Nicolás Uriarte
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
189 cm | |||||||||||||||||||||||||
Pozycja | ||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||
Klub | ||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
5 | |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||||||||||||||||||||
|
Nicolás Uriarte (ur. 21 marca 1990 w Buenos Aires) – argentyński siatkarz grający na pozycji rozgrywającego, reprezentant Argentyny.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest synem byłego argentyńskiego siatkarza, brązowego medalisty Igrzysk Olimpijskich w 1988 roku w Seulu - Jona Uriarte, trenera reprezentacji Australii.
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Nicolás Uriarte karierę sportową rozpoczynał w argentyńskim klubie Mendoza Voley. W sezonie 2009/2010 trafił do zespołu Serie A2 - Zinella Volley Bologna. Od sezonu 2010/2011 był graczem M. Roma Volley[3]. W następnych dwóch sezonach występował w argentyńskim Boca Rio Uruguay Seguros z którym w pierwszym roku pobytu zdobył wicemistrzostwo ligi. Od sezonu 2013/2014 był zawodnikiem PGE Skry Bełchatów, z którą podpisał dwuletni kontrakt[4]. Od sezonu 2018/2019 występuje w drużynie Funvic Taubaté.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Nicolás Uriarte zdobył z reprezentacją juniorów w 2008 roku złoty medal mistrzostw Ameryki Południowej, otrzymując trzy nagrody indywidualne: MVP turnieju oraz nagrody dla najlepszego rozgrywającego i najlepszego serwującego[5]. W 2010r. reprezentował Argentynę na Mistrzostwach Świata we Włoszech z którą zajął 9. miejsce. Został powołany do reprezentacji na Igrzyska Olimpijskie w Londynie .Reprezentacja Argentyny w Turnieju olimpijskim odpadła w ćwierćfinale z Brazylią (3:0) i ostatecznie zakończyła turniej na 5 miejscu.
Sukcesy klubowe
[edytuj | edytuj kod]Liga argentyńska:
Superpuchar Brazylii:
- 2017, 2022[6]
Klubowe Mistrzostwa Ameryki Południowej:
- 2018, 2019, 2023[12]
Sukcesy reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa Ameryki Południowej:
Nagrody indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- 2018: Najlepszy rozgrywający Klubowych Mistrzostw Ameryki Południowej
- 2022: MVP finału Pucharu Challenge
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nicolás Uriarte dejará Bolívar y jugará la próxima temporada en Narbonne de France. tycsports.com. (hiszp.).
- ↑ Uriarte wraca do Cruzeiro. siatka.org. (pol.).
- ↑ Savani w Lube. volley24.pl. [dostęp 2010-05-30]. (pol.).
- ↑ PGE Skra z rozgrywającym. skra.pl. [dostęp 2013-04-30]. (pol.).
- ↑ Argentyna mistrzem Ameryki Południowej. sport24.pl. [dostęp 2010-05-30]. (pol.).
- ↑ Sada Cruzeiro z piątym Superpucharem Brazylii. siatka.org. (pol.).
- ↑ De virada, Sada Cruzeiro bate Minas e leva o bronze no Mundial. olimpiadatododia.com.br. (port.).
- ↑ Zespół Sada Cruzeiro zdobył siódmy Puchar Brazylii. siatka.org. (pol.).
- ↑ Cruzeiro é campeão da Copa do Brasil de Vôlei Masculino 2024. ge.globo.com. (port.).
- ↑ Cruzeiro vence Minas e conquista nono título Sul-Americano de clubes. ge.globo.com. (port.).
- ↑ SADA CRUZEIRO CONQUISTA SU DÉCIMO SUDAMERICANO DE CLUBES. voleysur.org. (hiszp.).
- ↑ Superliga Masculina 2023: Cruzeiro vence o Minas e conquista o bicampeonato. olympics.com. (port.).
- ↑ CEV Challenge Cup : Narbonne sacré après un match incroyable !. dicodusport.fr. (fr.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- profil fivb.org (ang.)
- profil plusliga.pl (pol.)
- profil legavolley.it (pol.)