Przejdź do zawartości

Marek Dochnal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Alojzy Dochnal
Data i miejsce urodzenia

16 września 1961
Tarnów

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Strona internetowa

Marek Alojzy Dochnal[1] (ur. 16 września 1961[1] w Tarnowie) – polski przedsiębiorca określany jako lobbysta oraz przestępca.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent filozofii i prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1989 roku ukończył dwuletnie studia podyplomowe z zakresu prawa na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münster. W 1990 roku ukończył zarządzanie międzynarodowe na Uniwersytecie Columbia.

Działalość gospodarcza

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 założył spółkę doradztwa biznesowego Proxy sp. z o.o., która wspierała m.in. restrukturyzację państwowego producenta amunicji Mesko. Najwyższa Izba Kontroli zakwestionowała wartość merytoryczną przygotowywanych przez spółkę materiałów oraz zarzuciła jej ujawnienie tajemnicy państwowej[2][3].

W 1993, wraz z Ciechem i grupą Investment Partners, czyli Elektrimem, Agrosem, Polskim Bankiem Rozwoju, Tomaszem Drewniakiem i Markiem Goldą, współtworzy konsorcjum Chemiko, które podjęło próbę prywatyzacji Ciechu, zablokowaną przez rząd Waldemara Pawlaka[2][4]. W 1994 założył kilka spółek, m.in. firmę doradczą Larchmont Capital[1], agencję public relations Blue Sky Communications oraz Triton Holding z branży energetycznej[2]. W ramach działalności doradczej i lobbingowej wspierał m.in. Saab Group w trakcie przetargu na zakup wielozadaniowego samolotu bojowego dla polskich Sił Powietrznych, oraz podmioty zagraniczne w ramach procesów prywatyzacji m.in. Cementowni Ożarów[5] oraz Polskich Hutach Stali[2]. W latach 1995–1997 współpracował z Siegriejem Gawriłowem, akcjonariusza Banku Powierniczo-Gwarancyjnego, oskarżanego o szpiegostwo[2][6].

W 1996 zaangażowany w proces powstawania Polkomtela[2]. W latach 1996–2003 współpracuje z projektantem mody Maciejem Zieniem[2].

W 2004 założył Polski Fundusz Komunalny, zajmujący się sekurytyzacją wierzytelności komunalnych[2].

Postępowania i wyroki sądowe

[edytuj | edytuj kod]

26 września 2004 zatrzymany przez funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego[7]. Od 28 września 2004 do 31 stycznia 2008 roku sąd stosował wobec niego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania. W lipcu 2007 Dochnal złożył skargę na długotrwały areszt (zob. areszt wydobywczy) do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka[8]. 28 stycznia 2008 Sąd Apelacyjny w Warszawie odmówił przedłużenia aresztu tymczasowego o kolejne 3 miesiące, o co wnioskował prokurator prowadzący postępowanie[9]. Oskarżony m.in. o korupcję i pranie brudnych pieniędzy, Dochnal został zwolniony z aresztu (ZK Sieradz[10]) po trzech latach i czterech miesiącach. Ponownie został aresztowany w sierpniu 2008 pod zarzutem pomocnictwa w uzyskaniu fałszywych dokumentów, które miały mu ułatwić opuszczenie kraju. 20 lutego 2009 opuścił areszt w Mysłowicach, po wpłaceniu kaucji w wysokości 850 tys. dolarów[11]. 18 września 2012 Europejski Trybunał Praw Człowieka zasądził na rzecz Dochnala 12,1 tys. euro odszkodowania za długotrwały areszt, brak możliwości spotkań z rodziną i bezprawny brak dostępu do akt toczących się wobec niego śledztw[12][13][14].

W programie telewizji TVN Teraz my! Marek Dochnal twierdził, że dziennikarka Wprost, Dorota Kania, pożyczyła 245 tysięcy złotych od jego teściowej, a w zamian za to Kania miała umożliwić Dochnalowi kontakty z politykami PiS w sprawie rzekomej pożyczki zaciągniętej u jego rodziny przez Kanię[15][16][17]. W odpowiedzi dziennikarka zaprzeczyła tym informacjom[18] i złożyła w sądzie pozew przeciwko Dochnalowi[19]. W tej sprawie oświadczenie wydała Rada Etyki Mediów, zalecając powstrzymanie się od ferowania wyroków medialnych[20]. W kwietniu 2009 proces został zawieszony[21]. W 2019 zapadł prawomocny wyrok potwierdzający słowa Dochnala[22].

W 2012 roku zostały mu postawione zarzuty związane z nieprawidłowym zaksięgowaniem dochodów z prywatyzacji Huty Częstochowa[23]. 25 czerwca 2012 został skazany za korupcję (wręczenie łapówki posłowi Andrzejowi Pęczakowi) przez Sąd Rejonowy w Pabianicach na karę trzech lat i sześciu miesięcy pozbawienia wolności oraz 450 tys. zł grzywny; wyrok nie był prawomocny[24][12][25]. 10 września 2013 Sąd Okręgowy w Łodzi utrzymał w mocy wyrok pierwszej instancji, jednocześnie zaliczając na poczet orzeczonej prawomocnie kary okres spędzony dotychczas przez Dochnala w areszcie[26].

