Maciej Sulęcki
| Pseudonim |
Striczu[1] |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Styl walki |
praworęczny |
| Debiut |
2010 |
| Kategoria wagowa | |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
35 |
| Zwycięstwa |
32 |
| Przez nokauty |
12 |
| Porażki |
3 |
| |
Maciej Sulęcki (ur. 2 maja 1989 w Warszawie[2]) – polski bokser, który w 2019 roku walczył o pas mistrzowski organizacji WBO w wadze średniej.
Kariera bokserska
[edytuj | edytuj kod]Amatorska
[edytuj | edytuj kod]Zaczął boksować w wieku jedenastu lat. Wychowanek trenera Romana Misiewicza z Gwardii Warszawa jako amator stoczył 140 walk, z tego 110 wygrał. Trzykrotnie zdobył tytuł Mistrza Polski Juniorów oraz m.in. pas Rzeczypospolitej Polskiej[3].
Zawodowa
[edytuj | edytuj kod]19 czerwca 2010 w „Hali Legionów” MOSiR-u w Kielcach Sulęcki współpromowany przez grupy Babilon Promotion i Gmitruk Team Sulęcki, w debiucie pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Adama Gawlika[4][5].
18 sierpnia 2010 w Międzyzdrojach wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów 40:36, 40:36 i 40:36 z Łotyszem, Andrejsem Loginowsem (4-4-1)[6].
25 czerwca 2011 w Ostrowcu Świętokrzyskim pokonał jednogłośnie na punkty 59:54, 60:53 i 60:54 Albańczyka, Endrita Vukę.
Pierwszym poważnym sprawdzianem Sulęckiego było jego starcie z byłym mistrzem wagi półśredniej, Ukraińcem, Jurijem Nużnienką, którego pokonał na punkty 59:55, 59:55, 59:55 w sześciu rundach (1 czerwca 2012 w Rzeszowie)[7].
23 lutego 2013 w gdańsko-sopockiej Ergo Arenie, zmierzył się z niepokonanym rodakiem, Robertem Świerzbińskim[8]. Po zaciętym pojedynku wygrał jednogłośnie na punkty 79:71, 79:71, 78:72. Świerzbiński był w tej walce dwukrotnie liczony przez sędziego[9].
29 czerwca 2013 w Amfiteatr w Ostródzie po sześciu rundach pokonał jednogłośnie na punkty 60:54, 60:54 i 60:54 Daniela Urbańskiego[10].
W pojedynku wieczoru gali Ełk Boxing Night 9 listopada 2013 pokonał na punkty (98:93, 99:91 i 98:92) Łukasza Wawrzyczka, zdobywając pas mistrza Rzeczypospolitej Polskiej[11]. Była to pierwsza walka pod okiem trenera Andrzeja Gmitruka.
1 marca 2014 w Hali OSiR-u w Suwałkach pokonał jednogłośnie na punkty 97.93, 98:94 i 97:93 Francuza, Howarda Cospolite[12].
10 maja 2014 gali w Brodnicy pokonał jednogłośnie na punkty 100:90, 96:92 i 98:90 innego reprezentanta Francji, Nicolasa Diona, zdobywając pas międzynarodowego mistrza Rzeczypospolitej Polskiej wagi super średniej[13].
8 listopada 2014 w Krakowie pokonał przez techniczny nokaut byłego mistrza Europy, Grzegorza Proksę w siódmej rundzie[14].
24 kwietnia 2015 w Chicago znokautował w drugiej rundzie Amerykanina, Darryla Cunninghama[15].
W lutym 2015 roku podpisał kontrakt z amerykańskim promotorem Alem Haymonem[16].
14 sierpnia 2015 na gali w Newark pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Kolumbijczyka, Jose Miguela Rodrigueza Berrio[17].
18 czerwca 2016 w Chicago pokonał przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie Amerykanina, Hugo Centeno Jr.[18].
