Mistrzostwa Świata w Snookerze 2008
| ||||
Liczba uczestników |
32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
147 Ronnie O’Sullivan | |||
Rozegrane mecze |
31[1] |
888.com Snooker World Championship 2008 (mistrzostwa świata w snookerze) odbyły się w dniach 19 kwietnia-5 maja 2008 roku w Crucible Theatre w Sheffield.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był John Higgins, faworytem zaś według bukmacherów Ronnie O’Sullivan[2].
W finale Ronnie O’Sullivan pokonał Allistera Cartera 18:8 i zdobył swój trzeci tytuł mistrzowski. Było to jednocześnie dwudzieste zwycięstwo w turnieju rankingowym O’Sullivana.
W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
Organizacja turnieju
[edytuj | edytuj kod]Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Zwycięzca: 250 000 £
- Finalista: 125 000 £
- Półfinaliści: 52 000 £
- Ćwierćfinaliści: 22 000 £
- Last 16: 14 000 £
- Last 32: 10 600 £
- Break maksymalny: 147 000 £
- Najwyższy break: 10 000 £
- Łączna pula nagród: 1 050 000 £
Punkty do rankingu
[edytuj | edytuj kod]- Zwycięzca: 10 000
- Drugie miejsce: 8 000
- Dojście do półfinału: 6 400
- Dojście do ćwierćfinału: 5 000
- Ostatnia 16: 3 800
- Ostatnia 32: 2 800 (1400)
Punktowane były również poszczególne fazy kwalifikacji, przy czym jeżeli rozstawiony zawodnik (grający pierwszy mecz w eliminacjach) przegrywał spotkanie wówczas dostawał połowę punktów przewidzianych za udział w danej fazie kwalifikacji. Punktacja prezentowała się następująco:
- Ostatnia 48: 2 300 (1150)
- Ostatnia 64: 1 800 (900)
- Ostatnia 80: 1 300 (650)
- Ostatnia 96: 400
Uczestnicy
[edytuj | edytuj kod]Zakwalifikowani z listy rankingowej
[edytuj | edytuj kod]Wyłonieni w ramach kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do mistrzostw świata poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):
|
|
Wydarzenia związane z turniejem
[edytuj | edytuj kod]- Podczas mistrzostw świata 2008 w imprezie tego rodzaju zadebiutowali Jamie Cope, Liu Chuang i Liang Wenbo.
- Ronnie O’Sullivan został pierwszym snookerzystą w historii, który wbił łącznie trzy breaki maksymalne podczas finałowych rund mistrzostw świata w Crucible Theatre. Rekord ustanowił w ostatnim frejmie meczu II rundy z Markiem Williamsem. Poprzednie dwa uzyskał odpowiednio w 1997 roku w meczu z Mickiem Price’em oraz w 2003 roku, gdy jego rywalem był Marco Fu.
- Mistrzostwa świata 2008 były pierwszym turniejem w historii snookera, podczas którego padł więcej niż jeden break maksymalny. Obydwa uzyskali finaliści mistrzostw – Ronnie O’Sullivan (w meczu II rundy z Markiem Williamsem) oraz Allister Carter (w ćwierćfinale z Peterem Ebdonem).
- W wieku 32 lat i 5 miesięcy O’Sullivan został najstarszym urzędującym mistrzem świata od czasu Joego Johnsona, czyli od 1986 roku.
- Podczas tego turnieju Anglik Ronnie O’Sullivan wbił 12 breaków stupunktowych, w tym jeden break maksymalny.
- Allister Carter po raz pierwszy w karierze awansował do finału turnieju rankingowego.
- Po raz pierwszy od 1991 roku w finale mistrzostw spotkali się dwaj Anglicy.
