Przejdź do zawartości

Mike Okoth Origi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mike Okoth Origi
Pełne imię i nazwisko

Michael Okoth Origi

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1967
Murang’a

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1988 Shabana FC
1989–1991 Kenya Breweries
1991–1992 Boshar FC
1992–1996 KV Oostende 71 (11)
1996–1998 KRC Harelbeke 56 (11)
1998–2001 KRC Genk 81 (20)
2001–2002 RWD Molenbeek 27 (10)
2002–2004 KSK Heusden-Zolder 57 (9)
2004–2006 KSK Tongeren 55 (25)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1990–2004  Kenia 34 (16)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Michael Okoth Origi (ur. 16 listopada 1967 w Murandze) – kenijski piłkarz grający na pozycji napastnika. Ojciec Divocka Origi, także piłkarza i reprezentanta Belgii.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Okoth Origi rozpoczął w klubie Shabana FC z miasta Kisii. W jego barwach zadebiutował w kenijskiej Premier League. W 1988 roku przeszedł do Kenya Breweries z Nairobi, gdzie grał do 1991 roku. Sezon 1991/1992 spędził grając w omańskim Boshar FC.

W 1992 roku Okoth Origi przeszedł do belgijskiego KV Oostende, a wiosną 1993 roku awansował z nim z drugiej do pierwszej ligi. W 1995 roku spadł z Oostende do drugiej ligi, a w 1996 trafił do KRC Harelbeke. Pobyt Kenijczyka w Harelbeke trwał 2 lata i następnie odszedł on do KRC Genk. W 1999 roku wywalczył z Genk pierwsze w historii mistrzostwo kraju. Jesienią 2001 przeszedł do RWD Molenbeek, a w latach 2002-2004 był piłkarzem KSK Heusden-Zolder. W 2004 roku odszedł do drugoligowego KSK Tongeren. W 2006 roku w wieku 39 lat zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Kenii Okoth Origi zadebiutował w 1990 roku. W 1990 roku był w kadrze Kenii na Puchar Narodów Afryki 1990. W 1992 roku podczas Pucharu Narodów Afryki 1992 wystąpił w 2 spotkaniach: z Nigerią (1:2) i z Senegalem (0:3). W 2004 roku został powołany do kadry na Puchar Narodów Afryki 2004. Tam rozegrał 3 mecze: z Mali (1:3), z Senegalem (0:3) i z Burkina Faso (3:0).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]