Przejdź do zawartości

Lutung

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lutung
Trachypithecus
Reichenbach, 1862[1]
Ilustracja
Lutung czapeczkowy (T. pileatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

wyższe naczelne

Infrarząd

małpokształtne

Parvordo

małpy wąskonose

Nadrodzina

koczkodanowce

Rodzina

koczkodanowate

Podrodzina

gerezy

Plemię

Presbytini

Rodzaj

lutung

Typ nomenklatoryczny

Semnopithecus pyrrhus Horsfield, 1823 (= Cercopithecus auratus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1812)

Gatunki

22 gatunki – zobacz opis w tekście

Lutung[2] (Trachypithecus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[3][4][5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 42–72 cm, długość ogona 57–104 cm; masa ciała samic 5–11,5 kg, samców 5,5–14 kg[5][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1862 roku niemiecki botanik i zoolog Ludwig Reichenbach w publikacji swojego autorstwa poświęconej historii naturalnej małp[1]. Reichenbach wymienił kilkanaście gatunków – Simia maura von Schreber, 1774 (nomen dubium), Semnopithecus chrysomelas S. Müller, 1838, Semnopithecus comatus Desmarest, 1822, Semnopithecus frontatus S. Müller, 1838, Simia melalophos Raffles, 1821, Semnopithecus flavimanus I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831 (= Simia melalophos Raffles, 1821), Presbytis nobilis J.E. Gray, 1842 (= Simia melalophos Raffles, 1821), Semnopithecus sumatranus S. Müller & Schlegel, 1841, Semnopithecus rubicundus S. Müller, 1838, Semnopithecus siamensis S. Müller & Schlegel, 1841, Cercopithecus auratus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1812, Semnopithecus pyrrhus Horsfield, 1824 (= Cercopithecus auratus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1812), Simia cristata Raffles, 1821, Semnopithecus pruinosus Desmarest, 1822 (= Simia cristata Raffles, 1821), Semnopithecus pileatus Blyth, 1843 – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Semnopithecus pyrrhus Horsfield, 1824 (= Cercopithecus auratus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1812)[7].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Trachypithecus: gr. τραχυς trakhus ‘szorstki, kudłaty’; πιθηκος pithēkos ‘małpa’[8].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9][6][3]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[2] Podgatunki[5][3][6] Rozmieszczenie geograficzne[5][3][6] Podstawowe wymiary[5][6][a] Status
IUCN[10]
Trachypithecus geei Khajuria, 1956 lutung złocisty gatunek monotypowy północno-wschodnie Indie (podnóża Himalajów w północno-zachodnim Asamie), Bhutan (na północ od Gór Czarnych, na wschód od rzeki Sankosz; także na wschód od rzeki Mangde) DC: 49–72 cm
DO: 71–94 cm
MC: 9,5–12 kg
 EN 
Trachypithecus pileatus (Blyth, 1843) lutung czapeczkowy 3 podgatunki północno-wschodnie Indie (Arunachal Pradesh, Asam, Meghalaya i Nagaland), Bhutan, północno-zachodni Mjanma (na zachód od rzeki Czinduin, na południe do gór Czin) DC: 47–72 cm
DO: 72–104 cm
MC: 9,5–14 kg
 VU 
Trachypithecus shortridgei (Wroughton, 1915) lutung samotny gatunek monotypowy północno-wschodnia Mjanma (na wschód od rzeki Czinduin, w stanie Kaczin), południowo-zachodnia Chińska Republika Ludowa (dolina Dulong, północno-zachodni Junnan) DC: 67–72 cm
DO: 95–104 cm
MC: brak danych
 EN 
Trachypithecus auratus (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1812) lutung jawajski gatunek monotypowy Indonezja (środkowa i wschodnia Jawa (z wyspami Sempu i Nusa Barung na południowym wybrzeżu), Bali i Lombok) DC: 44–65 cm
DO: 61–87 cm
MC: około 7,1 kg
 VU 
Trachypithecus mauritius (Griffith, 1821) lutung hebanowy gatunek monotypowy Indonezja (zachodnia Jawa (północne wybrzeże na zachód od Dżakarty, w głąb lądu do Bogor, Cisalak i Jasinga, południowe wybrzeże na wschód do Cikaso i prawdopodobnie Ciwangi) brak danych  VU 
Trachypithecus cristatus (Raffles, 1821) lutung srebrzysty 2 podgatunki Borneo, Sumatra, Bangka, Belitung, Wyspy Riau (Bintan, Combol, Sugi i być może Batam), Wyspy Lingga (Bakung i Lingga) i Wyspy Natuna (Serasan) DC: 46–58 cm
DO: 66–75 cm
MC: 5,7–6,6 kg
 VU 
Trachypithecus selangorensis Roos, Nadler & Walter, 2008 gatunek monotypowy Malezja (pas wzdłuż zachodniego wybrzeża półwyspowej części od 6° szerokości geograficznej północnej do 1°30′ szerokości geograficznej północnej (Kedah, Perak, Selangor, Negeri Sembilan, Malakka i Johor) DC: 46–53 cm
DO: 68–82 cm
