Musa Siraży
| Pełne imię i nazwisko |
Musa Szarafutdinowicz Sirażetdinow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 lutego 1939 |
| Data i miejsce śmierci |
14 września 2019 |
| Zawód, zajęcie |
poeta, dziennikarz, działacz społeczny |
| Narodowość |
baszkirska |
| Alma Mater |
Musa Siraży (ros. i baszk. Муса Сиражи), właśc. Musa Szarafutdinowicz Sirażetdinow (ros. Муса Шарафутдинович Сиражетдинов, baszk. Муса Шәрәфетдин улы Сираҗетдинов; ur. 1 lutego 1939 we wsi Tiupkildy w rejonie tujmazińskim, zm. 14 września 2019 w Tujmazach) – baszkirski poeta, dziennikarz i działacz społeczny.
Po ukończeniu szkoły średniej przez dwa lata pracował jako nauczyciel[1]. Od 1962 roku pracował w gazecie Qızıl tañ[2]. W 1963 roku ukończył Baszkirski Uniwersytet Państwowy[2], a pisać zaczął jako student[1]. W 1966 roku opublikowany został jego pierwszy zbiór poezji, Osraşıw. Kolejne ukazywały się w 1970[1], 1973 (Şañdaw), 1980 (Beyyeklektär äyźäy), 1984 (Yer häm yır), i 1997 roku (Haldat möxäbbäte)[1][2]. Opierały się one na filozoficznych rozważaniach o życiu, liryce i ciepłym humorze[2]. W 2009 roku opublikował zbiór Beź — uldarı Başqortostandıñ, poświęcony zasłużonym Baszkirom[3].
W 1968 roku został redaktorem Baszknigoizdatu, a w 1971 roku – wykładowcą Baszkirskiego Uniwersytetu Państwowego[2], którym był przez dwa lata[3]. Pracował także jako redaktor gazety Berdämlek[3].
Był także autorem kilku książek dla dzieci: Kem köslöräk? (1977), Min źur inde (1986) i Aqbay niñä örmäy? (1993)[2]. Ponadto tłumaczył na język baszkirski twórczość Michaiła Lermontowa, Siergieja Michałkowa, Aleksandra Puszkina i Rabindranatha Tagore[2]. W 2003 roku został laureatem nagrody im. Fatiha Kerima[2]. Jego teksty były tłumaczone m.in. na rosyjski, ukraiński, kazachski, uzbecki, łotewski, niemiecki i czuwaski[3]. Był Zasłużonym Działaczem Kultury Federacji Rosyjskiej (2002)[4] i Republiki Baszkortostanu[3].
Był przewodniczącym zarządu Republikańskiego Tatarskiego Centrum Kulturowego, a także prezesem Towarzystwa Przyjaźni Narodu Baszkirskiego i Tatarskiego Republiki Baszkortostanu oraz członkiem rady społecznej przy prezydencie Republiki Baszkortostanu. Z jego inicjatywy w Belebeju zaczęto organizować regionalny festiwal poezji Rodniki wdochnowienija[3]. Zmarł 14 września 2019[1] w Tujmazach[5][6], tam też został pochowany[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Муса Сиражи (Сиражетдинов Муса Шарафутдинович). Межпоселенческая центральная библиотека муниципального района Туймазинский район. [dostęp 2022-05-09]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g h I.Ł. Kinjabułatow: СИРАЖИ Муса Шарафутдинович. Башкирская энциклопедия, 2019-10-10. [dostęp 2022-05-09]. (ros. • baszk.).
- ↑ a b c d e f Муса Сиражи. Единый портал башкирской культуры и произведений искусства. [dostęp 2022-05-09]. (ros.).
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 15.04.2002 г. № 390. Prezydent Rosji. [dostęp 2022-05-09]. (ros.).
- ↑ Ушёл из жизни башкирский и татарский поэт и публицист Муса Сиражи. Baszinform, 2019-09-15. [dostęp 2022-05-09]. (ros.).
- ↑ Marija Czebakowa: В Башкирии на 81 году жизни скончался поэт Муса Сиражи. Пруфы, 2019-09-14. [dostęp 2022-05-09]. (ros.).