Natalja Arinbasarowa
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 września 1946 |
|---|---|
| Zawód |
aktorka |
| Odznaczenia | |
 
| |
Natalja Utiewlewna Arinbasarowa (ros. Наталья Утевлевна Аринбасарова; kaz. Наталья Өтеуліқызы Арынбасарова, Natalja Öteulykyzy Arynbasarowa; ur. 24 września 1946 w Ałma-Acie) – rosyjska aktorka teatralna[1] i filmowa kazachsko-polskiego pochodzenia, uhonorowana tytułem Zasłużonej Artystki RFSRR.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w stolicy Kazachstanu w 1946 roku[2]. Jej ojciec Utewle Turemuratowicz był Kazachem, a jej matka Maria Żukowska była Polką. W 1964 roku ukończyła moskiewską szkołę choreograficzną[3], a potem odbyła studia we Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii (warsztaty Siergieja Gierasimowa i Tamary Makarowej). Na dużym ekranie zadebiutowała jako dziewiętnastolatka w filmie na podstawie powieści Czingiza Ajtmatowa „Pierwszy nauczyciel” (Kirgizfilm).
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy wyszła za mąż (w urzędzie stanu cywilnego we Frunze) następnego miesiąca po osiągnięciu pełnoletniości (w październiku 1964 roku)[4], gdy (wbrew ostremu sprzeciwowi swoich rodziców) została żoną Andrieja Konczałowskiego. Para poznała się w Kazachstanie, gdzie Andriej realizował swój debiut reżyserski, którym była ekranizacja legendarnej powieści Czingiza Ajtmatowa „Pierwszy nauczyciel” – dziewiętnastoletnia, zachwycająca egzotyczną urodą, Natalja grała w tym obrazie główną rolę[5]. W 1966 roku urodził się ich syn Jegor Konczałowski. Trzy lata później Natalja wniosła pozew o rozwód i w maju 1969 roku rozstała się z mężem[6].
Publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]W 1999 roku wspólnie z córką Jekatieriną Dwigubską wydała książkę autobiograficzną pt. „Księżycowe drogi” (ros.: Лунные дороги, Lunnyje dorogi).
- Наталья Аринбасарова, Екатерина Двигубская: Лунные дороги. Москва: Ałgoritm, 1999. ISBN 5-88878-033-2.[[:d:Q4060659#sitelinks-wikipedia|(inne języki)]][[Kategoria:Artykuły z propozycjami tłumaczeń]]&rft.place=[[Moskwa|Москва]]&rft.isbn=5-88878-033-2"> (ros.).
- Наталья Аринбасарова, Екатерина Двигубская: Лунные дороги. Wyd. 2. Москва: Eksmo, 2002. ISBN 5-04-009779-4.[[:d:Q3049652#sitelinks-wikipedia|(inne języki)]][[Kategoria:Artykuły z propozycjami tłumaczeń]][[Kategoria:Strony z nieaktualną propozycją przetłumaczenia (inna nazwa artykułu)|Natalja Arinbasarowa]]&rft.place=[[Moskwa|Москва]]&rft.isbn=5-04-009779-4"> (ros.).
Wybrana filmografia
[edytuj | edytuj kod]
- 1966: Pierwszy nauczyciel, jako Ałtynaj
- 1969: Dżamila, jako Dżamila[7]
- 1977: Transsyberyjski ekspres
- 1992: Piękna nieznajoma, jako niania
- 1995: Za co?, jako żona komendanta
- 2011: Wozwraszczenije w „A” (Powrót do Afganistanu[5]), jako babcia Marata
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Za rolę Ałtynaj w filmie Pierwszy nauczyciel (1966) została uhonorowana Pucharem Volpiego dla najlepszej aktorki na 27. MFF w Wenecji[8][9]. W 1980 roku otrzymała Nagrodę Państwową ZSRR.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ (ros.) Государственный театр киноактёра. Труппа. Аринбасарова Наталья Утевлевна.
- ↑ Sebastian Chosiński: Trochę komuch, trochę Żyd, wstrętny bazyliszek. Esensja, 20 lutego 2011. s. 2. [zarchiwizowane z tego adresu (18 kwietnia 2014)].
- ↑ Наталья Аринбасарова, Екатерина Двигубская: Лунные дороги. Москва: Алгоритм, 1999. ISBN 5-88878-033-2. (ros.).
- ↑ Варвара Богданова: Наталья Аринбасарова: «Своего мужчину я в жизни так и не встретила». 7 Дней. s. 5. [dostęp 2014-04-25]. Cytat: В сентябре мне исполнилось 18 лет, а в октябре Андрон сказал: «Мы должны пожениться» (ros.).
- ↑ a b Sebastian Chosiński: East Side Story: Tortura nadziei. Esensja, 28 lipca 2013. [zarchiwizowane z tego adresu (26 kwietnia 2014)].
- ↑ Варвара Богданова: Наталья Аринбасарова: «Своего мужчину я в жизни так и не встретила». 7 Дней. s. 3. [dostęp 2014-04-25]. Cytat: Я сама предложила: «Давай разводиться» (ros.).
- ↑ Dżamila w bazie Filmweb
- ↑ Laureaci Pucharu Volpiego na www.labiennale.org (szukaj: Natalia Arimbasarova).
- ↑ Wieniera Sagyndyk kyzy, tłumacz Jolanta Piaseczna: Natalia Arinbasarowa – odtwórczyni ról Ałtynaj i Dżamili. Kyrgyzstan.pl (Kirgisko-Polski Portal). [dostęp 2014-04-18].
Przekład z rosyjskiego oryginału: Венера Сагындык кызы: Органная музыка и Айтматов в исполнении Аринбасаровой. «Азаттык» үналгысы, 2013-11-22. [dostęp 2014-04-18]. (ros.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Natalya Arinbasarova w bazie Filmweb
- Natalya Arinbasarova w bazie IMDb (ang.)