Malacomyini
| Malacomyini | |||
| Lecompte, Aplin, Denys, Catzeflis, Chades & Chevret, 2008[1] | |||
.jpg) Przedstawiciel rodzaju – błotnoszczurek wielkouchy (M. longipes) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Malacomyini | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Malacomys longipes Milne-Edwards, 1877 | |||
| Rodzaje i gatunki | |||
| |||
Malacomyini – monotypowe plemię ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Plemię obejmuje gatunki występujące w Afryce[3][4][5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 68–125 mm, długość ogona 105–142 mm, długość ucha 18 mm, długość tylnej stopy 17–21 mm; masa ciała około 10 g[4][6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1877 roku francuski zoolog Alphonse Milne-Edwards na łamach Bulletin de la Société philomathique de Paris[2]. Na gatunek typowy Milne-Edwards wyznaczył (oznaczenie monotypowe) błotnoszczurka wielkouchego (M. longipes).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Malacomys: gr. μαλακος malakos ‘miękki’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[7].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do plemienia należy jeden rodzaj błotnoszczurek[8] (Malacomys) wraz z gatunkami[9][6][3][8]:
- Malacomys longipes Milne-Edwards, 1877 – błotnoszczurek wielkouchy
- Malacomys cansdalei Ansell, 1958 – błotnoszczurek dżunglowy
- Malacomys edwardsi Rochebrune, 1885 – błotnoszczurek nizinny
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ E. Lecompte, K. Aplin, Ch. Denys, F. Catzeflis, M. Chades & P. Chevret. Phylogeny and biogeography of African Murinae based on mitochondrial and nuclear gene sequences, with a new tribal classification of the subfamily. „BMC Evolutionary Biology”. 8, s. 199, 2008. DOI: 10.1186/1471-2148-8-199. (ang.).
- ↑ a b A. Milne-Edwards. Sur quelques Mammifères et Crustacés nouveaux. „Bulletin de la Société philomathique de Paris”. Sixièmie Série. 12, s. 9, 1877. (fr.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 528. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 779–780. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Malacomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 340. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 396, 1904. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 271. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-13]. (ang.).