Mięsień zginacz łokciowy nadgarstka
Mięsień zginacz łokciowy nadgarstka (łac. musculus flexor carpi ulnaris) – w anatomii człowieka mięsień kończyny górnej leżący w warstwie powierzchownej grupy przedniej mięśni przedramienia. Jest mięśniem położonym najbardziej przyśrodkowo w tej grupie[1][2]. Składa się z dwóch głów. Głowa ramienna (łac. caput humerale) ma przyczep proksymalny na nadkłykciu przyśrodkowym kości ramiennej i na powięzi przedramienia. Dodatkowo zrasta się z sąsiadującymi mięśniami. Głowa łokciowa (łac. caput ulnare) posiada przyczep proksymalny w postaci długiej blaszki ścięgnistej połączonej z powięzią przedramienia na tylnej powierzchni wyrostka łokciowego i na tylnym brzegu kości łokciowej. Mięsień przebiega ku dołowi, równolegle do mięśnia zginacza powierzchownego palców. Przechodzi w długie ścięgno przyczepione do kości grochowatej i za pośrednictwem więzadła grochowo-haczykowego i więzadła grochowo-śródręcznego łączące się z kością haczykowatą i podstawą V kości śródręcza[1][2].
Unaczyniony jest przez tętnice poboczne od tętnicy ramiennej i gałęzie od tętnicy łokciowej, a unerwiony przez nerw łokciowy[1][2].
Jego funkcją jest zginanie i przywodzenie ręki w stawie promieniowo-nadgarstkowym[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 807–810, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b c d Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 301, ISBN 978-83-66548-14-5.
