Marty Riessen
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 grudnia 1941 |
Wzrost |
185 cm |
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
Zakończenie kariery |
1982 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
9 |
Najwyżej w rankingu |
11 (4 września 1974) |
Australian Open |
QF (1971) |
Roland Garros |
4R (1971, 1974) |
Wimbledon |
QF (1965) |
US Open |
QF (1963, 1971) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
51 |
Najwyżej w rankingu |
3 (3 marca 1980) |
Australian Open |
F (1971) |
Roland Garros |
W (1971) |
Wimbledon |
F (1969) |
US Open |
W (1976) |
Marty Riessen (ur. 4 grudnia 1941 w Hinsdale) – amerykański tenisista, zdobywca Karierowego Wielkiego Szlema w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W grze pojedynczej Riessen wygrał 9 zawodowych turniejów i 13 razy grał w finałach.
W grze podwójnej Amerykanin wygrał 2 turnieje wielkoszlemowe i przegrał 4 finały w zawodach tej rangi. Łącznie w tej konkurencji triumfował w 51 turniejach zawodowych i grał w 29 finałach.
W grze mieszanej tenisista skompletował Karierowy Wielki Szlem. Został mistrzem 7 imprez wielkoszlemowych i zagrał w 2 finałach.
Reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa w latach 1963, 1965, 1967, 1973, 1981. W singlu rozegrał 4 mecze, z których 3 wygrał, a w deblu na 6 gier 4 zakończył triumfem.
W komputerowym rankingu prowadzonym przez ATP najwyżej był w grze pojedynczej na 11. miejscu (4 września 1974), a w klasyfikacji gry podwójnej na 3. pozycji (3 marca 1980).
Finały w turniejach wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra podwójna (2–4)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1969 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Tom Okker | John Newcombe Tony Roche |
5:7, 9:11, 3:6 |
Finalista | 2. | 1969 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta | Tom Okker | John Newcombe Tony Roche |
2:6, 6:7 |
Zwycięzca | 1. | 1971 | French Open, Paryż | Ceglana | Arthur Ashe | Tom Gorman Stan Smith |
6:8, 4:6, 6:3, 6:4, 11:9 |
Finalista | 3. | 1975 | US Open, Forest Hills | Ceglana | Tom Okker | Jimmy Connors Ilie Năstase |
4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 2. | 1976 | US Open, Forest Hills | Ceglana | Tom Okker | Paul Kronk Cliff Letcher |
6:4, 6:4 |
Finalista | 4. | 1978 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Sherwood Stewart | Bob Lutz Stan Smith |
6:1, 5:7, 3:6 |
Gra mieszana (7–2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1969 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta | Margaret Smith Court | Ann Haydon-Jones Fred Stolle |
nie rozegrano |
Zwycięzca | 2. | 1969 | French Open, Paryż | Ceglana | Margaret Smith Court | Françoise Durr Jean-Claude Barclay |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 1969 | US Open, Forest Hills | Trawiasta | Margaret Smith Court | Françoise Durr Dennis Ralston |
7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 1970 | US Open, Forest Hills | Trawiasta | Margaret Smith Court | Judy Tegart-Dalton Frew McMillan |
6:4, 6:4 |
Finalista | 1. | 1971 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Margaret Smith Court | Billie Jean King Owen Davidson |
6:2, 2:6, 13:15 |
Zwycięzca | 5. | 1972 | US Open, Forest Hills | Trawiasta | Margaret Smith Court | Rosie Casals Ilie Năstase |
6:3, 7:5 |
Finalista | 2. | 1973 | US Open, Forest Hills | Trawiasta | Margaret Smith Court | Billie Jean King Owen Davidson |
3:6, 6:3, 6:7 |
Zwycięzca | 6. | 1975 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Margaret Smith Court | Betty Stöve Allan Stone |
6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 7. | 1980 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Wendy Turnbull | Betty Stöve Frew McMillan |
7:6, 6:2 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-05-16] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-05-16] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2017-05-16] (ang.).