Przejdź do zawartości

Martine Grael

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Martine Grael
Ilustracja
Martine Grael po zdobyciu złotego medalu w Rio de Janeiro
Pełne imię i nazwisko

Martine Soffiatti Grael

Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1991
Niterói

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Brazylia
Igrzyska olimpijskie
złoto Rio de Janeiro 2016 żeglarstwo
(49er)
złoto Tokio 2020 żeglarstwo
(49er FX)
Mistrzostwa świata
złoto Santander 2014 49er FX
srebro Marsylia 2013 49er FX
srebro Buenos Aires 2015 49er FX
srebro Matosinhos 2017 49er FX
brąz Auckland 2019 49er FX
Igrzyska panamerykańskie
złoto Lima 2019 żeglarstwo (49er FX)
srebro Toronto 2015 żeglarstwo (49er FX)
Multimedia w Wikimedia Commons

Martine Soffiatti Grael (ur. 12 lutego 1991[1] w Niteroi[2]) – brazylijska żeglarka sportowa, dwukrotna złota medalistka olimpijska w klasie 49er FX.

Grael dwukrotnie brała udział w igrzyskach olimpijskich – w Rio de Janeiro w 2016[3] oraz Tokio 2020[4], w obydwu przypadkach zdobywając wspólnie z Kaheną Kunze złoty medal w zawodach żeglarskich w klasie 49er FX[5]. W 2014 r. duet ten zdobył również mistrzostwo świata w tej klasie.

Jest córką pięciokrotnego medalisty olimpijskiego Torbena Graela. W igrzyskach olimpijskich startowali także jej brat Marco (udział w igrzyskach w Rio[6] oraz w Tokio) i wujek Lars (dwa medale olimpijskie)[7].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Martine Grael pierwsze kroki w żeglarstwie stawiała w wieku 4 lat[7].

Początkowo pływała w klasie Optimist. Wówczas, w wieku 13 lat, rywalizowała w zawodach z Kaheną Kunze. Później, w klasie 420, pływały już razem[8], zdobywając w 2009 r. pierwsze miejsce w młodzieżowych mistrzostwach Volvo Youth Sailing ISAF World Championship w Buzios w Brazylii[9]. Następnie Graell, przeniósłszy się do klasy 470, pływała wraz z Isabel Swan – ta współpraca zakończyła się, gdy żeglarkom nie udało się zakwalifikować na igrzyska olimpijskie w Londynie w 2012 r.[2] Wówczas jej sportową partnerką została ponownie Kunze – tym razem w klasie 49er FX, w której pływają do tej pory.

Na żeglarskich mistrzostwach świata Grael i Kunze zdobyły w 2013 r. w Marsylii srebrny medal w klasie 49er FX[10], zaś rok później w Santander – złoty[11]. W 2015 r. zarówno na mistrzostwach świata w Buenos Aires[12], jak i na igrzyskach panamerykańskich w Toronto[13] ponownie wywalczyły srebro.

W 2016 r. Grael i Kunze odniosły olimpijski sukces, zdobywając pierwsze miejsce w zawodach żeglarskich w klasie 49er FX na igrzyskach w Rio de Janeiro. W określanym jako „dramatyczny” wyścigu medalowym pokonały o dwie sekundy swoje rywalki, Alex Maloney i Molly Meech, reprezentujące Nową Zelandię[14][15].

Po zdobyciu srebrnego medalu na mistrzostwach świata w Matosinhos w 2017 r.[13], Grael w kolejnym sezonie (2017/2018) zrobiła przerwę od 49erFX, biorąc udział w regatach dookoła świata w ramach Volvo Ocean Race[16][17].

W 2019 r., ponownie w duecie z Kunze, Grael wywalczyła brązowy medal na mistrzostwach świata w Auckland[18] oraz złoto na igrzyskach panamerykańskich w Limie w 2019 r.[19][20], jak również pierwsze miejsce na testowych – przedolimpijskich – zawodach „Ready Steady Tokyo”[21].

W 2021 r. żeglarki ponownie stanęły na podium olimpijskim, zdobywając złoty medal na igrzyskach w Tokio[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Sailor Biography: Martine Soffiatti Grael [online], sailing.org [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  2. ↑ a b Sailing GRAEL Martine – Tokyo 2020 Olympics [online], .. [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  3. ↑ Martine GRAEL [online], Olympics.com [dostęp 2021-08-16].
  4. ↑ a b Martine Grael and Kahena Kunze win gold for Brazil in the women’s skiff 49er FX [online], Tokyo 2020 [dostęp 2021-08-18] (ang.).
  5. ↑ Sailing – Women’s Skiff – 49er FX – Group Results | Tokyo 2020 [online], .. [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  6. ↑ 49er Men – Standings [online], web.archive.org, 26 sierpnia 2016 [dostęp 2021-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-26].
  7. ↑ a b Danielle Sanches, Filhos ao mar – IstoÉ 2016 [online], web.archive.org, 1 listopada 2012 [dostęp 2021-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-09] (port.).
  8. ↑ Por Danielle RochaRio de Janeiro, Após mais um prêmio, Martine e Kahena comemoram química perfeita [online], globoesporte.com [dostęp 2021-08-16] (port. braz.).
  9. ↑ Volvo Youth Sailing ISAF World Championship 2009 [online], sailing.org [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  10. ↑ Regatta Information [online], sailing.org [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  11. ↑ 2014 ISAF Sailing World Championships [online], sailing.org [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  12. ↑ Regatta Information [online], sailing.org [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  13. ↑ a b Regatta Information [online], sailing.org [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  14. ↑ Jeb Blount, Sailing: Brazil’s Grael and Kunze win dramatic 49erFX gold, „Reuters”, 18 sierpnia 2016 [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  15. ↑ NEWSFLASH – Brazil wins 49erFX gold by 2 seconds from New Zealand [online], sailing.org [dostęp 2021-08-17] (ang.).
  16. ↑ 49er FX: Martine Grael returns to her sailing nursery [online], www.sail-world.com [dostęp 2021-08-17].
  17. ↑ The Ocean Race, Martine Grael [online], The Ocean Race [dostęp 2021-08-17] (ang.).
  18. ↑ 2019 World Championship [online] [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  19. ↑ Regatta Information [online], sailing.org [dostęp 2021-08-16] (ang.).
  20. ↑ Sailing | Athlete Profile: GRAEL Martine – Pan American Games Lima 2019 [online], wrsd.lima2019.pe [dostęp 2021-08-16].
  21. ↑ The Result of READY STEADY TOKYO – Sailing [online], Tokyo 2020 [dostęp 2021-08-18] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Martine_Grael&oldid=69855296”