Huta (rejon czerwonogrodzki)
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Wysokość |
216 m n.p.m. |
Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
80042 |
Tablice rejestracyjne |
BC |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
50°28′12″N 24°08′24″E/50,470000 24,140000 |
Huta (ukr. Гута; hist. Moszków) – wieś na Ukrainie, w rejonie czerwonogrodzkim obwodu lwowskiego. Wieś liczy ponad 500 mieszkańców.
W latach 1800–1808 w dworze Feliksa Polanowskiego, starosty stęgwilskiego, w Moszkowie, przebywał Karol Kurpiński w charakterze drugiego skrzypka orkiestry dworskiej. Dzięki mecenatowi Polanowskiego Kurpiński miał możliwość zdobyć praktyczną wiedzę na temat dyrygentury i kompozycji, w Moszkowie skomponował swój pierwszy utwór[1].
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa Moszków. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Chorobrów w powiecie sokalskim w woj. lwowskim[2]. Po wojnie wieś weszła w skład powiatu hrubieszowskiego w woj. lubelskim.
W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN - UPA zamordowali tutaj 12 Polaków[3].
W 1951 roku wieś wraz z niemal całym obszarem gminy Chorobrów została przyłączona do Związku Radzieckiego w ramach umowy o zamianie granic z 1951 roku[4]. W późniejszym okresie zmieniono nazwę wsi oraz włączono do niej miejscowość Szmitków.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polski Słownik Biograficzny, t. XVI, s. 281, 1971 .
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 554
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1012, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 63
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Moszków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 730 .
- Huta (rejon czerwonogrodzki), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 357 .