Drabinka turniejowa
[edytuj | edytuj kod]I runda (do 10 frame’ów) | II runda (do 13 frame’ów) | Ćwierćfinały (do 13 frame’ów) | Półfinały (do 17 frame’ów) | Finał (do 18 frame’ów) | |||||||||||||||||||
John Higgins | 10 | ||||||||||||||||||||||
Matthew Stevens | 5 | ||||||||||||||||||||||
John Higgins | 9 | ||||||||||||||||||||||
Ryan Day | 13 | ||||||||||||||||||||||
Ryan Day | 10 | ||||||||||||||||||||||
Michael Judge | 6 | ||||||||||||||||||||||
Ryan Day | 7 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Hendry | 13 | ||||||||||||||||||||||
Ding Junhui | 10 | ||||||||||||||||||||||
Marco Fu | 9 | ||||||||||||||||||||||
Ding Junhui | 7 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Hendry | 13 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Hendry | 10 | ||||||||||||||||||||||
Mark Allen | 9 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Hendry | 6 | ||||||||||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan | 17 | ||||||||||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan | 10 | ||||||||||||||||||||||
Liu Chuang | 5 | ||||||||||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan | 13 | ||||||||||||||||||||||
Mark J. Williams | 7 | ||||||||||||||||||||||
Mark J. Williams | 10 | ||||||||||||||||||||||
Mark Davis | 3 | ||||||||||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan | 13 | ||||||||||||||||||||||
Liang Wenbo | 7 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Lee | 4 | ||||||||||||||||||||||
Joe Swail | 10 | ||||||||||||||||||||||
Joe Swail | 12 | ||||||||||||||||||||||
Liang Wenbo | 13 | ||||||||||||||||||||||
Ken Doherty | 5 | ||||||||||||||||||||||
Liang Wenbo | 10 | ||||||||||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan | 18 | ||||||||||||||||||||||
Allister Carter | 8 | ||||||||||||||||||||||
Shaun Murphy | 10 | ||||||||||||||||||||||
Dave Harold | 3 | ||||||||||||||||||||||
Shaun Murphy | 4 | ||||||||||||||||||||||
Allister Carter | 13 | ||||||||||||||||||||||
Allister Carter | 10 | ||||||||||||||||||||||
Barry Hawkins | 9 | ||||||||||||||||||||||
Allister Carter | 13 | ||||||||||||||||||||||
Peter Ebdon | 9 | ||||||||||||||||||||||
Mark Selby | 8 | ||||||||||||||||||||||
Mark King | 10 | ||||||||||||||||||||||
Mark King | 9 | ||||||||||||||||||||||
Peter Ebdon | 13 | ||||||||||||||||||||||
Peter Ebdon | 10 | ||||||||||||||||||||||
Jamie Cope | 9 | ||||||||||||||||||||||
Allister Carter | 17 | ||||||||||||||||||||||
Joe Perry | 15 | ||||||||||||||||||||||
Neil Robertson | 10 | ||||||||||||||||||||||
Nigel Bond | 4 | ||||||||||||||||||||||
Neil Robertson | 7 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Maguire | 13 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Maguire | 10 | ||||||||||||||||||||||
Anthony Hamilton | 3 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Maguire | 12 | ||||||||||||||||||||||
Joe Perry | 13 | ||||||||||||||||||||||
Steve Davis | 8 | ||||||||||||||||||||||
Stuart Bingham | 10 | ||||||||||||||||||||||
Stuart Bingham | 9 | ||||||||||||||||||||||
Joe Perry | 13 | ||||||||||||||||||||||
Graeme Dott | 7 | ||||||||||||||||||||||
Joe Perry | 10 | ||||||||||||||||||||||
Finał
[edytuj | edytuj kod]Finał: Do 18 frame’ów Crucible Theatre, Sheffield, Anglia, 4 – 5 maja 2008. Sędzia: Jan Verhaas. | ||
Ronnie O’Sullivan |
18 – 8 | Allister Carter |
4 maja Sesja popołudniowa: 81–56, 127(88)–0, 99(99)–0, 0–104(104), 86(74)–4, 62–76, 65–18, 73–0 4 maja Sesja wieczorna: 78(78)–0, 36–60, 86(86)–4, 28–93(76), 45–80(80), 126(86)–0, 77(57)–32, 110(106)–5 5 maja Sesja popołudniowa: 76(52)–48, 74–0, 25–64, 85(71)–0, 0–84(84), 62–42, 4–89(71), 72–39 5 maja Sesja wieczorna: 73(69)–32, 62–16 | ||
106 | Najwyższy break | 104 |
1 | Breaki stupunktowe | 1 |
7 | Breaki 50-punktowe | 3 |
Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju
[edytuj | edytuj kod]- Ronnie O’Sullivan: 147, 140, 138, 135, 133, 126, 123, 109, 106, 102, 102, 100
- Allister Carter: 147, 128, 128, 106, 104, 100
- Peter Ebdon: 143, 113, 109, 103
- Stephen Hendry: 140, 124, 112, 112, 110
- Stuart Bingham: 137
- Joe Swail: 133, 105
- Joe Perry: 132, 127, 121, 110, 104, 102
- Stephen Maguire: 131, 118, 112, 110, 100
- Jamie Cope: 126, 101
- Graeme Dott: 126
- Nigel Bond: 125
- Liang Wenbo: 123, 104
- Mark King: 121, 116, 112
- John Higgins: 120, 103
- Ding Junhui: 114, 113
- Matthew Stevens: 112
- Mark Selby: 108
- Ryan Day: 104
- Michael Judge: 104
- Marco Fu: 103, 100
- Mark Allen: 102
- Shaun Murphy: 102
- Anthony Hamilton: 102
Statystyki turnieju
[edytuj | edytuj kod]Statystyki pierwszej rundy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 16 | 50,00% | |
Szkocja | 4 | 12,50% | |
Chiny | 3 | 9,38% | |
Walia | 3 | 9,38% | |
Irlandia Północna | 2 | 6,25% | |
Irlandia | 2 | 6,25% | |
Australia | 1 | 3,13% | |
Hongkong | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 11
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 5
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 257 (304)
- Średnia liczba partii w meczu: 16,06
- Najwyższe zwycięstwo: 10-3
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3
Statystyki drugiej rundy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 7 | 43,75% | |
Szkocja | 3 | 18,75% | |
Chiny | 2 | 12,50% | |
Walia | 2 | 12,50% | |
Irlandia Północna | 1 | 6,25% | |
Australia | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 11
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie 5
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 168 (200)
- Średnia liczba partii w meczu: 21,00
- Najwyższe zwycięstwo: 13-4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki ćwierćfinałów
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 4 | 50,00% | |
Szkocja | 2 | 25,00% | |
Walia | 1 | 12,50% | |
Chiny | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie 2
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 87 (100)
- Średnia liczba partii w meczu: 21,75
- Najwyższe zwycięstwo: 13-7
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 3 | 75,00% | |
Szkocja | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 55 (66)
- Średnia liczba partii w meczu: 27,50
- Najwyższe zwycięstwo: 17-6
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Kwalifikacje
[edytuj | edytuj kod]Faza przedkwalifikacyjna
[edytuj | edytuj kod]Mecze fazy przedkwalifikacyjnej zostały rozegrane w Pontin’s Centre w Prestatynie, Walia w dniach 3 – 5 stycznia 2008.