MC: brak danych
 NT 
Trachypithecus germaini (Milne-Edwards, 1877) lutung indochiński gatunek monotypowy południowa Mjanma, południowa Tajlandia, południowy Laos, Kambodża (na zachód od rzeki Mekong) i południowy kraniec Wietnamu; wschodnią granicą może być rzeka Mekong) DC: około 55 cm
DO: 72–84 cm
MC: 6,5–7 kg
 EN 
Trachypithecus margarita (D.G. Elliot, 1909) gatunek monotypowy południowy Laos (granica północna 16°23′ szerokości geograficznej północnej), południowo-centralny Wietnam (granica północna 14°30′ szerokości geograficznej północnej), wschodnia Kambodża (prowincje Rôttanak Kiri i Môndôl Kiri); granicą zachodnią może być rzeka Mekong brak danych  EN 
Trachypithecus barbei (Blyth, 1847) lutung leśny gatunek monotypowy ograniczony do małego regionu na północ od Półwyspu Malajskiego (wschodnia Mjanma i zachodnia Tajlandia) brak danych  VU 
Trachypithecus obscurus (Reid, 1837) lutung ciemny 7 podgatunków południowa Mjanma (na południe od około 15°10′ szerokości geograficznej północnej, archipelag Mergui), Półwysep Malajski w południowo-zachodniej Tajlandii i Malezji (w tym kilka wysp) DC: 42–68 cm
DO: 57–81 cm
MC: 5–9,1 kg
 EN 
Trachypithecus phayrei (Blyth, 1847) lutung orientalny gatunek monotypowy wschodni Bangladesz, północno-wschodnie Indie (Assam, Mizoram i Tripura) i zachodnia Mjanma (południowo-wschodni przez Rakhine do Pegu) DC: 45–58 cm
DO: 65–77 cm
MC: 5,7–9,1 kg
 EN 
Trachypithecus melamera (D.G. Elliot, 1909) gatunek monotypowy południowo-środkowa Chińska Republika Ludowa (zachodni Junnan) oraz północna i wschodnia Mjanma (stan Szan i sąsiadująca sucha strefa północnej Mjanmy) DC: 55–60 cm
DO: 73–80 cm
MC: 5,7–9,1 kg
 NE 
Trachypithecus popa Roos, K.M. Helgen, Miguez, Naw May Lay Thant, Ngwe Lwin, Aung Ko Lin, Aung Lin, Khin Mar Yi, Paing Soe, Zin Mar Hein, Margaret Nyein Nyein Myint, Ahmed, Chetry, Urh, Veatch, Duncan, Kamminga, Chua, Yao Lu, Matauschek, D. Meyer, Liu Zhijin, Li Ming, Nadler, Fan Pengfei, Le Khac Quyet, Hofreiter, Zinner & Momberg, 2020 gatunek monotypowy Mjanma (pomiędzy rzekami Irawadi a Saluin, a także zachodnie podnóża gór Kayah-Karen; północno-wschodnia granica zasięgu niejasna) DC: 50–60 cm
DO: 77–86 cm
MC: 7–8,2 kg
 CR 
Trachypithecus crepusculus (D.G. Elliot, 1909) lutung birmański gatunek monotypowy południowo-środkowa Chińska Republika Ludowa (na wschód od rzeki Saluin, południowy Junnan), południowa Mjanma, północna Tajlandia (na południe do Raheng, na zachód do Zatoki Bengalskiej), północny i centralny Laos oraz północny Wietnam DC: 49–51 cm
DO: 82–83 cm
MC: 6,4–6,9 kg
 EN 
Trachypithecus poliocephalus (Trouessart, 1911) lutung jasnogłowy gatunek monotypowy Wietnam (wyspa Cát Bà w zatoce Hạ Long, u wybrzeży Quảng Ninh) DC: 49–59 cm
DO: 82–92 cm
MC: 6,7–9,5 kg
 CR 
Trachypithecus leucocephalus Tan Bangjie, 1957 lutung białogłowy gatunek monotypowy Chińska Republika Ludowa (południowo-zachodni Kuangsi; graniczy od północnego zachodu i północy z rzeką Zuojiang, od południowego zachodu i południa z rzeką Mingjiang, od południowego wschodu z górami Shiwan) DC: 47–62 cm
DO: 77–89 cm
MC: 6,7–9,5 kg
 CR 
Trachypithecus delacouri (Osgood, 1932) lutung białozady gatunek monotypowy Wietnam (prowincje Hoà Bình, Hà Nam, Ninh Bình i Thanh Hóa DC: 52–62 cm
DO: 81–90 cm
MC: 7,3–8,5 kg
 CR 
Trachypithecus francoisi (de Pousargues, 1898) lutung białoznaczony gatunek monotypowy południowo-środkowa Chińska Republika Ludowa (Chongqing, Kuejczou i Kuangsi) i północny Wietnam (prowincje Hà Giang, Cao Bằng, Tuyên Quang, Bắc Kạn i Thái Nguyên) DC: 50–63 cm
DO: 74–90 cm
MC: 5,5–7,9 kg
 EN 
Trachypithecus ebenus (Brandon-Jones, 1995) gatunek monotypowy wschodnio-środkowy Laos (południowa prowincja Khammouan, rozproszone bloki wapienia w północnej prowincji Savannakhét), centralny Wietnam (Quảng Bình) DC: około 62 cm
DO: około 94 cm
MC: około 10,3 kg[b]
 NE 
Trachypithecus laotum (O. Thomas, 1921) lutung białobrewy gatunek monotypowy Laos (od południowej prowincji Bolikhamxai, prawdopodobnie z rzeką Nam Kading jako północną granicą, na południe do środkowej prowincji Khammouan (około 17°40′ szerokości geograficznej północnej)) DC: 46–67 cm
DO: 81–90 cm
MC: 6–8 kg
 EN 
Trachypithecus hatinhensis (Đào Văn Tiến, 1970) lutung pręgogłowy gatunek monotypowy północno-środkowy Wietnam (prowincje Quảng Bình i Quảng Trị) oraz wschodnio-środkowy Laos (prowincja Khammouan) DC: 54–61 cm
DO: 78–95 cm
MC: 6–9 kg
 EN 

