Maryna Zagórska
Data i miejsce urodzenia |
7 maja 1906 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 grudnia 1996 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
tłumaczka |
Narodowość |
polska |
Alma Mater | |
Małżeństwo | |
Odznaczenia | |
Maria (Maryna) Zagórska, z domu Woycieszonek (ur. 24 kwietnia?/7 maja 1906 w Sankt Petersburgu, zm. 10 grudnia 1996 w Warszawie) – polska tłumaczka literatury pięknej, współpracowniczka Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiowała historię na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Była żoną poety i członka wileńskiej grupy literackiej „Żagary”, Jerzego Zagórskiego[2]. Po II wojnie światowej była m.in. kierownikiem literackim teatru w Częstochowie.
Tłumaczyła z języków: rosyjskiego, litewskiego, ukraińskiego i czeskiego.
W styczniu 1976 roku podpisała list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[3].
Wraz z mężem, Jerzym odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”[2].
Mieszkała w Warszawie. Matka Włodzimierza Zagórskiego. Jej wnuczką jest Joanna Skórnicka, tłumaczka literatury pięknej i redaktor.
Pochowana wraz z mężem na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 169-2-19)[4].
Tłumaczenia (wybór)
[edytuj | edytuj kod]- Anatol Sołowcow, Rimski-Korsakow (Wydawnictwo Literackie 1956; seria: „Monografie popularne” – wyd. 2 [nowe]: Polskie Wydawnictwo Muzyczne 1975, 1989, ISBN 83-224-0380-1)
- Vladimir Jankélévitch, Ravel (Wydawnictwo Literackie 1961; seria: „Monografie popularne”; wyd. 2: Polskie Wydawnictwo Muzyczne 1977)
- praca zbiorowa, pod red. A. Czegodajewa, Historia sztuki starożytnej (red. wydania polskiego: Maria i Władysław Leśniewscy; Wydawnictwo Literackie 1967)
- Władimir Sołouchin, Spotkania z ikonami (Wydawnictwo Literackie 1975)
- Lew Wygotski, Psychologia sztuki (oprac. przekładu Tadeusz Szyma; opracowanie naukowe tekstu, wstęp oraz komentarz Stanisław Balbus, Wydawnictwo Literackie 1980, ISBN 83-08-00449-0)
- Grigoł Abaszydze, Syn królowej Tamar. Kronika gruzińska z XIII w. (Wydawnictwo Literackie 1985, ISBN 83-08-00746-5)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kryptonim "Gracze". Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony robotników i Komitetu Samoobrony społecznej „KOR” 1976-1981, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010, s. 119.
- ↑ a b Ukrywanie Żydów przez współtwórcę grupy poetyckiej „Żagary”. Historia Jerzego Zagórskiego i jego żony Marii. sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 2024-02-04].
- ↑ Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: TADEUSZ ZAGÓRSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-22] .
- Absolwenci Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie
- Członkowie i współpracownicy Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”
- Członkowie i współpracownicy KOR
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Ludzie związani z Częstochową
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polscy Sprawiedliwi wśród Narodów Świata
- Polscy tłumacze literatury czeskiej
- Polscy tłumacze literatury litewskiej
- Polscy tłumacze literatury rosyjskojęzycznej
- Polscy tłumacze literatury ukraińskiej
- Sygnatariusze Memoriału 101
- Urodzeni w 1906
- Zmarli w 1996