21 października 2017 roku na gali World Boxing Super Series w Prudential Centre w Newark pokonał jednogłośnie na punkty reprezentanta Niemiec, byłego mistrza świata amatorów Jacka Culcaya Ketha (22-2, 11 KO)[19].
28 kwietnia 2018 w walce wieczoru gali w Barclays Centre, Brooklynie zmierzył się z Danielem Jacobsem[20]. Po interesujących dwunastu rundach werdyktem sędziów Amerykanin zwyciężył jednogłośnie na punkty 116-111, 117-110, 115-112[21].
15 marca 2019 w Filadelfii pokonał Amerykanina, Gabriela Rosado jednogłośną decyzją sędziów 95-91, 95-91, 95-93. Sulęcki dzięki tej wygranej zdobył pas WBO international[22].
29 czerwca 2019 w Providence przegrał jednogłośnie na punkty (107-120, 107-120, 107-120) walkę o mistrzostwo świata federacji WBO w wadze średniej z Demetriusem Andrade[23].
W styczniu 2020 roku został sportowcem roku 2019 na Mazowszu w plebiscycie "Magazynu Sportowego Radia dla Ciebie"[24].
29 sierpnia 2020 udanie powrócił na ring, pokonując podczas gali Knockout Boxing Night 12 w Suwałkach jednogłośnie na punkty Belga, Sashę Yengoyana[25].
W walce wieczoru gali Polish Rumble In The Empire State 2, która odbyła się 31 maja 2024 roku w Nowym Jorku zmierzył się z Rowdym Legend Montgomerym[26]. Zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów[27].
Równo trzy miesiące później zawalczył o pasy mistrzowskie WBC USA i WBO International w wadze super średniej. Jego rywalem został niepokonany Meksykanin, Diego Pacheco[28]. W sztóstej rundzie został znokautowany ciosem na wątrobę[29].
Walka na zasadach niestandardowych
[edytuj | edytuj kod]W listopadzie 2023 roku federacja Fame MMA znana z organizacji tzw. freak fightów, ogłosiła zakontraktowanie Sulęckiego na pojedynek z profesjonalnym zawodnikiem MMA, Normanem Parke'em. Starcie zawodników odbyło się na specjalnych zasadach, m.in co rundę, których zaplanowano aż 5 była zmiana formuły walki na przemian, pomiędzy boksem oraz K-1. Dodatkowo zawodnicy założyli rękawice do MMA. Gala Fame: Reborn odbyła się 9 grudnia 2023 w łódzkie Atlas Arenie[30]. Po pięciorundowej batalii uległ rywalowi niejednogłośną decyzją sędziów, którzy punktowali 48-47, 49-46 i 48-47 na korzyść Irlandczyka z Północy[31].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- 2013: Mistrz Rzeczypospolitej Polskiej w wadze średniej[11]
- 2014: Mistrz Rzeczypospolitej Polskiej w wadze superśredniej[13]
- 2019: Mistrz WBO International w wadze średniej[22]
- 2020: Sportowcem Roku 2019 na Mazowszu w plebiscycie RDC[24]
Lista walk zawodowych w boksie
[edytuj | edytuj kod]| Wynik | Rekord | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda, czas | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Porażka | 32-3 |  Diego Pacheco (21-0)
|
