Mleczaj olszowy
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
mleczaj olszowy |
Nazwa systematyczna | |
Lactarius obscuratus (Lasch) Fr. Epicr. syst. mycol.: 346 (Uppsala, 1838) | |
Zasięg | |
Zasięg w Europie i Azji |
Mleczaj olszowy (Lactarius obscuratus (Lasch) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulales)[1].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Gatunek Lactarius obscuratus został zdiagnozowany taksonomicznie (jako Agaricus obscuratus) przez Wilhelma Lascha w „Linnaea” z 1828. Do rodzaju Lactarius został przeniesiony przez Eliasa Friesa w „Epicrisis systematis mycologici” z 1838 r. Diagnoza taksonomiczna:
53. L. obscuratus, pileo leviter carnoso e convexo umbilicato glabro substriate azono brunneo-fuliginoso, stipite e farcto cavo tenui, lamellis subconfertis lutescentibus, lacte subdulci albo. Lasch! Linn. III. n. 71. Cfr. p. 430 (lusus lacte aqueo in paludosis) Secr. n. 456? Fl. Dan. t. 1674. In nemoribus silvaticis. Minor, fragilis, pileo vix unciali, primo papillato colore varius fere ut L. subdulcis, cui vulgo subsumtus.
- Agaricus obnubilus Lasch 1828
- Agaricus obscuratus Lasch 1828
- Lactarius obnubilus (Lasch) Fr. 1874
- Lactarius obnubilus (Lasch) Fr. 1874 var. obnubilus
- Lactarius obscuratus (Lasch) Fr. 1838 f. obscuratus
- Lactarius obscuratus var. radiatus (J.E. Lange) Romagn. 1974
- Lactarius radiatus J.E. Lange (1940)
- Lactarius radiatus J.E. Lange 1940 f. radiatus
- Lactifluus obnubilus (Lasch) Kuntze 1891
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r., przez Alinę Skirgiełło gatunek ten opisywany był jako mleczaj przyćmiony[3].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Wklęsło-rozpostarty, często z garbkiem, średnicy 1–3 cm, barwy żółtawo-cielistej, cielisto-brązowawej lub czerwono-brązowej, u młodych owocników czasem lekko oliwkowej. Powierzchnia kapelusza jest pokryta suchą skórką, a brzeg żłobkowany i prześwitujący, czasami pomarszczony[4].
Blaszkowy, blaszki cielisto-brązowawe, blade, przyrośnięte do trzonu[4].
Cylindryczny, pusty w środku, barwy podobnej jak kapelusz, u podstawy czasem filcowaty, białożółtawy[4].
Okrągłokomórkowy, o kruchości charakterystycznej dla gołąbkowatych (Russulaceae), o łagodnym smaku, wydzielający białawe, niezmienne mleczko[4].
Kulistawo-eliptyczne, o wymiarach 6,5–8,5 × 5,5–6,5 μm, o brodawkowatej powierzchni (z nielicznymi połączeniami między brodawkami), pozbawione pory rostkowej. Wysyp zarodników amyloidalny[4].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, w Europie i Azji[5]. W Polsce jest pospolity[3].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Grzyby z tego gatunku rozwijają się wyłącznie w obecności olsz, na torfowiskach, na niezbyt wilgotnym podłożu. Wytwarzają owocniki od czerwca do października[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 379, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b c d e f g Ewald Gerhardt , Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, s. 402, 430, ISBN 83-7404-513-2 .
- ↑ Występowanie Lactarius OOO na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-09-15] (ang.).