Marin Barleti
Data i miejsce urodzenia |
1460 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
po 1512 |
Wyznanie |
katolicyzm |
Prezbiterat |
1494 |
Marin Barleti łac. Marinus Barletius (ur. w 1460 roku w Szkodrze – zm. po 1512 w Padwie) – albański pisarz, historyk i duchowny katolicki, humanista.
W 1478 roku brał udział w obronie rodzinnej Szkodry przed armią osmańską[1]. Po śmierci Skanderbega miasto to stanowiło jeden z ostatnich ośrodków oporu. W czasie oblężenia Barleti stracił oboje rodziców. Do tego wydarzenia nawiązał w pierwszym swoim dziele – Oblężenie Szkodry (alb. Rrethimi i Shkodrës). Po przejęciu Szkodry przez Turków, Barleti wyemigrował do Wenecji[1]. W 1494 został wyświęcony na księdza, pracował w parafii Piovene[2].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Największym osiągnięciem Barletiego było obszerne, liczące 13 tomów dzieło Historia życia i czynów Skanderbega (Historia de vita et rebus gestis Scanderbegi), które zostało opublikowane w Rzymie ok. 1508-1510. Przetłumaczone na wiele języków europejskich (w 1533 na niemiecki, w 1554 na włoski, w 1575 na francuski, w 1596 na język angielski) stało się jednym z podstawowych źródeł do historii Albańczyków w okresie rządów Skanderbega. W dziele została zawarta także charakterystyka samego Skanderbega. W roku 1569 fragmenty dzieła Barletiego zostały przetłumaczone na język polski[3]. Do dzieła Barletiego nawiązywali kolejni historycy, którzy opisywali okres rządów Skanderbega, w tym piszący w XVI wieku – Jacques de Lavardin. Trzecim i ostatnim ze znanych dzieł Barletiego było Kompendium żywotów papieży i cesarzy (Compendium vitarum pontificum et imperatorum), wydane po raz pierwszy w 1512 roku. Ostatnie informacje o jego życiu pochodzą z 1512, data i miejsce śmierci nie są znane.
Imię Barletiego nosi jeden z prywatnych uniwersytetów, działających w Tiranie, biblioteka w Szkodrze, a także ulice w Tiranie, Durrësie, Kamzie, Lushnji, Prisztinie, Gjakove i w Vučitrnie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Zenepe Dibra: Fjalor enciklopedik i hapesires shkodrane, vol. 1. Lezhe: Gjergj Fishta, 2015, s. 89-90. (alb.).
- ↑ Lucia Nadin. Marino Barlezio tra Venezia, Padova, Vicenza. Paesaggi veneto-scutarini. „Shejzat”. 1, 2016.
- ↑ Barletius M., Historya o żywocie y zacnych sprawach Jerzego Kastryota, tłum. Bazylik Cyprjan, Brześć Litewski 1569.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History.. I.B. Tauris: 2013, s. 32-33. ISBN 978-1-78076-431-3.
- Injac Zamputi: Marin Barleti dhe vepra e tij madhore.. Tirana: 1990.
- Elsie Robert, Zarys historii literatury albańskiej. Z. 2, Narodziny literatury albańskiej, XV-XVII wiek, Toruń 2004. ISBN 83-231-1678-4
- Kenneth Meyer Setton, The Papacy and the Levant 1204-1571, DIANE Publishing 1978, ISBN 0-87169-127-2
- Oliver Jens Schmitt, Das venezianische Albanien: (1392-1479), Oldenbourg 2001, ISBN 3-486-56569-9
- ISNI: 0000000071389827
- VIAF: 24645249, 4077186377850627995006
- LCCN: n87949329
- GND: 104276681
- BnF: 12183537q
- SUDOC: 079308740
- NLA: 35189987
- NKC: ola2008452285
- BNE: XX4851978
- NTA: 071577033
- BIBSYS: 7028330
- Open Library: OL1216485A
- PLWABN: 9810595068505606
- NUKAT: n2012145341
- PTBNP: 8500
- NSK: 000115518
- CONOR: 278639459
- ΕΒΕ: 144366
- BLBNB: 000172618
- LIH: LNB:B0rB;=BM