KO | 6 (12) | 31 sierpnia 2024 |  Dignity Health Sports Park, Carson, Stany Zjednoczone
|
Pojedynek o pas mistrzowski WBO International i WBC USA w wadze super średniej. |
| Zwycięstwo | 32-2 | Rowdy Legend Montgomery (11-5-1)
|
UD | 10 | 31 maja 2024 | Melrose Ballroom, Queens, Stany Zjednoczone
|
|
| Zwycięstwo | 31-2 | Angel Hernandez (19-22-1)
|
KO | 2 (8) | 9 czerwca 2023 | Turning Stone Resort & Casino, Verona
|
|
| Zwycięstwo | 30-2 |  Fouad El Massoudi (17-15-1)
|
UD | 8 | 17 grudnia 2021 |  Wyszków, Hala WOSiR
|
|
| Zwycięstwo | 29-2 |  Sasha Yengoyan (44-8-1)
|
UD | 10 | 29 sierpnia 2020 | Suwałki, Suwałki Arena
|
|
| Porażka | 28-2 | Demetrius Andrade (27-0)
|
UD | 12 | 29 czerwca 2019 | Dunkin Donuts, Rhode Island
|
Przegrał pojedynek o pas mistrzowski WBO w wadze średniej. |
| Zwycięstwo | 28-1 | Gabriel Rosado (24-11-1)
|
UD | 10 | 15 marca 2019 | Liacouras Center, Filadelfia
|
Zdobył wakujący pas mistrzowski WBO International w wadze średniej. |
| Zwycięstwo | 27-1 | Jean Michel Hamilcaro (26-10-3)
|
TKO | 2 (12) | 10 listopada 2018 | Arena Gliwice, Gliwice
|
|
| Porażka | 26-1 | Daniel Jacobs (33-2)
|
UD | 12 | 28 kwietnia 2018 | Barclays Centre, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 26-0 |  Jack Culcay-Keth (22-2)
|
UD | 10 | 21 października 2017 | Prudential Center, Newark, New Jersey
|
|
| Zwycięstwo | 25-0 |  Damian Ezequiel Bonelli (23-1)
|
KO | 3 (10) 2:54 | 24 czerwca 2017 | Ergo Arena, Gdańsk/Sopot
|
|
| Zwycięstwo | 24-0 | Michi Munoz (26-6)
|
KO | 3 (10) 2:03 | 8 kwietnia 2017 | Nosalowy Dwór, Zakopane
|
|
| Zwycięstwo | 23-0 | Hugo Centeno jr. (24-0)
|
TKO | 10 (10) 1:06 | 18 czerwca 2016 | UIC Pavilion, Chicago, Illinois
|
|
| Zwycięstwo | 22-0 | Derrick Findley (22-17-1)
|
TKO | 7 (8) 1:29 | 16 stycznia 2016 | Barclays Center, Brooklyn, Nowy Jork
|
|
| Zwycięstwo | 21-0 |  Jose Miguel Rodriguez Berrio (21-8)
|
TKO | 1 (8) 2:07 | 14 sierpnia 2015 | Prudential Center, Newark, New Jersey
|
|
| Zwycięstwo | 20-0 | Darryl Cunningham (30-7-0)
|
KO | 2 (8) 2:59 | 24 kwietnia 2015 | UIC Pavilion, Chicago, Illinois
|
|
| Zwycięstwo | 19-0 | Grzegorz Proksa (29-3)
|
TKO | 7 (10) 2:57 | 8 listopada 2014 | Kraków Arena, Kraków
|
|
| Zwycięstwo | 18-0 | Nicolas Dion (11-1)
|
UD | 10 (10) | 10 maja 2014 | Hala OSiR, Brodnica
|
Debiut w wadze superśredniej. Zdobył pas mistrza Rzeczypospolitej Polskiej w wadze superśredniej. |
| Zwycięstwo | 17-0 | Howard Cospolite (9-2-1)
|
UD | 10 (10) | 1 marca 2014 | Hala OSiR, Suwałki
|
|
| Zwycięstwo | 16-0 | Łukasz Wawrzyczek (18-1-2)
|
UD | 10 (10) | 9 listopada 2013 | Ełk
|
Zdobył wakujący pas mistrza Rzeczypospolitej Polskiej w wadze średniej. |
| Zwycięstwo | 15-0 | Daniel Urbański (21-12-3)
|
UD | 6 (6) | 29 czerwca 2013 | Amfiteatr, Ostróda
|
