Przejdź do zawartości

Miliarens

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miliarens Konstantyna Wielkiego z 320 r. (po lewej Konstantyn, po prawej Kryspus i Konstantyn II)
Miliarens Walentyniana II

Miliarens – srebrna moneta bita w cesarstwie rzymskim, wprowadzona przez Konstantyna Wielkiego.

Waga monety wahała się od 2,5 do 6,0 gramów, natomiast jej średnica wynosiła ok. 23–24 mm.

Początkowo monetę bito według dwóch systemów:

  • miliarens lekki 1/72 libry (4,54 g)[1]
  • miliarens ciężki 1/60 libry (5,45 g)[1].

Jednemu złotemu solidowi (również wprowadzonemu przez Konstantyna Wielkiego) odpowiadało 18 lekkich miliarensów lub 14 ciężkich[2].

Z czasem wagę monety stopniowo obniżono do 2,5–3 g[1]. Zaprzestano jej bicia w 1092 roku[1].

Pochodzenie nazwy monety jest niejasne[3]. Wysuwane są następujące przypuszczenia:

  • miałaby być zapłatą żołdu dla milites (żołnierzy)[3],
  • jej masa miałaby stanowić 1/1000 większej jednostki[3],
  • miałaby się składać z 1000 mniejszych jednostek[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]