Nerio I Acciaiuoli
Nerio I Acciaiuoli (zm. 25 września 1394) – władca Księstwa Aten i książę Teb w latach 1388–1394, baron Koryntu 1371-1394.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z florenckiego rodu Acciaiuoli. Jego ojcem był Jakub Acciaiuoli, matką zaś Bartolomea di Bindaccio. Był przybranym synem seneszala Królestwa Neapolu, Niccolò Acciaiuoli. W 1362 roku objął w posiadanie baronie Wostistę i Nivelet na Peloponezie. W 1371 roku opanował Korynt. Po czym rozpoczął walki z władającymi Atenami Katalończykami. W 1388 roku zajął Ateny i Teby. W tym samym roku Wenecjanie opanowali znajdujące się w rękach potomków Waltera z Brienne: Argos i Nauplię.
Nerio był bardzo popularnym władcą. Ulegał wpływom greckim. Zgodził się na powrót ortodoksyjnego biskupa Aten. Zawarł sojusz z despotesem Morei Teodorem I Paleologiem, by wspólnie walczyć przeciw Nawaryjczykom. Pod koniec życia w styczniu 1394 roku przyjął za zgodą króla Neapolu Władysława tytuł książęcy. Wydał jedną ze swych córek Franciszkę za hrabiego Kefalenii, mającego posiadłości na Peloponezie, Karola I Tocco, drugą Bartolomeę za despotesa Morei, Teodora I Paleologa. Na mocy testamentu Ateny, Korynt i ziemie na Peloponezie przypadły zięciowi Karolowi, a Teby z Beocją synowi Antoniemu.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. Bonarek, Grecja po IV krucjacie..., w: J. Bonarek (red.) Historia Grecji, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, s. 373. ISBN 83-08-03819-0.
- Małgorzata Dąbrowska, Accialouli Nerio I [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2002, s. 2.