Niemieczkowo
Wygląd
Na mapach: 52°38′54″N 16°41′56″E/52,648333 16,698889
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
58[2] |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
64-606[3] |
Tablice rejestracyjne |
POB |
SIMC |
0591544 |
Położenie na mapie gminy Oborniki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu obornickiego | |
52°38′54″N 16°41′56″E/52,648333 16,698889[1] |
Niemieczkowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[4]. W czasie okupacji niemieckiej w tutejszej leśniczówce działał zapasowy punkt kontaktowy Obwodu Armii Krajowej Oborniki, mimo że organizowano tutaj polowania dla wysokich urzędników okupacyjnych, w tym Artura Greisera. Ukrywano tu m.in. doktora Franciszka Łazarewicza, konspiratora, obecnie jednego z patronów ulic w Obornikach. Punktem zawiadywał leśniczy Bolesław Sreybrzykowski[5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86818
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 822 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 25.
- ↑ Andrzej Antowski, Poznańscy leśnicy w służbie Wielkopolski Walczącej 1939-1945, RDLP, Poznań, 2016, s. 198, ISBN 978-83-942898-5-0
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Niemieczkowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 88 .