Nihoa variata
Nihoa variata | |||
(Thorell, 1881) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Nihoa variata | ||
Synonimy | |||
|
Nihoa variata – gatunek pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Występuje endemicznie w Papui-Nowej Gwinei.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1881 roku przez Tamerlana Thorella pod nazwą Idiommata variata[1][2]. Opisu dokonano na podstawie pojedynczej samicy odłowionej w 1875 roku. Jako lokalizację typową wskazano wyspę Yule[2][3]. W 1994 roku Robert Raven dokonał redeskrypcji holotypu i przeniósł gatunek do rodzaju Nihoa[3].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Holotypowa samica ma ciało długości 22 mm oraz karapaks długości 7,8 mm i szerokości 6,8 mm. Karapaks jest w zarysie prawie jajowaty, ubarwiony pomarańczowobrązowo, porośnięty brązowymi i złotymi włoskami i szczecinkami. Jamki karapaksu są krótkie i zakrzywione. Szczękoczułki są pomarańczowobrązowe, porośnięte brązowymi szczecinkami, pozbawione rastellum. Bruzda szczękoczułka ma 2 małe i 7 dużych zębów na krawędzi przedniej oraz 2 małe ząbki i 20–30 ziarenek w części środkowo-nasadowej. Szczęki zaopatrzone są w 9 kuspuli. Na wardze dolnej występuje jedna kuspula. Odnóża są pomarańczowobrązowe, nieobrączkowane, pozbawione cierni bazyfemoralnych, ale zaopatrzone w grzebienie. Trzecia para odnóży ma kolce cierniowate na rzepkach. Skopule występują na nadstopiach dwóch ostatnich par. Kądziołki przędne pary tylno-środkowej są małe, ale dobrze widoczne. Opistosoma (odwłok) jest z wierzchu siateczkowana, pod spodem zaś jasna z brązowymi łatami. Genitalia samicy mają dwie spermateki, z których każda złożona jest z kciukowatego płata wewnętrznego i cienkiego płata zewnętrznego o rozszerzonym wierzchołku[3].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Pająk ten występuje endemicznie w Papui-Nowej Gwinei. Znany jest wyłącznie z miejsca typowego na wyspie Yule w Prowincji Centralnej[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gen. Nihoa Raven & Churchill, 1992. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-01-03].
- ↑ a b T. Thorell. Studi sui Ragni Malesi e Papuani. III. Ragni dell'Austro Malesia e del Capo York, conservati nel Museo civico di storia naturale di Genova. „Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Genova”. 17, s. 1-720, 1881.
- ↑ a b c d R.J. Raven. Mygalomorph spiders of the Barychelidae in Australia and the western Pacific. „Memoirs of the Queensland Museum”. 35, s. 291-706, 1994.