Memphis blues

Memphis blues − regionalny gatunek bluesa stworzony w latach 20. i 30. XX wieku przez muzyków z Memphis takich jak: Frank Stokes, Sleepy John Estes, Furry Lewis i Memphis Minnie. Styl ten był bardzo popularny w wodewilach i objazdowych cyrkach. Zdaniem części muzykologów memphis blues dał początek widocznemu rozdzieleniu gitary rytmicznej i prowadzącej. Podział ten stał się standardem w rock and rollu i muzyce popularnej.

Po II wojnie światowej instrumenty elektryczne zdobywały coraz większą popularność również wśród bluesmenów z Memphis. Podczas wielkiej migracji czarnoskórych robotników z południowych Stanów Zjednoczonych wielu bluesmenów z Delty Missisipi przybyło do Memphis, urozmaicając i rozwijając scenę bluesową w tym rejonie Stanów Zjednoczonych. Muzycy tacy jak Howlin’ Wolf, Willie Nix, Ike Turner czy B.B. King występowali na Beale Street i w zachodnim Memphis, oraz nagrywali niektóre z klasyków electric bluesa, rock and rolla oraz rhythm and bluesa w takich wytwórniach jak Sun Records.

Do najwybitniejszych przedstawicieli Memphis bluesa należą:

• Frank Stokes
• Furry Lewis
• Memphis Minnie
• Willie Nix
• Sleepy John Estes
• Ida Cox
• Dr. David Evans
• Joe Willie Wilkins
• Raymond Hill
• Walter "Mose" Vinson
• B.B. King
• Junior Parker
• Howlin’ Wolf
• Ike Turner
• James Cotton
• Rosco Gordon
• Big Mama Thorton