Przejdź do zawartości

Nettie Stevens

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nettie Stevens
Ilustracja
Nettie Stevens, 1904
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1861
Cavendish, Vermont

Data i miejsce śmierci

4 maja 1912
Baltimore, Maryland

Zawód, zajęcie

biolog, genetyk

Nettie Maria Stevens (ur. 7 lipca 1861 w Cavendish, zm. 4 maja 1912 w Baltimore) − amerykańska biolożka i genetyczka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Nettie Stevens urodziła się 7 lipca 1861 roku[1] w Cavendish w Vermont. Jej rodzicami byli Ephraim Stevens i Julia Adams Stevens[1]. Rodzina osiadła w Westford. Jej ojciec był stolarzem i zarabiał dość dobrze, by posłać dzieci do szkoły[2].

Stevens była wybitną uczennicą, zazwyczaj osiągającą najlepsze wyniki w swoich grupach[2]. Stevens ukończyła seminarium nauczycielskie w Massachusetts i przez 10 lat uczyła w szkole, by zarobić pieniądze potrzebne do odbycia studiów[3]. W 1896 roku wyjechała do Kalifornii i wstąpiła na Stanford University, gdzie ukończyła biologię. Po studiach przyjęto ją do Bryn Mawr College (Pensylwania), gdzie za dobre wyniki w nauce otrzymała możliwość studiów za granicą. Stevens wyjechała do Europy i trafiła do laboratoriów Theodora Boveriego (w Würzburgu i w Neapolu), który zajmował się rolą chromosomów w dziedziczeniu. Podczas pobytu w jego laboratorium Stevens zainteresowała się tym tematem[2].

W 1903 roku Stevens obroniła doktorat w Bryn Mawr College i przyjęła posadę asystenta w Carnegie Institute, gdzie podjęła się badań nad czynnikami determinującymi płeć, których wyniki opublikowano w raporcie Instytutu w roku 1905[2] pod tytułem „Studies in Spermatogenesis with Especial Reference to the Accessory Chromosome”[1]. Prowadząc prace na populacji mączników (Tenebrio molitor), zauważyła, że komórki samic zawierają 20 zwykłych chromosomów, natomiast samców — 19 zwykłych oraz jeden bardzo mały chromosom. Zaproponowała nazwanie tych chromosomów odpowiednio „X” i „Y”. Wykazała również, że jeden z dużych chromosomów w czasie podziału komórki paruje się z owym małym chromosomem, oraz udowodniła, że komórki samic zawierają dwa chromosomy „X”[3]. W późniejszych latach prowadziła badania również na innych gatunkach[2].

Zmarła na raka piersi[2] 4 maja 1912 roku w Baltimore[1], zanim zdołała objąć tworzoną dla niej profesurę w Bryn Mawr College[2]. Została pochowana na cmentarzu w Cavendish[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Nettie Stevens. [w:] NNDB Tracking the entire world [on-line]. Soylent Communications. [dostęp 2013-12-18]. (ang.).
  2. a b c d e f g Nettie Maria Stevens (1861-1912). [w:] DNA Learning Cente [on-line]. [dostęp 2013-12-18]. (ang.).
  3. a b Nettie Stevens. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-05)]. (ang.).