Straits, czy Phil Collins.

Kolejne dwa albumy (Radio Musicola z 1986 roku oraz The Works z 1989) nie odniosły już większego sukcesu komercyjnego. Kershaw stopniowo wycofywał się z aktywnej pracy w studiu oraz koncertów. Po roku 1989 słuch o nim jako artyście praktycznie zaginął.

W późniejszych latach artysta skupił się na tworzeniu utworów dla innych wykonawców. W roku 1999 powrócił z albumem 15 Minutes. Mimo że żaden z nowych singli i albumów nie odnosi znacznego sukcesu, Kershaw do dziś gra na koncertach.

Życie prywatne

Nik Kershaw był dwukrotnie żonaty. W roku 1983 poślubił Kanadyjkę imieniem Sheri, z którą miał trzech synów. Jeden z nich urodził się z zespołem Downa. Po 2003 roku małżeństwo zakończyło się rozwodem.

W czerwcu 2009 roku małżonką Kershawa została Sarah, z którą był już związany od 4 lat. Miała ona już z pierwszego małżeństwa córkę imieniem Renee. Rok później żona Kershawa urodziła syna.

Dyskografia

Albumy

• 1984 Human Racing
• 1984 The Riddle
• 1986 Radio Musicola
• 1989 The Works
• 1991 The Collection
• 1991 Wouldn't It Be Good
• 1993 The Best of Nik Kershaw
• 1995 Anthology
• 1998 Greatest Hits
• 1999 15 Minutes
• 2000 The Essential
• 2001 To Be Frank
• 2005 Then and Now
• 2006 You've Got to Laugh
• 2010 No Frills
• 2012 Ei8ht
• 2020 Oxymoron

Płyty koncertowe

• 1987 BBC Transcription Service - Live in Concert

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna
• Fragment piosenki The Riddle
• Fragment piosenki Wouldn't It Be Good