Przejdź do zawartości

Marica (mitologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marica
nimfa wodna
ilustracja
Inne imiona

Marika

Występowanie

mitologia rzymska

Rodzina
Mąż

Faun

Dzieci

Latynus

Marica (także Marika) – w mitologii rzymskiej nimfa wodna[1].

Uchodziła za żonę Faunusa i matkę Latynusa[2]. Identyfikowano ją z Wenus, Dianą lub ubóstwioną Kirke[3]. Była czczona w miejscowości Minturnae w Lacjum, gdzie posiadała swój święty gaj nad rzeką Liris[2][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 459. ISBN 83-01-03529-3.
  2. a b Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 220. ISBN 83-04-04673-3.
  3. Andrzej Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, s. 276. ISBN 83-207-1629-2.
  4. Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, s. 191. ISBN 83-7132-266-6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marica. mythindex.com. [dostęp 2011-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-07)]. (ang.).
  • William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Marica. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-05]. (ang.).
  • Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Marica. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-05]. (ang.).