|
| Zwycięstwo | 14-0 | Francis Tchoffo (10-8)
|
UD | 8 (8) | 10 maja 2013 | Urania Hall, Olsztyn
|
|
| Zwycięstwo | 13-0 | Robert Świerzbiński (11-0)
|
UD | 8 (8) | 23 lutego 2013 | Ergo Arena, Gdańsk
|
|
| Zwycięstwo | 12-0 |  Andrejs Loginovs (11-21-1)
|
PTS | 6 (6) | 16 listopada 2012 | Hotel Trylogia, Klub Galop, Zielonka
|
|
| Zwycięstwo | 11-0 |  Dzianis Makar (3-8-1)
|
TKO | 5 (6) 2:26 | 27 października 2012 | Hala Sportowa, Częstochowa
|
|
| Zwycięstwo | 10-0 |  Jurij Nużnienko (31-2-1)
|
UD | 6 (6) | 1 czerwca 2012 | Hala na Podpromiu, Rzeszów
|
|
| Zwycięstwo | 9-0 |  Jetmir Kuçi (6-1)
|
UD | 6 (6) | 17 lutego 2012 | Urania Hall, Olsztyn
|
|
| Zwycięstwo | 8-0 | Fehti Bentafna (11-4-4)
|
UD | 6 (6) | 26 listopada 2011 | Lodowisko MOSiR, Białystok
|
|
| Zwycięstwo | 7-0 |  Mika Joensuu (12-5)
|
UD | 6 (6) | 5 sierpnia 2011 | Hala Polonia, Częstochowa
|
|
| Zwycięstwo | 6-0 | Endrit Vuka (2-2-1)
|
UD | 6 (6) | 25 czerwca 2011 | Hala sportowo-widowiskowa KSZO, Ostrowiec Świętokrzyski
|
|
| Zwycięstwo | 5-0 | Dzianis Makar (1-1)
|
TKO | 5 (6) 2:44 | 11 marca 2011 | Urania Hall, Olsztyn
|
|
| Zwycięstwo | 4-0 | Sergejs Savrinovics (7-15-2)
|
UD | 4 (4) | 12 listopada 2010 | Kopalnia Soli, Wieliczka
|
|
| Zwycięstwo | 3-0 | Deniss Sirjatovs (4-16-1)
|
UD | 4 (4) | 17 września 2010 | Urania Hall, Olsztyn
|
|
| Zwycięstwo | 2-0 | Andrejs Loginovs (4-3-1)
|
UD | 4 (4) | 18 sierpnia 2010 | Amfiteatr, Międzyzdroje
|
|
| Zwycięstwo | 1-0 | Adam Gawlik (0-9)
|
TKO | 1 (4) 2:16 | 19 czerwca 2010 | MOSiR „Hala Legionów”, Kielce
|
Debiut zawodowy. |
TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD – niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, DQ – dyskwalifikacja
Lista walk z zasadami niestandardowymi
[edytuj | edytuj kod]| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Porażka | 0-1 |  Norman Parke
|
Decyzja (niejednogłośna) | 5 | 3:00 | Fame: Reborn | 09.12.2023 | Łódź
|
Niestandardowe zasady: 5 mieszanych rund pomiędzy boksem oraz kickboxingiem (K-1). Limit umowny -80 kg. |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maciej Sulęcki pobił naszego dziennikarza. gwizdek24. [dostęp 2015-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)]. (pol.).
- ↑ a b BoxRec: Maciej Sulecki [online], boxrec.com [dostęp 2019-06-30].
- ↑ Maciej Sulęcki - bokser, który zakochał się w Warszawie. polskieradio.pl. (pol.).
- ↑ Zawodowy debiut: Maciej Sulęcki kontra Adam Gawlik [online], www.cksport.pl [dostęp 2024-08-30].
- ↑ MACIEJ SULĘCKI vs ADAM GAWLIK [online], Bokser.org [dostęp 2024-08-30].
- ↑ ringpolska.pl: Maciej Sulęcki wygrywa na punkty z Łotyszem. [dostęp 2015-02-03]. (pol.).
- ↑ ringpolska.pl: Maciej Sulęcki: Z ringu zejdę jako zwycięzca!. [dostęp 2015-02-03]. (pol.).
