Niemiecka Komisja Gospodarcza
52°30′31″N 13°23′01″E/52,508611 13,383611 Budynek przy Leipziger Straße 7, ówczesna siedziba Niemieckiej Komisji Gospodarczej (1949) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1947 |
| Data likwidacji |
1949 |
| Siedziba | |
| Przewodniczący | |
| Adres | |
| Deutsche Wirtschaftskommission (Niemiecka Komisja Gospodarcza) Wilhelmstraße 97 / Leipziger Straße 5–7 Berlin, Niemcy | |
Położenie na mapie Berlina  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
| 52°30′31″N 13°23′01″E/52,508611 13,383611
| |
Niemiecka Komisja Gospodarcza (Deutsche Wirtschaftskommission – DWK, Немецкая/Германская экономическая комиссия) – niemiecka struktura wykonawcza Radzieckiej Administracji Wojskowej w Niemczech, która funkcjonowała do chwili utworzenia NRD (1947–1949). De facto pełniła rolę rządu gospodarczego w radzieckiej strefie okupacyjnej. Radziecka Administracja Wojskowa nadała jej uprawnienia legislacyjne. Jej przewodniczącym był Heinrich Rau, zaś członkami Komisji prezydenci administracji centralnych – przemysłu, handlu, transportu, rolnictwa i leśnictwa, a także paliwa i energii. Również przewodniczący central związkowych – FDGB i VdgB.
Siedziba
[edytuj | edytuj kod]Siedziba mieściła się w kompleksie budynków z 1935 b. Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy (Reichsluftfahrtministeriums) przy Wilhelmstraße 97 / Leipziger Straße 5–7, oraz w pobliskim budynku b. Pruskiego Landtagu (Preußischer Landtag) z 1898 przy Leipziger Straße i Niederkirchnerstraße. Następnie kompleks zajmowała Państwowa Komisja Planowania NRD (Staatliche Plankommission) oraz 9 resortów gospodarczych NRD (1986)[1], Urząd Powierniczy (Treuhandanstalt) (1990-), obecnie Federalne Ministerstwo Finansów (Bundesministeriums der Finanzen).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ministerstwo Finansów (Ministerium der Finanzen), Ministerstwo Maszyn Ogólnych, Rolniczych i Sprzętu Transportowego (Ministerium für Allgemeinen Maschinen-, Landmaschinen- und Fahrzeugbau), Ministerstwo Przemysłu Terenowego i Spożywczego (Ministerium für Bezirksgeleitete Industrie und Lebensmittelindustrie), Ministerstwo Przemysłu Chemicznego (Ministerium für Chemische Industrie), Ministerstwo Przemysłu Szklarskiego i Ceramicznego (Ministerium für Glas und Keramik), Ministerstwo Przemysłu Lekkiego (Ministerium für Leichtindustrie), Ministerstwo Gospodarki Materiałowej (Ministerium für Materialwirtschaft), Ministerstwo Przemysłu Maszyn Ciężkich i Urządzeń (Ministerium für Schwermaschinen und Anlagenbau), Ministerstwo Przemysłu Maszyn Skrawających i Maszyn dla Przemysłu (Ministerium für Werkzeug- und Verarbeitungsmaschinenbau).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Werner Breunig: Verfassunggebung in Berlin, Duncker & Humblot Berlin 1990, ISBN 3-428-46965-8, 978342846965
- Jan Foitzik: Sowjetische Militäradministration in Deutschland (SMAD). 1945–1949. Struktur und Funktion, Akademie Verlag Berlin 1999, ISBN 3-05-002680-4.
- Horst Möller, Alexandr O. Tschubarjan (red.): SMAD-Handbuch. Die sowjetische Militäradministration in Deutschland 1945–1949, R. Oldenbourg Verlag München 2009, ISBN 978-3-486-58696-1.
- Я. Фойтцик, А. В. Доронин, Т. В. Царевская-Дякина: Советская военная администрация в Германии, 1945–1949. Справочник, РОССПЭН Moskwa 2009