Michał Świder
Data i miejsce urodzenia |
1962 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 lutego 2019 |
Zawód, zajęcie |
malarz |
Alma Mater |
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie |
Strona internetowa |
Michał Świder (ur. 1962 w Sędziszowie Małopolskim, zm. 6 lutego 2019 w Czernichowie koło Krakowa)[1] – polski malarz, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia na Wydziale Malarstwa ASP w 1990 r. Studiował grafikę i malarstwo u Zbysława Marka Maciejewskiego i Janiny Kraupe-Świderskiej. Po ukończeniu studiów przez krótki czas był wykładowcą na macierzystej ASP[2]. Był stypendystą Donacji doc. Adama Siemianowicza (Kraków, 1988)[3], The Elizabeth Greenshields Foundation (Montreal, Kanada, 1990) i Stage Internazionale sull′Affresco (Fabriano, Włochy, 1993). W swojej twórczości nawiązywał do symbolizmu, modernizmu, sztuki włoskiego trecenta i Dalekiego Wschodu. Posługiwał się tradycyjnymi technikami, tworząc nastrojowe obrazy o precyzyjnym rysunku i subtelnym kolorycie. Początkowo współpracował z prowadzoną przez Tadeusza Nyczka galerią Inny Świat w Krakowie[4], a już od 1995 r. aż do śmierci związany był z Galerią Sztuki Współczesnej „Kersten” w Krakowie[5]. Swoje wystawy pokazywał też w Warszawie i Częstochowie oraz za granicą, m.in. w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Włoszech. Namalowane przez niego w 1993 na fresku w Fabriano fantastyczne zwierzę, uznane przez Włochów za gronostaja (ermellino), stało się jego zwierzęciem „herbowym”[6][7]. Od 1997 r. na odwrocie swoich obrazów przykładał pieczęć zawierającą nazwę: „Ermellino” (gronostaja), rok: 1997, wyobrażenie Chrystusa uzdrawiającego ślepca oraz hasło: „Cóż jest świat?” i tytuł: „Artifex”[8].
Jest autorem fresku La Leggenda di Margherita w kościele w Fabriano (Włochy, 1993), fresku Narodziny Maryi i mozaiki Turris Davidoca w kościele w Płokach koło Trzebini (1994) oraz Kaplicy św. Barbary w Czyżówce (1995–1996)[7].
Jego prace zdobią okładki tomów poetyckich Leszka Długosza (Dusza na ramieniu: Wiersze i piosenki, Kraków 2003), Janusza Kotańskiego (Kropla, Warszawa 2006, Głos Warszawa, 2014), Wojciecha Wencla (Podziemne motyle, Warszawa 2010, De profundis, Kraków 2010 oraz Imago Mundi, Warszawa 2005, którą też ilustrował)[9].
Pochowany został 11 lutego 2019 r. w rodzinnym Sędziszowie Małopolskim[7][10]. Leszek Długosz poświęcił mu wiersz pt. Na żałobnych tablicach starożytności[11].
Ważniejsze wystawy indywidualne (do 2004)
[edytuj | edytuj kod]- 1989 – Kraków, Galeria Inny Świat Gallery
- 1990 – Londyn, Galeria East-West
- 1990 – Kraków, Galeria Inny Świat Gallery
- 1991 – Warszawa, Galeria Marriott
- 1991 – Warszawa, Galeria Mistrall
- 1995 – Kraków, Galeria Sztuki Współczesnej „Kersten”, Budowanie katedry
- 1996 – Warszawa, Galeria ART, Il Libro dell′Artre – Rzecz o malarstwie
- 1996 – Kraków, Galeria Sztuki Współczesnej „Kersten”, O wybrańcach
- 1997 – Kraków, Galeria Sztuki Współczesnej „Kersten”, Okna, studnie, posągi
- 1999 – Nowy Jork, SoHo, Galeria CFM, Cantiucum Canticorum – Pieśń nad pieśniami
- 2001 – Kraków, Galeria Sztuki Współczesnej „Kersten”, In Lapidem convertus – Obrócone w kamień
- 2004 – Kraków, Galeria Sztuki Współczesnej „Kersten”, Insulae – Wyspy
Ważniejsze wystawy zbiorowe (do 2004)
[edytuj | edytuj kod]- 1989 – Kraków, Galeria ASP, Wystawa Stypendystów donacji doc. Adama Siemianowicza (1902–1970) „Włodzimierz Karankiewicz, Radosław Kudliński, Michał Świder”
- 1990 – Kraków, Galeria Pałac Sztuki, Nowa Sztuka w Pałacu
- 1990 – Warszawa, Galeria Marriott, Inny Świat
- 1991 – Niemcy, Norymberga, Galeria w Zabo, Zbysław M. Maciejewski, studenci i przyjaciele
- 1991 – Kraków, Galeria Pałac Sztuki, Painting Drawing-room
- 1992 – Niemcy, Darmstadt, Nowa Secesja
- 1993 – Warszawa, Galeria ZPAP, Krakowski Spleen
- 1993 – Włochy, Frassasi, Grotti, Cartogni
- 1994 – Częstochowa, Galeria BWA, Sacrum
- 1995 – Kraków, Galeria TPSW, Galicyjski Impresjonizm
- 1996 – Warszawa, Galeria ART, Namaluj wannę
- 1996 – Niemcy, Norymberga, Galeria Krakauer Hause, Labirynt
- 1996 – Kraków, Galeria ZPAP, Martwa natura
- 1997 – Kraków, Galeria ZPAP, Polski pejzaż
- 1998 – Nowy Jork, SoHo, Galeria CFM, Zimowa Prezentacja
- 2000 – Nowy Jork, SoHo, Galeria CFM, Zimowa Prezentacja
- 2002 – Nowy Jork, SoHo, Galeria CFM, Zimowa Prezentacja
- 2003 – Cambridge, Harvard University, Twarze, Ciała, Dusze
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ O mnie [online], michalswider.pl [dostęp 2019-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-13] (pol.).
