Przejdź do zawartości

Mustel siwy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mustel siwy
Mustelus mustelus[1]
(Linnaeus, 1758)[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Rząd

żarłaczokształtne

Rodzina

mustelowate

Rodzaj

Mustelus

Gatunek

mustel siwy

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[8]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Mustel siwy[9], siwosz[9] (Mustelus mustelus) – gatunek ryby żarłaczokształtnej z rodziny mustelowatych (Triakidae).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Wschodni Atlantyk od Wysp Brytyjskich do północnej Afryki oraz Morze Śródziemne.

Wody przybrzeżne, nad piaszczystym i mulistym dnem, na głębokości od 5 do 100 m, maksymalne do 300 m.

Cechy morfologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Osiąga maksymalnie do 2 m, zazwyczaj do 1,5 m długości. Ciało wydłużone, bardzo smukłe z długim, spiczastym pyskiem. Oczy owalne bez migawkowej przesłony. Uzębienie w obu szczękach w postaci drobnych, zaokrąglonych i płaskich zębów, ułożonych w wiele szeregów tworzących rodzaj tarczki. Płetwa grzbietowa podwójna, obydwie części prawie takiej samej wielkości. Płetwa ogonowa sierpowata, lekko unosząca się w górę, z głębokim wycięciem.

Grzbiet jednolicie szary, szarobrązowy do czerwonoszarego. Boki jaśniejsze, strona brzuszna brudnobiała.

Odżywianie

[edytuj | edytuj kod]

Żeruje nocą przy dnie. Żywi się skorupiakami, mięczakami i małymi rybami.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Osiąga dojrzałość płciową przy długości około 70–74 cm. Ryba żyworodna, ciąża trwa około 10 miesięcy. W miocie rodzi się od 4 do 28 młodych mających 35 cm długości.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mustelus mustelus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 235. (łac.).
  3. H.F. Linck. Versuch einer Eintheilung der Fische nach den Zähnen. „Magazin für das Neueste aus der Physik und Naturgeschichte”. 6 (3), s. 31, 1790. (niem.). 
  4. H. Cloquet: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu'en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. T. 14. Strasbourg; Paris: F. G. Levrault; Le Normant, 1817, s. 406. (fr.).
  5. A. Risso. Mémoire sur quelques poissons observés dans la mer de Nice. „Journal de Physique, de Chimie et d’Histoire Naturelle et des Arts”. 91, s. 242, 1820. (fr.). 
  6. Ch.-L. Bonaparte: Iconografia della fauna italica: per le quattro classi degli animali vertebrati. T. 3: Pesci. Roma: Tip. Salviucci, 1832–1841, s. 43, ryc. 132 (rys. 2). (wł.).
  7. J.P. Müller & F.G.J. Henle: Systematische Beschreibung der Plagiostomen. Berlin: Veit, 1839, s. 190. (niem.).
  8. F. Serena i inni, Mustelus mustelus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-08-28] (ang.).
  9. a b S. Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
  • Mustelus mustelus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 29 lipca 2009]