Kategorie IUCN:  NT gatunek bliski zagrożenia,  VU gatunek narażony,  EN gatunek zagrożony,  CR gatunek krytycznie zagrożony;  NE gatunki niepoddane jeszcze ocenie.

  1. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
  2. Masa ciała tylko dla samców.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b H.G.L. Reichenbach: Die vollständigste Naturgeschichte der Affen. Dresden und Leipzig: Expedition der vollstèandigsten Naturgeschichte, 1862, s. 101. (niem.).
  2. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 52–53. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 258–262. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Trachypithecus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-08].
  5. a b c d e D. Zinner, G.H. Fickenscher, Ch. Roos, M.V. Anandam, E.L. Bennett, T.R.B. Davenport, N.J. Davies, K.M. Detwiler, A. Engelhardt, A.A. Eudey, E.L. Gadsby, C.P. Groves, A. Healy, K.P. Karanth, S. Molur, T. Nadler, M.C. Richardson, E.P. Riley, A.B. Rylands, L.K. Sheeran, N. Ting, J. Wallis, S.S. Waters & D.J. Whittaker: Family Cercopithecidae (Old World Monkeys). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 741–752. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
  6. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 169–172. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. R.I. Pocock. The monkeys of the genera Pithecus (or Presbytis) and Pygathrix found to the East of the Bay of Bengal. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1934 (4), s. 896, 1934. (ang.). 
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 683, 1904. (ang.). 
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
  10. Taxonomy: Trachypithecus - Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-08]. (ang.).