M52 SPH
 M52 w Muzeum Wojskowo-Historyczne Bundeswehry w Dreźnie | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
5 osób |
| Historia | |
| Produkcja |
1951 – ? |
| Egzemplarze |
684 szt. |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
Continental AOS-895-3 |
| Długość |
5800 mm |
| Szerokość |
3149 mm |
| Wysokość |
3316 mm |
| Prześwit |
491 mm |
| Masa |
24 040 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
56 km/h |
| Zasięg pojazdu |
160 |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Rowy (szer.) |
180 cm |
| Ściany (wys.) |
91 cm |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 × haubica M85 kalibru 105 mm (102 nab.) 1 × wkm M2HB kalibru 12,7 mm (900 nab.) | |
| Użytkownicy | |
| US Army, Izrael | |
M52 Self-propelled Howitzer – amerykańska haubica samobieżna.
Działo M52 było zbudowane na zmodyfikowanym podwoziu czołgu M41 Walker Bulldog, identycznym jak w przypadku działa M44 SPH. Na podwoziu umieszczona była obrotowa wieża z haubicą M85 kalibru 105 mm. Kąt ostrzału działa w poziomie był równy 120°, w pionie od -10° do 65°. Maksymalna donośność pocisków była równa 11 270 m. Wewnątrz pojazdu przewożone były 102 naboje do działa z czego 21 było gotowych do natychmiastowego użycia. Uzbrojeniem dodatkowym był wielkokalibrowy karabin maszynowy M2 kalibru 12,7 mm.
Produkcję dział M52 rozpoczęto w 1951 roku, ale problemy techniczne trapiące pierwsze wozy sprawiły, że oficjalnie do uzbrojenia przyjęte zostały w 1955 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa: WiS, 1994, ISBN 83-86028-01-7, OCLC 169820275.