- ↑ Polsat Boxing Night 23.02.2013. Świerzbiński vs Sulęcki. Świerzbiński: Polski rap daje mu moc [online], sport.se.pl [dostęp 2024-08-30] (pol.).
- ↑ Sulęcki rozgrzał kibiców przed Gołota - Saleta [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-08-30] (pol.).
- ↑ ringpolska.pl: Sulęcki zdominiwał Urbańskiego. [dostęp 2015-02-03]. (pol.).
- ↑ a b Sulęcki wysoko pokonał Wawrzyczka w walce o pas RP wagi średniej [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-09-01] (pol.).
- ↑ ringpolska.pl: Sulęcki wypunktował Cospolite. [dostęp 2015-02-03]. (pol.).
- ↑ a b Maciej Sulęcki międzynarodowym mistrzem Polski wagi super średniej [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-09-01] (pol.).
- ↑ Proksa - Sulęcki. Skrót walki. polsatsport.pl. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-02)]. (pol.).
- ↑ Sulęcki i Szpilka po zwycięstwach w Chicago. Bokser.org, 25 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-26]. (pol.).
- ↑ Nie wyobrażam sobie współpracy z innym trenerem niż Andrzej Gmitruk. bokser.org. (pol.).
- ↑ „Oczko” Maćka Sulęckiego. bokser.org, 15 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-15]. (pol.).
- ↑ Pokaz boksu Sulęckiego! Centeno Jr pokonany przed czasem. Polsat Sport, 2016-09-19. [dostęp 2017-09-26]. (pol.).
- ↑ Sulęcki wygrał po ringowej wojnie! Culcay sprawił sporo problemów, „Polsat Sport” [dostęp 2018-01-18] (pol.).
- ↑ Sulęcki - Jacobs. "Walka byków" w Ameryce, Polak nie ma nic do stracenia [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-08-30] (pol.).
- ↑ Maciej Sulęcki był bliski zwycięstwa, ale to Daniel Jacobs wygrał na punkty [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-08-30] (pol.).
- ↑ a b Sulęcki pokonał Rosado i czeka już na walkę o pas, „Bokser.org” [dostęp 2019-03-19] (pol.).
- ↑ Bezradny Sulęcki! Takiego boksu Polak jeszcze nie widział [online], sport.interia.pl [dostęp 2019-06-30] (pol.).
- ↑ a b Maciej Sulęcki Sportowcem Roku 2019 na Mazowszu w plebiscycie RDC! [online], Polskie Radio RDC, 23 stycznia 2020 [dostęp 2024-11-10] (pol.).
- ↑ SULĘCKI OGRAŁ DO JEDNEJ BRAMKI JENGOJANA [online], www.bokser.org [dostęp 2020-08-29].
- ↑ Jakub Madej, Polish Rumble In The Empire State – karta walk, informacje, transmisja gali z walkami Sulęckiego, Łaszczyka, Łącza [online], mmarocks.pl, 27 maja 2024 [dostęp 2024-06-02] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Ważna wygrana Sulęckiego. Polak był już w wielkich tarapatach [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2024-06-02] (pol.).
- ↑ Polak w walce wieczoru i szansa na trzy pasy. "Jestem gotowy na każdego" [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-08-30] (pol.).
- ↑ Wstrząsający nokaut! Jeden cios skończył walkę Sulęckiego! [online], Sport.pl, 1 września 2024 [dostęp 2024-09-01] (pol.).
- ↑ Arkadiusz Hnida, FAME MMA Reborn: Maciej Sulęcki vs Norman Parke w Łodzi! Znamy całą kartę walk! [online], MMA PL, 6 listopada 2023 [dostęp 2023-11-07] (pol.).
- ↑ Maciej Zimny, Norman Parke wypunktował Macieja Sulęckiego po świetnej i technicznej walce w stójce! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 9 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-09] (pol.).
- ↑ Maciej Sulecki ("Striczu") | Boxer Page [online], Tapology [dostęp 2024-09-01] (ang.).