Przejdź do zawartości

Mario Lanzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mario Lanzi
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 października 1914
Castelletto sopra Ticino

Data i miejsce śmierci

21 lutego 1980
Schio

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
srebro Berlin 1936 lekkoatletyka
(bieg na 800 m)
Mistrzostwa Europy
srebro Turyn 1934 bieg na 800 m
brąz Paryż 1938 bieg na 800 m

Mario Lanzi (ur. 10 października 1914 w Castelletto sopra Ticino, zm. 21 lutego 1980 w Schio[1]) – włoski lekkoatleta średniodystansowiec, medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw Europy.

Specjalizował się w biegu na 800 metrów. Na mistrzostwach Europy w 1934 w Turynie zdobył w tej konkurencji srebrny medal (zwyciężył Miklós Szabó z Węgier)[2]. Podobnie zajął 2. miejsce na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie (pokonał go Amerykanin John Woodruff). Na igrzyskach tych startował również w biegu na 400 metrów (odpadł w półfinale) i w sztafecie 4 × 400 metrów (odpadła w eliminacjach)[1].

Na mistrzostwach Europy w 1938 w Paryżu Lanzi zdobył brązowy medal w biegu na 800 metrów, a sztafeta 4 × 400 metrów z jego udziałem zajęła 5. miejsce)[3].

Sławne były pojedynki biegowe Lanziego z Rudolfem Harbigiem. 15 lipca 1939 w Mediolanie startowali w biegu na 800 metrów. Lanzi swoim zwyczajem ostro poprowadził (400 metrów przebiegł w 52,4 s) i był na 1. miejscu jeszcze na 100 m przed metą, ale Harbig wyprzedził go końcowym sprintem i ustanowił znakomity jak na tamte czasy rekord świata wynikiem 1:46,6[4]. Czas Lanziego – 1:49,0 – był jego rekordem życiowym[1] i ówczesnym rekordem Włoch.

Lanzi zdobywał mistrzostwo Włoch w biegu na 800 metrów w latach 1934–1936, 1938, 1939, 1942, 1943 i 1946, w biegu na 400 metrów w latach 1937 i 1940–1943, w sztafecie 4 × 400 metrów w latach 1935, 1937–1939 i 1941, w sztafecie 4 × 100 metrów w 1940 oraz w sztafecie 4 × 1500 metrów w 1935 i 1936[5].

Sześciokrotnie poprawiał rekord kraju na 400 metrów, 4 razy – na 800 metrów, również trzykrotnie ustanawiał rekord Włoch w sztafecie 4 × 400 metrów, biegnąc za każdym razem na ostatniej, czwartej zmianie[6].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
  • bieg na 400 metrów – 46,7 (1939)
  • bieg na 800 metrów – 1:49,0 (1939)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Mario Lanzi [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-01] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 485 [dostęp 2021-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 488, 491 [dostęp 2021-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 56 [dostęp 2021-07-01] (ang.).
  5. Campionati “assoluti” – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2020 (Aggiornamento: 1° Gennaio 2021) [online], sportolimpico.it, s. 16 [dostęp 2021-07-01] (wł.).
  6. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 25, 32, 182.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Mario Lanzi, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26] (ang.).