Marta Miłoszewska
 Marta Miłoszewska w Olsztynie, 2019 | |
| Miejsce urodzenia |
Olsztyn |
|---|---|
| Zawód |
reżyserka, wykładowczyni akademicka, działaczka społeczna |
| Współmałżonek | |
Marta Anna Miłoszewska[1], z domu Ogrodzińska (ur. w Olsztynie[2]) – polska reżyserka teatralna, wykładowczyni akademicka, działaczka społeczna.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się i wychowała w Olsztynie, jest córką dziennikarza Radia Olsztyn Wojciecha Ogrodzińskiego oraz wnuczką pisarza i działacza kulturalnego Władysława Ogrodzińskiego, byłego dyrektora Muzeum Warmii i Mazur[3][4].
Ukończyła II Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie, a następnie studia na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego (2000) i Wydziale Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie (2005)[5][6], na której to uczelni w 2015 obroniła doktorat w dziedzinie sztuk teatralnych[1][3].
Jest żoną pisarza Zygmunta Miłoszewskiego[3].
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Debiutowała, jako studentka AT, w teatrze TR Warszawa monodramem Patty Diphusa (2004), będącym adaptacją felietonów Pedro Almodóvara[6][2]. Od tamtej pory specjalizuje się w adaptacjach literatury współczesnej, od felietonu przez beletrystykę i literaturę faktu po komiks. Reżyseruje spektakle teatralne, filmy i słuchowiska radiowe[6][7]. Adaptowanie prozy jest także tematem jej pracy doktorskiej[1] oraz wydanego na jej podstawie podręcznika dramaturgicznego Adaptacja. Skrzynka z narzędziami (2017)[6].
Jest współzałożycielką powstałej w 2008 roku Grupy Artystycznej Teraz Poliż, wielokrotnie nagradzanego jedynego profesjonalnego teatru kobiecego w Polsce[6][8]. Jest wykładowczynią Akademii Teatralnej w Warszawie, w której prowadzi seminarium reżyserskie oraz zajęcia poświęcone heurystyce i adaptacji[6][7].
W latach 2005–2006 pracowała w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie[2]. W latach 2016–2018 pełniła funkcję prodziekanki Wydziału Reżyserii AT[9]. Od 2021 roku jest dziekanką kierunku reżyseria Akademii Teatralnej w Warszawie[10].
Działalność społeczna
[edytuj | edytuj kod]Angażuje się w działalność antydyskryminacyjną i feministyczną oraz w działanie na rzecz wolności słowa i niezależności środowiska artystycznego. W ramach Grupy Artystycznej Teraz Poliż współpracowała m.in. z Amnesty International[11] i Centrum Praw Kobiet[8]. Jest członkinią założycielką oraz sekretarzem Związku Zawodowego Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych (od 2017)[12], a także współzałożycielką ruchu Kultura Niepodległa (od 2017)[13].
Najważniejsze realizacje
[edytuj | edytuj kod]- 2004: Patty Diphusa, Pedro Almodóvar, Teatr Rozmaitości w Warszawie[2];
- 2004: From Poland with love, Piotr Demirski, Teatr Rozmaitości w Warszawie[2];
- 2004: Pomyłka (film krótkometrażowy według własnego scenariusza, wyst. Kamila Baar i Emilian Kamiński)[2];
- 2005: We are kamera, Fritz Kater, Teatr Rozmaitości w Warszawie[2];
- 2005: Bliżej, Patrick Marber, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie[2];
- 2006: I jak się udało, Irvine Welsh, Teatr Rozmaitości w Warszawie[2];
- 2006: Ontologiczny dowód na moje istnienie, Joyce Carol Oates, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie[2];
- 2006: Godzina kota, Per Olov Enquist, Teatr Montownia w Warszawie[2];
- 2007: Marilyn i Papież, Dorothea Kühl-Martini, Teatr Polonia w Warszawie[2];
- 2007: Dulscy Sp. z o.o., Gabriela Zapolska, Teatr Polski w Warszawie[2];
- 2008: Utracona cześć Katarzyny Blum, Heinrich Böll, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie[2];
- 2009: Liminalna. Jestem snem, którego nie wolno mi śnić, Grupa Teatralna Teraz Poliż[14];
- 2009: Dżuma, Albert Camus, Teatr Polski w Warszawie[14];
- 2010: Kajko i Kokosz, Janusz Christa, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie[2];
