Memorializm
Chrystus z Eucharystią, obraz Joana de Joanes
Memorializm (łac. memoria 'pamięć' i gr. ισμός 'nauka, wiedza') – pogląd części Kościołów protestanckich, w tym większości z nurtu ewangelikalnego, uznających, że chleb i wino (ewentualnie sok winogronowy) spożywane podczas Wieczerzy Pańskiej są jedynie symbolami ciała i krwi Chrystusa. Odrzuca się tym samym zarówno fizyczną, jak i duchową obecność ciała i krwi Chrystusa w Wieczerzy, uznając samą Wieczerzę Pańską jako wspomnienie (Pamiątkę) krzyżowej ofiary Chrystusa, nie zaś jako ofiarę, bądź jej uobecnienie. Pogląd taki przyjmują także Świadkowie Jehowy[a].
Termin memorializm wywodzi się od angielskiego słowa memorial (wspomnienie), a to z kolei opiera się na fragmencie z wypowiedzi Jezusa Chrystusa w Wieczerniku: „Czyńcie to na pamiątkę moją” (τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν 1. List do Koryntian 11:24, Ewangelia Łukasza 22:19). Zgodnie z memorialistyczną interpretacją tego fragmentu Biblii, celem, dla którego ustanowiona została Wieczerza Pańska, jest nieustanna pamięć o ofierze Jezusa wśród jego uczniów, nie zaś stworzenie kanału bądź źródła łaski zbawiającej. Jednak wielu protestanckich zwolenników tej doktryny uznaje Wieczerzę Pańską za „środek łaski” (ang. means of grace).
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Memorializm wywodzi się od Huldrycha Zwingliego, teologa ewangelicko-reformowanego, który dał początek reformacji w Zurychu. Odrzucając autorytet papieża, mszę świętą, modlitwy do świętych i celibat duchownych, próbował zaprowadzić teokrację. Jego interpretacja Wieczerzy Pańskiej doprowadziła do bezowocnej dysputy z Marcinem Lutrem w Marburgu w roku 1529. Zwingli na nowo zwrócił uwagę chrześcijan, że Wieczerza Pańska jest także wspólnotowym posiłkiem (zob. DH 1635-1661; ND1512-1536).
Zwingliańska teologia Wieczerzy Pańskiej została w kalwinizmie zreformowana przez Jana Kalwina. W postaci niezmienionej memorializm przyjęła większość baptystów, a w ślad za nimi, większość Kościołów ewangelikalnych.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ U Świadków Jehowy podczas dorocznego święta Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa przaśny chleb symbolizuje ciało Chrystusa, wino czerwone symbolizuje krew Chrystusa (Wieczerza Pańska — uroczystość, która przysparza chwały Bogu – jw.org).