Największymi niespodziankami początkowych rund były porażki w pierwszych meczach Kurta Maflina oraz Tony’ego Drago. W czwartej rundzie eliminacji swoje mecze przegrali m.in. Andrew Higginson, James Wattana oraz Robert Milkins, dla których również były to pierwsze pojedynki eliminacyjne.
Runda 1
[edytuj | edytuj kod]Phil Seaton | 5–2 | Donald Newcombe |
Runda 2
[edytuj | edytuj kod]Colin Mitchell | 5–4 | Phil Seaton |
Les Dodd | 1–5 | David Singh |
Adam Osbourne | 0–5 | Sean Storey |
Tony Knowles | 5–1 | Ali Bassiri |
Neil Selman | 5–1 | John Wilson |
Ian Stark | 5–4 | Del Smith |
Tony Brown | 5–1 | Christopher Flight |
Stephen Ormerod | w/o | Paul Wykes |
Runda 3
[edytuj | edytuj kod]Colin Mitchell | 5–3 | David Singh |
Sean Storey | 5–0 | Tony Knowles |
Neil Selman | 4–5 | Ian Stark |
Tony Brown | 3–5 | Stephen Ormerod |
Faza kwalifikacyjna
[edytuj | edytuj kod]Mecze rund 1 - 4 fazy kwalifikacyjnej zostały rozegrane w Pontin’s Centre w Prestatynie, Walia w dniach 6 – 11 stycznia 2008.
Finałowa, 5 runda rozegrana została w English Institute of Sport w Sheffield pomiędzy 7 a 10 marca 2008. Zwycięzcy szesnastu rozegranych tam meczów awansowali do fazy finałowej Mistrzostw świata. Wśród nich znalazło się aż dwóch Chińczyków; Liang Wenbo oraz Liu Chuang, którzy dołączyli w ten sposób do swojego rodaka Dinga Junhui.
Obaj Chińczycy, a także Jamie Cope po raz pierwszy w swojej karierze zagrali w Crucible. Liu Chuang był jednocześnie czwartym 17-latkiem, który awansował do rundy finałowej Mistrzostw świata. Wcześniej podobny wyczyn na swoim koncie zapisali Stephen Hendry (1986), Ronnie O’Sullivan (1993) oraz Judd Trump (2007).
Runda 1
[edytuj | edytuj kod]Patrick Wallace | 10–1 | Sean Storey |
Jimmy Robertson | 10–5 | Stephen Ormerod |
Rodney Goggins | 10–4 | Ian Stark |
Liu Chuang | 10–0 | Colin Mitchell |
Rundy 2 - 5
[edytuj | edytuj kod]Breaki stupunktowe kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]- Patrick Wallace 139, 113, 103
- Leo Fernandez 138
- Gerard Greene 138
- Mark Davis 137
- Liang Wenbo 136, 112, 105, 101
- Rod Lawler 135
- Dominic Dale 132, 110
- Andy Hicks 132, 103
- Alex Davies 129, 100
- Xiao Guodong 127
- Robert Milkins 126
- Matthew Stevens 123, 107
- Rory McLeod 122
- Adrian Gunnell 119
- Michael White 118
- Marco Fu 116
- Jamie Burnett 112
- Fergal O’Brien 112
- Tom Ford 110
- Michael Judge 109
- Ian McCulloch 109
- Steve Mifsud 109
- Munraj Pal 109
- Liu Chuang 108
- David Roe 106
- Marcus Campbell 105
- Mark Allen 104
- Tian Pengfei 104
- Jamie O’Neill 103
- Ian Preece 102, 101, 100
- James McBain 101
- Joe Perry 101
- Jimmy White 101
- Anthony Hamilton 100
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 16 meczów w pierwszej rundzie, 8 w drugiej, 4 ćwierćfinały, 2 półfinały oraz finał
- ↑ William Hill ocenia szansę O’Sullivana jako 11/4 (2,75) a Bwin.com jako 3,5.
- ↑ niesklasyfikowany w pierwszej 82 światowego rankingu na sezon 2007/2008
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Mistrzostwa świata w snookerze 2008 – World Snooker Association (ang.)
- Przebieg i wyniki z Mistrzostwa świata w snookerze 2008. globalsnookercentre.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-23)]. – Global Cue Sports Center (ang.)