Miriam Cahn
Miriam Cahn (ur. 21 lipca 1949 r. w Bazylei) – szwajcarska malarka, rysowniczka, pisarka[1].
Wykształcenie
[edytuj | edytuj kod]Cahn studiowała grafikę w Schule für Gestaltung Basel (Allgemeine Gewerbeschule) w Bazylei w latach 1968–1975, pod okiem Armina Hofmanna[2].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]W latach 70. Cahn związała się ze szwajcarską galerią Stampa skupiającą młode, międzynarodowe środowisko artystów eksperymentujących z nowymi mediami takimi, jak wideo i performance. Od początku swojej twórczości łączyła życie artystyczne z zaangażowaniem politycznym. W roku 1977 po raz pierwszy odwiedziła Warszawę jako delegatka OFRA (szwajcarskiej Organizacji na Recz Kobiet) na Światowym Zgromadzeniu Budowniczych Pokoju. W 1982 roku wycofała swoje prace z prestiżowej wystawy documenta 7, kuratorowanej przez Rudiego Fuchsa. Rok później miała swoją pierwszą instytucjonalną solową wystawę w Kunsthalle w Bazylei, na zaproszenie jej ówczesnego dyrektora Jean-Christophe'a Ammanna. W 1984 roku reprezentowała Szwajcarię na 41. Biennale w Wenecji. W roku 1995 pierwszy raz pokazała swoje prace w Polsce, na wystawie „Gdzie jest brat twój, Abel?” kuratorowanej przez Andę Rottenberg w stołecznej Zachęcie. Międzynarodową rozpoznawalność przyniósł artystce udział w wystawie documenta 14, przygotowanej przez Adama Szymczyka[2].
Miriam Cahn jest laureatką licznych nagród m.in.: nagrody Käthe Kollwitz (1998), nagrody Meret Oppenheim (2005), a także nagrody miasta Bazylei „Basler Kunstpreis” (2013)[2].
Kolekcje
[edytuj | edytuj kod]Prace Cahn znajdują się w licznych kolekcjach na świecie m.in. MoMA w Nowym Jorku, Tate Modern w Londynie, Muzeum Królowej Zofii w Madrycie, a także Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie[2].
Wystawy
[edytuj | edytuj kod]Wybrane wystawy indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- Sifang Art Museum, Nanjing, 2019
- Miriam Cahn: I As Human, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, 2019[3]
- Miriam Cahn: I As Human, Haus der Kunst, Monachium, 2019
- Everything is Equally Important, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia, Madryt, 2019
- Das genaue Hinschauen, Kunsthaus Bregenz, 2019
- Ich als Mench, Kunstmuseum Bern, 2019
- Devoir-aimer, Galerie Jocelyn Wolff, Paryż, 2017
- Mare nostrum, Meyer Riegger, Berlin, 2016
- Lachen bei gefahr, Badischer Kunstverein, Karlsruhe, 2012
- Museum für Moderne Kunst, Frankfurt am Main, 1992, 1995
- Verwandschaften, Stampa, Basel, 1990
- Lesen in Staub, Gemeentemuseum, Arnhem, 1988
- Lesen in Staub, Haus am Waldsee, Berlin, 1988
- Lesen in Staub /Weibliche Monate, Kunstverein Hannover, 1988
- Musée Rath, Geneva, 1988
- Centre Culturel Suisse, Paryż, 1987
- Strategische Orte, DAAD, Berlin, 1986
- Strategische Orte, Kunsthalle Baden-Baden, and Kunstmuseum, Bonn, 1985
- Das klassische Lieben, Kunsthalle Basel, 1983
- Stampa, Basel, 1977, 1979, 1981
Wybrane wystawy zbiorowe
[edytuj | edytuj kod]- Documenta 14, Ateny, Grecja and Kassel, Niemcy, 2017[4]
- 21st Sydney Biennal, 2018
- Prière de toucher – Le tactile dans l‘art, Museum Tinguely, Basel, 2016
- Module mai, Palais de Tokyo, Paryż, 2010
- Sammlung Van de Loo, Neue National Glerie Berlin, 2004
- Where Is Abel, Your Brother?, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 1995
- From Beyond the Pale, Irish Museum of Modern Art , Dublin, 1994
- Centre d'Art Contemporian, Geneva, 1994
- Zur Sache Selbst, Künstlerinnen des 20. Jahrhunderts Museum, Wiesbaden, 1990
- Triennal de Dibuix, Fundació Joan Miró, Barcelona, 1989
- Sydney Biennal, 1986
- Crosscurrents in Swiss Art, Serpentine Gallery, Londyn, 1984
- Documenta, Kassel, Germany, 1982
- Feministische Kunst International, Frauenzimmer, Basel, 1979
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alicia Foster , Tate women artists, London: Tate 2004, s. 186–187, ISBN 978-1-85437-311-3 .
- ↑ a b c d MIRIAM CAHN - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie [online], artmuseum.pl [dostęp 2019-11-27] (pol.).
- ↑ Wystawa MIRIAM CAHN: JA, ISTOTA LUDZKA - Muzeum nad Wisłą - 29.11.2019 – 01.03.2020 [online], miriamcahn.artmuseum.pl [dostęp 2019-12-05] (pol.).
- ↑ "Miriam Cahn". www.documenta14.de. Retrieved 2019-03-23
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- „MIRIAM CAHN: JA, ISTOTA LUDZKA”, red. Marta Dziewańska, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie 2019