Przejdź do zawartości

Michnicze (sielsowiet Zalesie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michnicze
Міхнічы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

smorgoński

Sielsowiet

Zalesie

Wysokość

258 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


12[1]

Kod pocztowy

231001 lub 231015

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Michnicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Michnicze”
Ziemia54°22′36″N 26°19′35″E/54,376667 26,326389

Michnicze (biał. Міхнічы, Michniczy, ros. Михничи, Michniczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim, w sielsowiecie Zalesie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 2. połowie XIX wieku wieś w gminie Krewo powiatu oszmiańskiego guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Wieś liczyła wówczas 8 dusz rewizyjnych[2]. W 1905 roku liczyła 27 mieszkańców, 26 dziesięcin[3].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Krewo.

W 1931 wieś w 14 domach zamieszkiwało 61 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Krewie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Smorgoniach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Krewie[5].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Michnicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 322.
  3. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 235
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 33.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1034.