Lucia Annibali
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 września 1977 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawniczka |
| Odznaczenia | |
| |
Lucia Annibali (ur. 18 września 1977 w Urbino[1]) – włoska polityk, prawniczka i działaczka społeczna, posłanka do Izby Deputowanych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia prawniczka[1], praktykowała jako adwokat[2]. 16 kwietnia 2013 została zaatakowana przez dwóch mężczyzn albańskiego pochodzenia, jej twarz została wówczas oblana i poparzona kwasem, ostatecznie udało się uratować jej wzrok. Napastnicy, jak ustalono, zostali nasłani przez byłego partnera kobiety. Mężczyznę skazano za ten czyn na karę 20 lat pozbawienia wolności, a Albańczyków na kary po 12 lat pozbawienia wolności[2].
Po rekonwalescencji Lucia Annibali zaangażowała się w działalność społeczną przeciwko przemocy, stając się rozpoznawalną osobą publiczną[2][3]. Swoje wspomnienia spisała w publikacji książkowej, na jej podstawie powstał film telewizyjny Io ci sono, w którym główną rolę zagrała Cristiana Capotondi[2].
Była doradcą podsekretarz stanu Marii Eleny Boschi[4]. W 2018 przyjęła propozycję wystartowania z ramienia Partii Demokratycznej do parlamentu. Uzyskała wówczas mandat posłanki do Izby Deputowanych XVIII kadencji[1]. We wrześniu 2019 dołączyła do partii Italia Viva, którą założył wówczas były premier Matteo Renzi[5]. W 2022 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję[6].
Odznaczona Orderem Zasługi Republiki Włoskiej V klasy (2013)[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Lucia Annibali na stronie Izby Deputowanych XVIII kadencji. [dostęp 2018-05-08]. (wł.).
- ↑ a b c d LUCIA ANNIBALI E LUCA VARANI: Dopo „Io ci sono” arrivano le motivazioni, l'avvocato: „Siamo soddisfatti”. ilsussidiario.net, 23 listopada 2016. [dostęp 2018-05-08]. (wł.).
- ↑ Scarred by acid, anti-violence icon Lucia Annibali wants to take her battle to Italy’s parliament. scmp.com, 27 lutego 2018. [dostęp 2018-05-08]. (ang.).
- ↑ Lucia Annibali: «Quello che mi resta del mio „non-amore” è la paura». quirinale.it, 17 października 2017. [dostęp 2018-05-08]. (wł.).
- ↑ Ecco il nuovo movimento di Renzi: chi lo segue e chi rimane nel Pd. lastampa.it, 17 września 2019. [dostęp 2019-09-19]. (wł.).
- ↑ Elezioni: Terzo Polo sbarca in Parlamento, equilibro eletti tra Azione e Iv. lasicilia.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-27]. (wł.).
- ↑ Cavaliere Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 21 listopada 2013. [dostęp 2018-05-08]. (wł.).