Martin Kližan
_(19119960790).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 lipca 1989 |
| Wzrost |
191 cm |
| Gra |
leworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2007 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Martin Hromec |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
6 |
| Najwyżej w rankingu |
24 (27 kwietnia 2015) |
| Australian Open |
3R (2014) |
| Roland Garros |
3R (2014, 2019) |
| Wimbledon |
2R (2012) |
| US Open |
4R (2012) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
4 |
| Najwyżej w rankingu |
73 (4 maja 2015) |
| Australian Open |
2R (2013) |
| Roland Garros |
1R (2013–2017, 2019) |
| Wimbledon |
2R (2014) |
| US Open |
1R (2012–2016) |
Martin Kližan (ur. 11 lipca 1989 w Bratysławie) – słowacki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W 2005 roku wygrał mistrzostwa Europy w tenisie ziemnym do lat 16 zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Również w tym samym sezonie odniósł sukces wielkoszlemowy triumfując podczas Rolanda Garrosa w grze pojedynczej chłopców.
Już jako zawodowiec Kližan zaczął występować w 2007 roku.
Początkowo grywał w zawodach z serii ITF Futures i ATP Challenger Tour. W zawodach cyklu ATP World Tour Słowak zwyciężał w sześciu finałach i przegrał w jednym.
W grze podwójnej Kližan cztery razy triumfował w imprezach ATP World Tour.
W 2007 roku Kližan zadebiutował w Pucharze Davisa reprezentując Słowację w meczu z Koreą Południową. Przegrał pierwszy mecz z Lee Hyungiem-taikiem 3:6, 0:6, 1:6.
W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Zarówno z gry pojedynczej i podwójnej odpadł w pierwszej rundzie. W deblu tworzył parę z Lukášem Lacko.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 24. miejsce (27 kwietnia 2015), a rankingu deblistów 73. pozycję (4 maja 2015).
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (6–1)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 23 września 2012 | Petersburg | Twarda (hala) |  Fabio Fognini
|
6:2, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 4 maja 2014 | Monachium | Ceglana | Fabio Fognini
|
2:6, 6:1, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 12 kwietnia 2015 | Casablanca | Ceglana |  Daniel Gimeno-Traver
|
6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 14 lutego 2016 | Rotterdam | Twarda (hala) |  Gaël Monfils
|
6:7(1), 6:3, 6:1 |
| Zwycięzca | 5. | 17 lipca 2016 | Hamburg | Ceglana |  Pablo Cuevas
|
6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 4 sierpnia 2018 | Kitzbühel | Ceglana |  Denis Istomin
|
6:2, 6:2 |
| Finalista | 1. | 23 września 2018 | Petersburg | Twarda (hala) |  Dominic Thiem
|
3:6, 1:6 |
Gra podwójna (4–0)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 28 lipca 2013 | Umag | Ceglana | David Marrero
|
 Nicholas Monroe Simon Stadler
|
6:1, 5:7, 10–7 |
| Zwycięzca | 2. | 24 maja 2014 | Nicea | Ceglana | Philipp Oswald
|
 Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi
|
6:2, 6:0 |
| Zwycięzca | 3. | 22 lutego 2015 | Rio de Janeiro | Ceglana | Philipp Oswald
|
Pablo Andújar Oliver Marach
|
7:6(3), 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 24 lipca 2016 | Umag | Ceglana | David Marrero
|
 Nikola Mektić Antonio Šančić
|
6:4, 6:2 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-28] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-28] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-28] (ang.).