- 2012: Rozkwaś Polaka!, Wojtek Miłoszewski, Teatr Kwadrat w Warszawie[15];
- 2014: Polskie Morderczynie, Katarzyna Bonda, słuchowisko Polskiego Radia Olsztyn[16];
- 2015: Trash Story, Magda Fertacz, Teatr Telewizji TVP[17].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 2005: Nagroda Przewodniczącego Ińskiego Lata Filmowego dla młodego reżysera za film Pomyłka, XXXII ILF[18];
- 2005: Nagroda XXXIX WROSTJA Przewodniczącego Rady Miasta Wrocławia dla Patty Diphusa, XXXIX Wrocławskie Spotkania Jednego Aktora[2];
- 2006: wyróżnienie dla filmu Pomyłka, II Festiwalu Filmu WYŻ ’70[2];
- 2008: Nagroda Rektora Akademii Teatralnej im.A.Zelwerowicza w Warszawie im. Z. Krawczykowskiego dla absolwenta Akademii „za dobrze rokujący początek pracy zawodowej”;
- 2009: Nagroda TRYTONA na XXXIX Festiwalu FAMA w Świnoujściu 2009 dla spektaklu LIMINALNA. Jestem snem, którego nie wolno mi śnić[19];
- 2010: Grand Prix dla Liminalna. Jestem snem, którego nie wolno mi śnić Grupy Artystycznej Teraz Poliż, XI Ogólnopolski Festiwal Teatrów Niezależnych w Ostrowiu Wielkopolskim[20];
- 2011: Best International Show Award dla Patty Diphusa, United Solo Theatre Festival 2011 w Nowym Jorku[21];
- 2015: nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla Grupy Teatralnej Teraz Poliż za całokształt twórczości i działalność na rzecz kobiet[22];
- 2016: Platinum Remy – nagroda Platynowego Remy’ego na 49. WorldFest Houston Independent Film Festival, USA w kategorii najlepszy film fantasy/horror dla Trash Story[23].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Dr Marta Anna Miłoszewska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-06-16].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Marta Ogrodzińska, leksykonkultury.ceik.eu [dostęp 2019-06-16].
- ↑ a b c Po co reżyserce doktorat – rozmowa z Martą Ogrodzińską-Miłoszewską [online], Przegląd, 30 września 2012 [dostęp 2021-09-22] (pol.).
- ↑ Wojciech Ogrodziński – redaktor reżimowy (cz. 2) [online], Opinie Olsztyn, 10 maja 2020 [dostęp 2021-09-27] (pol.).
- ↑ Marta Ogrodzińska, kulturalna.warszawa.pl [dostęp 2019-06-14].
- ↑ a b c d e f Marta Miłoszewska „ADAPTACJA. Skrzynka z narzędziami”, akademia.at.edu.pl [dostęp 2019-06-14].
- ↑ a b Marta Miłoszewska, filmlwow.eu [dostęp 2019-06-14].
- ↑ a b Grupa Artystyczna Teraz Poliż, terazpoliz.com.pl [dostęp 2019-06-14].
- ↑ Marcin Perchuć dziekanem Wydziału Aktorskiego AT, eteatr.pl [dostęp 2019-06-14].
- ↑ Władze [online], Akademia Teatralna, 23 stycznia 2016 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Po co reżyserce doktorat – rozmowa z Martą Ogrodzińską-Miłoszewską, tygodnikprzeglad.pl [dostęp 2019-06-15].
- ↑ ZWIĄZEK ZAWODOWY – GILDIA POLSKICH REŻYSEREK I REŻYSERÓW TEATRALNYCH, rejestr.io [dostęp 2019-06-14].
- ↑ Marta Miłoszewska, audycje.tokfm.pl [dostęp 2019-06-15].
- ↑ a b Marta Ogrodzińska, dziennikteatralny.pl [dostęp 2019-06-15].
- ↑ Rozkwaś Polaka!, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Edyta Borkowska, „Polskie morderczynie” na scenie, 2013, rp.pl [dostęp 2019-06-15].
- ↑ Trash Story, wfdif.pl [dostęp 2019-06-15].
- ↑ Marta Ogrodzińska, kulturalna.warszawa.pl [dostęp 2019-06-15].
- ↑ Warszawa. Projekt "BHO" Grupy Artystycznej Teraz Poliż [online], www.e-teatr.pl [dostęp 2019-07-17].
- ↑ Teraz Poliż zdobywcą Grand Prix, radiopoznan.fm [dostęp 2019-06-14].
- ↑ The 2011 United Solo AWARDS Have Been Announced, united solo.org [dostęp 2019-06-14].
- ↑ Ministra Kultury nagrodziła działałność grupy Teraz Poliż!, feminoteka.pl [dostęp 2019-06-15].
- ↑ Trash Story [online], FilmPolski [dostęp 2019-07-17] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Marta Ogrodzińska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10].
- Kręci mnie adaptacja prozy – wywiad dla miesięcznika Zwierciadło
- Po co reżyserce doktorat – wywiad dla tygodnika Przegląd
- Podręcznik dramaturgiczny „Adaptacja. Skrzynka z narzędziami”