Milton Humason
| Data i miejsce urodzenia |
19 sierpnia 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 czerwca 1972 |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Tytuł naukowy | |
| Edukacja |
bez formalnego wykształcenia |
| Stanowisko |
asystent, astronom |
| Pracodawca | |
| Małżeństwo |
Helen de domo Dowd |
Milton Humason (ur. 19 września 1891 w Dodge Center, Minnesota, zm. 18 czerwca 1972 w Mendocino, Kalifornia)[1] – amerykański astronom.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W wieku 14 lat przerwał naukę w szkole powszechnej (nigdy już do nauki nie wrócił) i zatrudnił się jako boy i pracownik fizyczny w hotelu Mount Wilson. W pobliżu trwała wówczas budowa obserwatorium astronomicznego, na szczycie góry Mount Wilson, więc młody Milton przyłączył się również do pracowników budowy. W latach 1908–1910 pracował jako poganiacz jucznych zwierząt, gdyż wszystkie materiały budowlane oraz całe wyposażenie było wtedy transportowane na grzbietach mułów i osłów, liczącą ponad 16 kilometrów drogą z miasta Sierra Madre na szczyt.
W roku 1910 zaręczył się z Helen Dowd, córką inżyniera elektryka zatrudnionego w obserwatorium, a ślub zawarli następnego roku. Po założeniu rodziny, Milton objął posadę ogrodnika w posiadłości ziemianina z Pasadeny. W 1917, dzięki protekcji swego teścia, objął posadę dozorcy w obserwatorium na Mount Wilson i od tego czasu zaczęła się jego kariera astronoma. Dzięki swojej obowiązkowości i rzetelności, zdobył zaufanie pracowników obserwatorium i powierzono mu dodatkowo obowiązki nocnego pomocnika obserwatorów. Astronom Hugo Benioff nauczył Humasona wykonywać fotografie nieba, a w 1922 r. Harlow Shapley przekonał dyrektora obserwatorium George’a Hale’a, aby mianował go asystentem obserwatorium, pomimo że nie miał on formalnego wykształcenia.
Praca badawcza
[edytuj | edytuj kod]Milton Humason wyspecjalizował się w uzyskiwaniu fotografii obiektów o bardzo małej jasności, które można było zarejestrować po wielogodzinnym naświetlaniu kliszy. Odegrał też istotną rolę w realizacji programu obserwacyjnego Edwina Hubble’a, który zlecił mu pomiary przesunięcia ku czerwieni linii widmowych odległych galaktyk. Wyniki pomiarów, uzyskane przez Humasona, umożliwiły sformułowanie teorii o ucieczce galaktyk z prędkością proporcjonalną do ich odległości od obserwatora[2].
W 1954 został awansowany na stanowisko astronoma obserwatoriów Mount Wilson i Mount Palomar[1]. W latach 1945–1961 odkrył 31 supernowych[3]. W 1961 roku odkrył kometę C/1961 R1 (oznaczenie tymczasowe 1961e), potocznie zwaną kometą Humasona[4]. Jego nazwiskiem został nazwany krater na Księżycu[5][6].
W 1950 otrzymał doktorat honoris causa uniwersytetu w Lund.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Virginia Trimble, Thomas R. Williams, Katherine Bracher: The Biographical Encyclopedia of Astronomers – Tom 2. Springer, 2007, s. 537–538. ISBN 978-0-387-31022-0.
- ↑ Bobby McGehee: Model of the Universe. 2010, s. 56. ISBN 978-1-4490-6794-6.
- ↑ List of Supernovae. [w:] Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2016-08-08]. (ang.).
- ↑ Jay Bitterman: Astronomy Bio...Milton Humason. The Lake County Astronomical Society, 1999. [dostęp 2016-08-08]. (ang.).
- ↑ Bussey B.; Spudis P.: The Clementine Atlas of the Moon. New York: Cambridge University Press, 2004. ISBN 978-0-521-81528-4.
- ↑ Cocks, Elijah E.; Cocks, Josiah C.: Who's Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature. Tudor Publishers, 1995. ISBN 978-0-936389-27-1.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nethanel Willy: Milton Humason. Culp Press, 2012. ISBN 978-620-1-23029-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Fotografia astronoma. www.sciencephoto.com. [dostęp 2012-11-20].