- ↑ Leszek Długosz. "Chwile ciszy" Michała Świdra. „Sieci”. Nr 10/328, s. 64-65, 11-17 marca 2019.
- ↑ Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych Galeria Akademii w Krakowie uprzejmie zapraszają .., bn.org.pl, 1989 [dostęp 2019-02-09] (pol.).
- ↑ Michał Świder , Wybrane obrazy [online], michalswider.pl [dostęp 2019-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-09] (pol.).
- ↑ Michał Świder [118 obrazów wystawionych w Galerii Sztuki Współczesnej Kersten w Krakowie] [online], www.kerstengallery.com.pl [dostęp 2019-02-09] (pol.).
- ↑ Michał Świder , Ermellino [online], michalswider.pl [dostęp 2019-02-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-12] (pol.).
- ↑ a b c Bogdan Gancarz , Nie żyje malarz Michał Świder [online], radioem.pl, 11 lutego 2019 [dostęp 2019-02-11] (pol.).
- ↑ Michał Świder , Pieczęć [online], michalswider.pl [dostęp 2019-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-09] (pol.).
- ↑ Michał Świder , Poeci [online], michalswider.pl [dostęp 2019-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-09] (pol.).
- ↑ Świat polskiej sztuki pożegnał malarza Michała Świdra [online], tvpkultura.pl, 11 lutego 2019 [dostęp 2019-02-12] (pol.).
- ↑ Leszek Długosz. Pamięci Michała Świdra... Malarza. „Sieci”. Nr 10/328, s. 113, 11-17 marca 2019.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Popularna Encyklopedia Powszechna. Kraków: Oficyna Wydawnicza "Fogra", 2002.
- Michał Świder. Obrócone w kamień, Kraków : Galeria Sztuki Współczesnej „Kersten”, 2001, wstęp Stanisława Tabisza
- Michał Świder. Insulae. Wyspy, Kraków : Galeria Sztuki Współczesnej „Kersten”, 2004
- Dlaczego ptak śpiewa? Z Michałem Świdrem rozmawia Janusz Kotański, "Na poważnie" 2012, nr 7-8, s. 112-116
- Piękno wymaga czasu. Z Michałem Świdrem, artystą malarzem, rozmawia Agnieszka Żurek, "Nasz Dziennik" 2010, nr 305, s. 26-27
- To nie naśladownictwo to kroczenie po śladach. Rozmowa z Michałem Świdrem rozmawiali Barbara Tichy i Rafał Tichy, "Fronda" 1998, nr 11-12 s. 274-286
- Babuchowski, Szymon: Malarz nie z tego świata, Gość Niedzielny 2019, nr 8
- Galeria FineArtExpress: Malarstwo - obrazy wielkich mistrzów malarstwa. Michał Świder – malarstwo pobożne, fineartexpress.pl
- Gancarz, Bogdan: Nie żyje malarz Michał Świder, 11 lutego 2019, gosc.pl
- Grądzka-Holvootem Monika: Mglisty symbolizm Michała Swidra, 19 lutego 2019,christianitas.org]
- Kapera, Jan Kazimierz: Ariergarda Michała Świdra, "Kresy Południowo-Wschodnie", 2003, z.2, s. 100-103
- Karpowicz-Zbińkowska, Antonina: Żołnierz ariergardy czy mistrz cechowy? Kilka uwag o Michale Świdrze, 12 lutego 2019, christianitas.org
- Milewska, Wacława: Uczeń Cenniniego, "Wiadomości Kulturalne" 1997, nr 6, s. 18
- Tichy, Barbara: Spotkanie przy studni : rzecz o malarstwie Michała Świdra, "Fronda : pismo poświęcone" 1998, nr 11-12, s. 268-273
- Tuszko, Tomasz; Siwecka, Magdalena, Zdrajkowska Justyna: Spór o malarstwo Michała Świdra, "Fronda : pismo poświęcone", 1998, nr 13-14, s. 466-471
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona internetowa Michała Świdra (dostęp: 2019-02-09)