Maciej Mosiński
Maciej Mosiński, Maciej z Bnina Moszyński herbu Łodzia (ur. po 1420 – zm. w 1492/1493 roku) – starosta generalny Wielkopolski w latach 1473–1484, wojewoda poznański w latach 1477–1492/1493, wojewoda kaliski w latach 1475–1477, krajczy koronny w latach 1467–1475, starosta przemyski w latach 1481–1492[1], starosta Mosiny w latach 1448–1493, starosta Ujścia w latach 1473–1493[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny Bnińskich - wielkopolskiej rodziny magnackiej, wywodzącej się z Bnina pod Poznaniem (komesowie na Bninie). W Samostrzelu zachował się pałac rodziny Bnińskich. Przyjął on nazwisko od miasta Mosina, gdzie ojciec Piotr Bniński (1390-1448; kasztelan gnieźnieński, podróżnik i geograf) był starostą. Matką była Elżbieta z Gułtów[3] - Gułtowska (z 1427 r.).
Jego braćmi byli:
- Piotr z Bnina i Opalenicy (zm. 1466) - kasztelan santocki, żonaty z Małgorzatą z Gryżyny i Włoszakowic, który miał trzech synów: Piotra Opalińskiego (zm. 1506/07) - sędziego ziemskiego poznańskiego, kasztelana lędzkiego; Jana; Mikołaja i cztery córki (wszyscy o nazwisku Opalińscy).
- Piotr z Bnina Moszyński (zm. 1493) - biskup przemyski, kujawski.
Maciej Mosiński miał cztery siostry; Barbarę, Dorotę i Annę oraz Małgorzatę.
Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Anna Dembińska z Dębna - córka Jakuba Dembińskiego (ok. 1427-1490) - kasztelana krakowskiego.
Drugą była poślubiona przed 1467 roku Nawojka z Koniecpola (zm. między 3 I 1531 r. a 1 III 1532 r.), córka Mikołaja z Koniecpola - podkomorzego i starosty przemyskiego i Doroty Zarembianki z Kalinowy.
Potomkowie
[edytuj | edytuj kod]Z pierwszego małżeństwa:
- Piotr Mosiński (pierworodny), który w r. 1467 dostał od stryja ks. Piotra z Bnina połowę wsi Drzązgowo (w ówczesnym powiecie pyzdrskim, obecnie gmina Kostrzyn - powiat poznański)
- Barbara Mosińska - poślubiona przed 4 X 1487 r. przez Andrzeja Kmitę z Wiśnicza, (zm. 1493/94) - starosty bełskiego i bieckigo, z którym miała Piotra Kmitę i Nawojkę Kmitę, a później została żoną kasztelana przemyskiego, biorąc ślub przed 3 III 1497 r. z Rafałem Jarosławskim z Jarosławia.
Z drugiego małżeństwa:
- Hieronim Jarosławski (lub Mosiński) (h. Leliwa) (1498-1521) - pisał się niemal stale Mosiński, trzymając po ojcu królewszczyzny: Mosinę i Ujście.
- Jadwiga Jarosławska z Bnina (1496-1501) - początkowo niezamężna, potem żona Andrzeja Myjomskiego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. Knopka; Polacy w Grecji Historia i współczesność, Bydgoszcz 1997
- Polski Słownik Biograficzny (t. 19 s. 14) (t. 26 s. 386)
- Teki Dworzaczka, hasła Bnińscy, Moszyńscy, [1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 158.
- ↑ Antoni Gąsiorowski, Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej, Warszawa-Poznań 1981, s. 71.
- ↑ A. Gąsiorowski , W. Albrecht-Szymanowska , Wielkopolski słownik biograficzny, 1981 .
- Krajczowie wielcy koronni
- Ludzie związani z Mosiną (I Rzeczpospolita)
- Ludzie związani z Ujściem (I Rzeczpospolita)
- Moszyńscy herbu Łodzia
- Senatorowie świeccy I Rzeczypospolitej
- Starostowie miast I Rzeczypospolitej
- Szlachta Korony Królestwa Polskiego
- Wojewodowie kaliscy (I Rzeczpospolita)
- Wojewodowie poznańscy (I Rzeczpospolita)
- Starostowie generalni Wielkopolski
- Starostowie przemyscy (I Rzeczpospolita)
- Urodzeni w XV wieku