Mara Carfagna

Mara Carfagna
Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1975 ; Salerno
Zawód, zajęcie	polityk, prezenterka telewizyjna
Alma Mater	Uniwersytet w Salerno
Stanowisko	minister ds. równego statusu (2008–2011), minister ds. regionów południowych i spójności terytorialnej (2021–2022)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maria Rosaria (Mara) Carfagna (ur. 18 grudnia 1975 w Salerno) – włoska polityk i prezenterka telewizyjna, parlamentarzystka, w latach 2008–2011 i 2021–2022 minister.

Życiorys

Ukończyła szkołę średnią w Salerno, w międzyczasie uczyła się dodatkowo aktorstwa i gry na fortepianie. W 1997 zgłosiła się do konkursu piękności Miss Włoch, w którym zajęła szóste miejsce. W 2001 obroniła z wyróżnieniem pracę magisterską poświęconą prawu do informacji na wydziale prawa Uniwersytetu w Salerno.

Później zaczęła pracę prezenterki w stacji telewizyjnej należącej do koncernu Mediaset, kontrolowanego przez Silvia Berlusconiego. Współprowadziła programy La Domenica nel Villaggio (w latach 2002–2006) oraz Piazza Grande (w 2006). W 2004 została koordynatorką ruchu kobiecego przy Forza Italia w regionie Kampania. W 2006, 2008, 2013 i 2018^[1] uzyskiwała mandat posłanki do Izby Deputowanych XV, XVI, XVII i XVIII kadencji z ramienia FI, Ludu Wolności i reaktywowanej partii Forza Italia.

8 maja 2008 objęła stanowisko ministra ds. równego statusu kobiet i mężczyzn w czwartym rządzie Silvia Berlusconiego, funkcję tę pełniła do 16 listopada 2011. Przez dzienniki: włoski „il Giornale” i niemiecki „Bild” została ogłoszona najpiękniejszą minister na świecie^[2].

13 lutego 2021 została ministrem ds. regionów południowych i spójności terytorialnej w gabinecie Maria Draghiego^[3]^[4]. W lipcu 2022 opuściła FI, krytykując działania tej partii w trakcie kryzysu rządowego. Dołączyła następnie do ugrupowania Azione Carla Calendy^[5]. W tym samym roku z ramienia koalicji ugrupowań centrowych utrzymała mandat deputowanej na kolejną kadencję^[6]. W październiku 2022 zakończyła pełnienie funkcji rządowej.

Przypisy

↑ Elezioni, il nuovo Parlamento senza D'Alema (ma con Grasso, Boldrini e tutti i ministri Pd). today.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).
↑ Mara Carfagna – najpiękniejsza minister na świecie. rp.pl, 9 maja 2008. [dostęp 2018-03-04].
↑ Governo, ora il primo Cdm. Draghi e i suoi 23 ministri hanno giurato al Quirinale. Mascherine e nessuna stretta di mano: è la prima cerimonia in era Covid. repubblica.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
↑ I Ministri del Governo Draghi. governo.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
↑ Elezioni 2022, Carfagna passa con Calenda: „Mi candido con Azione”. adnkronos.com, 29 lipca 2022. [dostęp 2022-08-02]. (wł.).
↑ Tutti i candidati eletti alla Camera e al Senato: chi entra e chi esce dal nuovo Parlamento. ilriformista.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-28]. (wł.).

Bibliografia

Nota biograficzna na stronie rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2018-03-04]. (wł.).
Maria Rosaria Carfagna. camera.it. [dostęp 2018-03-04]. (wł.).

[1] Elezioni, il nuovo Parlamento senza D'Alema (ma con Grasso, Boldrini e tutti i ministri Pd). today.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).

[2] Mara Carfagna – najpiękniejsza minister na świecie. rp.pl, 9 maja 2008. [dostęp 2018-03-04].

[3] Governo, ora il primo Cdm. Draghi e i suoi 23 ministri hanno giurato al Quirinale. Mascherine e nessuna stretta di mano: è la prima cerimonia in era Covid. repubblica.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).

[4] I Ministri del Governo Draghi. governo.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).

[5] Elezioni 2022, Carfagna passa con Calenda: „Mi candido con Azione”. adnkronos.com, 29 lipca 2022. [dostęp 2022-08-02]. (wł.).

[6] Tutti i candidati eletti alla Camera e al Senato: chi entra e chi esce dal nuovo Parlamento. ilriformista.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-28]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]