26 stycznia 2015 Marek Dochnal wygrał postępowanie kasacyjne w Sądzie Najwyższym. Sąd Najwyższy uwzględnił w całości argumentację jego skargi kasacyjnej i uchylił zaskarżone orzeczenie Sądu Okręgowego w Łodzi oraz przekazał sprawę do ponownego rozpoznania[27][28][29]. 20 października 2015 Sąd Okręgowy w Łodzi wydał wyrok, w którym skazał Dochnala na trzy lata pozbawienia wolności i utrzymał w mocy karę grzywny. Wyrok był prawomocny i podlegał wykonaniu, istnieje jednak możliwość wniesienia kasacji[30].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2004 zwyciężył w turnieju Cartier World Cup on Snow w Sankt Moritz w grze polo na śniegu[2][31]. W 2005 Larchmont Capital należąca do Dochnala była sponsorem The Larchmont Royal Windsor Cup, gdzie wraz z angielską królową Elżbietą II pełnił honory gospodarza najważniejszego turnieju polo w Europie[2][25][32].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c KRS LARCHMONT CAPITAL SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ Nr KRS 0000134680
  2. a b c d e f g h i j Ewa Winnicka, Dochnal Marek [online], www.polityka.pl, 2004 [dostęp 2024-04-03] (pol.).
  3. 1 kadencja, 24 posiedzenie, 4 dzień - Minister Przemysłu i Handlu Wacław Niewiarowski [online], orka2.sejm.gov.pl [dostęp 2024-04-03].
  4. Ropa, gaz, mafia i… służby [online], Przegląd, 17 lutego 2008 [dostęp 2024-04-03] (pol.).
  5. CRH's dealings in the 'Wild East' [online], The Irish Times [dostęp 2024-04-03] (ang.).
  6. Kim jest Marek Dochnal? [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2024-04-03] (pol.).
  7. Dochnal ma dość aresztu [online], Gazeta.pl, 20 września 2007 [dostęp 2007-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-13].
  8. Marek Dochnal skarży się do Trybunału w Strasburgu [online], WP, 20 września 2007.
  9. Sąd nie przedłużył aresztu dla Dochnala [online], Interia.pl, 28 stycznia 2008 [dostęp 2008-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2008-01-31].
  10. Anna Kołakowska, Marek Dochnal pije szampana [online], Wyborcza.pl, 1 lutego 2008 [dostęp 2008-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-28].
  11. Marek Dochnal na wolności [online], Gazeta.pl, 20 lutego 2009 [dostęp 2009-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-13].
  12. a b Bogdan Wróblewski, Polska musi zapłacić lobbyście Dochnalowi za areszt [online], Wyborcza.pl, 18 września 2012 [dostęp 2012-12-31].
  13. Dochnal wygrał z Polską w Strasburgu. Dostanie odszkodowanie [online], Dziennik.pl, 18 września 2012 [dostęp 2012-12-31].
  14. Wyrok ze strony Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Dochnal przeciwko Polsce
  15. Wojciech Czuchnowski, Jak Dorota Kania wyciągała pieniądze od rodziny Dochnala [online], Wyborcza.pl, 14 maja 2009 [dostęp 2013-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2009-05-17].
  16. Dochnal: w imieniu Ziobry przychodził dziennikarz TVP, Kania pożyczyła kilkaset tysięcy [online], Wirtualnemedia.pl, 26 lutego 2008 [dostęp 2013-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-27].
  17. Dochnal przerywa milczenie. Czy mówi prawdę? [online], WP, 26 lutego 2008.
  18. Kania: to stek bzdur [online], Onet.pl, 26 lutego 2008 [dostęp 2013-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-20].
  19. Dorota Kania skarży Dochnala [online], TVN24.pl, 28 lutego 2008 [dostęp 2013-05-29].
  20. W sprawie dziennikarki śledczej Doroty Kani [online], Rada Etyki Mediów, 18 maja 2013 [dostęp 2013-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-12].
  21. Proces Kania vs. Dochnal zawieszony [online], Wprost.pl, 29 kwietnia 2009 [dostęp 2013-05-29].
  22. Nieznany wyrok w sprawie Doroty Kani. "Obiecywała pomoc i kontakty z czołówką PiS" [online], Onet Wiadomości, 28 grudnia 2021 [dostęp 2024-04-03] (pol.).
  23. Grażyna Zawadka, Znany lobbysta i „kasjer lewicy" oskarżeni o malwersacje [online], rp.pl, 22 lutego 2012.
  24. Marek Dochnal skazany na grzywnę i więzienie [online], Dziennik.pl, 25 czerwca 2012.
  25. a b Centralne Biuro Antykorupcyjne, Afera Pęczaka-Dochnala [online], Antykorupcja [dostęp 2024-04-03] (pol.).
  26. Sąd utrzymał wyrok dla Marka Dochnala i jego współpracownika. Lobbysta skazany na 3,5 roku więzienia [online], wPolityce.pl, 10 września 2013 [dostęp 2013-09-10].
  27. Mariusz Jałoszewski, Dochnal bez kary [online], Wyborcza.pl, 27 stycznia 2015 [dostęp 2015-06-14].
  28. Wyrok w sprawie Dochnala uchylony. Sąd zajmie się nią jeszcze raz [online], WP, 26 stycznia 2015 [dostęp 2015-06-14].
  29. SN: Wyrok 3,5 roku więzienia za łapówki dla lobbysty Marka Dochnala uchylony [online], GazetaPrawna.pl, 26 stycznia 2015 [dostęp 2015-06-14].
  30. Wręczał łapówki posłowi. Niższy wyrok dla znanego lobbysty [online], TVN24.pl, 20 października 2015 [dostęp 2015-10-20].
  31. Bianka Mikołajewska, Polo na śniegu [online], www.polityka.pl, 2004 [dostęp 2024-04-03] (pol.).
  32. Edward Davenport: The scandalous world of Britain’s most [online], The Independent, 9 września 2008 [dostęp 2024-04-03] (ang.).