Marie-Suzanne Roslin

Marie-Suzanne Roslin
Marie-Suzanne Giroust
	; Autoportret, ok. 1770
Data i miejsce urodzenia	9 marca 1734 ; Paryż
Data i miejsce śmierci	31 sierpnia 1772 ; Paryż
Narodowość	francuska
Dziedzina sztuki	pastel
	Multimedia w Wikimedia Commons

Marie-Suzanne Roslin, de domo Giroust (ur. 9 marca 1734 w Paryżu, zm. 31 sierpnia 1772 tamże) – francuska miniaturzystka i pastelistka^[1], członkini Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby.

Życiorys

Urodziła się 9 marca 1734 roku w Paryżu^[2]^[3], w rodzinie jubilera Barthélemy’ego Girousta i Marie Suzanne Le Roy^[3]. Osierocona w młodym wieku, została wychowana przez babkę^[3].

Kształciła się w pracowni Maurice’a Quentina de La Toura^[2]^[4], najpewniej na początku lat 50. XVIII wieku^[3]. Z tego okresu zachowała się mistrzowsko wykonana pastelowa kopia portretu ręki jej mistrza, która bywa przypisywana Marie-Suzanne^[4]. Możliwe, że artystka pobierała także lekcje u Joseph-Marie Viena^[2]^[4], przyjaciela rodziny^[3]. Dzięki Vienowi poznała w 1754 roku^[3] swego przyszłego męża, szwedzkiego portrecistę Alexandra Roslina^[1]^[4]. Rodzina Marie-Suzanne sprzeciwiała się związkowi ze względów religijnych, bowiem Roslin był protestantem^[3]. Para pobrała się 8 stycznia 1759 roku^[1], dzięki wstawiennictwu hrabiego de Caylus^[2]^[3]. Małżeństwu urodziła się szóstka dzieci^[4]. Marie-Suzanne wielokrotnie pozowała mężowi – członkowi Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby – do portretów malarskich, w tym do Damy w czarnej woalce^[1].

Jej domeną były pastele^[1]^[3], w których widać wyraźną inspirację stylem de La Toura^[1]. Portretowała osoby ze swego otoczenia – rodzinę i przyjaciół^[3], przedstawiając m.in. żonę i dzieci Huberta Roberta czy szwedzkiego kolekcjonera sztuki Henrika Wilhelma Peilla^[3]. Z kolei na spontanicznym autoportrecie przedstawiła siebie podczas tworzenia kopii autoportretu de La Toura^[1].

We wrześniu 1770 roku została przyjęta do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby^[1]^[4], na podstawie mistrzowskiego dzieła^[3] – formalnego portretu rzeźbiarza Jean-Baptiste’a Pigalle’a^[1]^[4]. Została tym samym jedną z czternastu kobiet, które w latach 1648–1791 dopuszczono do grona akademickiego^[5]. W 1770 roku, po przyjęciu Roslin i Anne Vallayer-Coster, wprowadzono ograniczenia w obawie, iż wzrośnie zainteresowanie kobiet akademią^[5]: w danym czasie nie więcej niż cztery kobiety mogły być członkiniami akademii^[4]^[5].

Portret Pigalle’a wykonano techniką pastelową^[3]. Model przyodziany jest w insygnia Orderu Świętego Michała, w tle rysuje się bryła modelu Pomnika Ludwika XV w Reims^[1]. Postać Pigalle’a uchwycono w nietypowej dla francuskich portretów perspektywie di sotto in sù, która nadaje kompozycji dynamiki^[3]. Portret, który wraz z innymi pracami artystki zaprezentowano w 1771 roku podczas Salonu Akademii^[2], zdobył uznanie krytyki^[3], a także nieprzychylnego paryskim wystawom Horace’a Walpole’a^[3]. Denis Diderot także docenił talent Roslin, stwierdzając iż jej prace są godne jej mistrza de La Toura^[3]. Współcześnie portret Pigalle’a znajduje się w zbiorach Luwru^[6].

Jedną z ostatnich prac Roslin jest portret malarza Jacques’a Dumonta, który także spotkał się z przychylnością opinii publicznej^[1]. Pastel o wymiarach 55,9 x 46,3 cm znajduje się w kolekcji Pałacu wersalskiego^[7].

Roslin zmarła 31 sierpnia 1772 roku na raka piersi^[2].

Galeria

Alexandre Antoine Roslin, ok. 1765
Augustine-Suzanne Roslin, 1771
Marie-Joseph Peyre, 1771

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k J. PatriceJ.P. Marandel J. PatriceJ.P., CathrinC. Klingsöhr-Leroy CathrinC., Roslin family, [w:] Grove Art Online, Oxford University Press, 2003 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Roslin, Marie Suzanne, [w:] Benezit Dictionary of Artists, t. 1, Oxford University Press, 2011 [dostęp 2021-03-15] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Roslin, Mme Alexander, [w:] NeilN. Jeffaries NeilN., Dictionary of Pastellists before 1800, Norwich: Unicorn Press, 2006 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h JosephJ. Baillio JosephJ., KatharineK. Baetjer KatharineK., PaulP. Lang PaulP., Vigée Le Brun, Metropolitan Museum of Art, 2016, s. 42, ISBN 978-1-58839-581-8 (ang.).
↑ ^a ^b ^c Paris AmandaP.A. Spies-Gans Paris AmandaP.A., Exceptional, but not Exceptions: Public Exhibitions and the Rise of the Woman Artist in London and Paris, 1760–1830, „Eighteenth-Century Studies”, 51 (4), 2018, s. 393–416, ISSN 1086-315X (ang.).
↑ Portrait de Pigalle sculpteur, assis, un costume de chevalier de St Michel [online], POP : la plateforme ouverte du patrimoine [dostęp 2021-03-15] (fr.).
↑ Jacques Dumont, dit Dumont le Romain [online], Les collections – Château de Versailles [dostęp 2021-03-15] (fr.).

[:3-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k J. PatriceJ.P. Marandel J. PatriceJ.P., CathrinC. Klingsöhr-Leroy CathrinC., Roslin family, [w:] Grove Art Online, Oxford University Press, 2003 (ang.).

[:0-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Roslin, Marie Suzanne, [w:] Benezit Dictionary of Artists, t. 1, Oxford University Press, 2011 [dostęp 2021-03-15] (ang.).

[:1-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Roslin, Mme Alexander, [w:] NeilN. Jeffaries NeilN., Dictionary of Pastellists before 1800, Norwich: Unicorn Press, 2006 .

[:2-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h JosephJ. Baillio JosephJ., KatharineK. Baetjer KatharineK., PaulP. Lang PaulP., Vigée Le Brun, Metropolitan Museum of Art, 2016, s. 42, ISBN 978-1-58839-581-8 (ang.).

[:4-5] Paris AmandaP.A. Spies-Gans Paris AmandaP.A., Exceptional, but not Exceptions: Public Exhibitions and the Rise of the Woman Artist in London and Paris, 1760–1830, „Eighteenth-Century Studies”, 51 (4), 2018, s. 393–416, ISSN 1086-315X (ang.).

[6] Portrait de Pigalle sculpteur, assis, un costume de chevalier de St Michel [online], POP : la plateforme ouverte du patrimoine [dostęp 2021-03-15] (fr.).

[7] Jacques Dumont, dit Dumont le Romain [online], Les collections – Château de Versailles [dostęp 2021-03-15] (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]