Mięśniaki macicy
myoma | |
Mięśniaki macicy | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
D25 |
---|---|
DiseasesDB | |
OMIM | |
MedlinePlus | |
MeSH |
Mięśniak macicy (łac. myoma, l.mn. myomata uteri) – łagodny guz nazywany również włókniakiem macicy, histologicznie mięśniak gładkokomórkowy (łac. leiomyoma). Mięśniaki powstają z tkanki mięśniowej macicy i rozwijają się w jej trzonie. Występują pojedynczo albo w grupie. Mięśniaki są najczęstszymi nowotworami niezłośliwymi macicy.
Podział i lokalizacja
[edytuj | edytuj kod]- mięśniak podsurowiczy (podsurowicówkowy) - łac. myoma subserosum
- mięśniak śródścienny (intramuralny) - łac. myoma intramuralis
- mięśniak podśluzówkowy (submukozalny) - łac. myoma submucosum
- mięśniak uszypułowany (może przechodzić w mięśniak rodzący się) - łac. myoma nascens
- mięśniak szyjkowy - łac. myoma cervicalis
- mięśniak międzywięzadłowy (międzyblaszkowy)
W 90% przypadków mięśniaki są mnogie; w 90% występują w trzonie macicy. Najczęstsze są mięśniaki śródścienne. Mięśniaki uszypułowane, szyjkowe i międzywięzadłowe są rzadkie.
Objawy i przebieg
[edytuj | edytuj kod]Najczęściej bezobjawowe. Duże i mnogie mięśniaki objawiają się: powiększeniem brzucha, obfitymi i długotrwałymi miesiączkami, zaparciami, przewlekłymi bólami krzyża, częstym oddawaniem moczu (jeśli mięśniak jest duży i powoduje ucisk na pęcherz moczowy), bolesnym współżyciem, trudnościami w zajściu w ciążę, poronieniami. Najczęściej pojawiają się w wieku 35–45 lat, rzadko w okresie dojrzewania i po menopauzie. Sprzyjają im zaburzenia hormonalne i skłonności genetyczne
Ryzyko transformacji złośliwej mięśniaka do mięsaka gładkokomórkowego (leiomyosarcoma) jest niewielkie, szacuje się je na 0,1–0,8%.
Etiologia
[edytuj | edytuj kod]Przyczyna powstania mięśniaka macicy nie jest do końca znana, jednak na wzrost stymulująco działają estrogeny.
Rozpoznanie
[edytuj | edytuj kod]Rozpoznanie opiera się na wywiadzie, badaniu ginekologicznym i wyniku badania USG.
Leczenie
[edytuj | edytuj kod]Metodą z wyboru leczenia objawowych mięśniaków macicy jest ich wyłuszczenie (miomektomia). W przypadku dużych mięśniaków zastosowanie znajdują analogi gonadoliberyny, zmniejszające masę guza i ograniczające jego ukrwienie.
Przyjmuje się, że do leczenia laparoskopowego kwalifikują się pacjentki z niewielką liczbą mięśniaków (do 3), których średnica nie przekracza 10 cm. Można również leczyć objawowe mięśniaki macicy metodą małoinwazyjną – embolizacją tętnic macicznych wykonywaną pod kontrolą angiografu przez radiologa zabiegowego we współpracy z ginekologiem.
Od początków XXI w. do leczenia mięśniaków macicy wykorzystywana jest też termoablacja ultradźwiękowa, będąca metodą nieinwazyjną. W Polsce zabiegi leczenia skoncentrowanymi falami ultradźwięków pod kontrolą rezonansu magnetycznego (MRgFUS) wykonywane są w ośrodkach w Rzeszowie, Kielcach i Warszawie.
Wyniki badań wskazują korzystny wpływ suplementacji witaminy D w leczeniu mięśniaków[1]. Prowadzone są również badania nad wpływem innych suplementów diety m.in. ekstrakt z zielonej herbaty (EGCG), kurkuma[2].
Klasyfikacja ICD10
[edytuj | edytuj kod]kod ICD10 | nazwa choroby |
---|---|
ICD-10: D25 | Mięśniak gładkokomórkowy macicy |
ICD-10: D25.0 | Mięśniak gładkokomórkowy podśluzówkowy macicy |
ICD-10: D25.1 | Mięśniak gładkokomórkowy śródścienny macicy |
ICD-10: D25.2 | Mięśniak gładkokomórkowy podsurowiczy macicy |
ICD-10: D25.9 | Mięśniak gładkokomórkowy macicy, nieokreślony |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maryam Hajhashemi i inni, The effect of vitamin D supplementation on the size of uterine leiomyoma in women with vitamin D deficiency, „Caspian Journal of Internal Medicine”, 10 (2), 2019, s. 125–131, DOI: 10.22088/cjim.10.2.125, ISSN 2008-6164, PMID: 31363390, PMCID: PMC6619469 [dostęp 2020-12-20] .
- ↑ Michał Ciebiera i inni, Alternative Oral Agents in Prophylaxis and Therapy of Uterine Fibroids—An Up-to-Date Review, „International Journal of Molecular Sciences”, 18 (12), 2017, DOI: 10.3390/ijms18122586, ISSN 1422-0067, PMID: 29194370, PMCID: PMC5751189 [dostęp 2020-12-20] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Położnictwo i ginekologia. Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 810, 839-840, 945. ISBN 83-200-3082-X.