Louise-Victorine Ackermann

Louise-Victorine Ackermann
	; Louise-Victorine Ackermann
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1813 ; Paryż
Data i miejsce śmierci	2 sierpnia 1890 ; okolice Nicei
Narodowość	francuska
Język	francuski
Dziedzina sztuki	poezja
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Teksty w Wikiźródłach

Louise-Victorine Ackermann (ur. 30 listopada 1813 w Paryżu, zm. 2 sierpnia 1890 w okolicach Nicei) – francuska poetka związana z parnasizmem^[1]^[2]^[3].

Życie i twórczość

Urodziła się jako Louise-Victorine Choquet w Paryżu. Ojciec przyszłej poetki był wolnomyślicielem i zapewnił jej edukację daleką od religijnej. W 1838 roku Louise-Victorine wyjechała do Berlina dla nauki języka niemieckiego. W 1843 roku wyszła za Paula Ackermanna^[2], francuskiego lingwistę i przyjaciela Proudhona. „Małżeństwo z rozsądku” okazało się szczęśliwe, lecz bardzo krótkie: po trzech latach Ackermann zmarł na gruźlicę.

Po śmierci męża poetka zamieszkała wraz z siostrami w Nicei, gdzie poświęciła się rolnictwu, a w końcu również powróciła do pracy literackiej. Jej pierwsze publikacje, inspirowane poezjami Victora Hugo, nie zostały zauważone przez krytyków, późniejsze zaś krytykowane były za głęboko pesymistyczny^[2] wydźwięk. Polski krytyk Zenon Miriam-Przesmycki nazwał Ackermann „znakomitą pesymistką francuską”^[4]. Ackermann została w końcu doceniona za erudycję i swoją lirykę filozoficzną. Przez Victora Fiori, późniejszego edytora dzieł zebranych poetki, nazwana została uczennicą Denisa Diderota^[5].

Za najważniejsze i najbardziej charakterystyczne dzieło poetyckie Ackermann uważany jest zbiór Poésies philosophiques (Poezje filozoficzne); popularność zdobył również jej dziennik, pisany w latach 1849-1869 i wydany pod tytułem Les Pensées d'une solitaire (Myśli samotniczki)^[6].

Wybrane dzieła

Contes, Paryż 1855
Poésies philosophiques, Nicea 1861
Poésies, premières poésies, poésies philosophiques, Paryż 1873
Pensées d'une solitaire, Paryż 1883

Przypisy

↑ Louise-Victorine Ackermann, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-03-21] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Louise Victorine Choquet Ackermann (1813–1890). Bartleby.com. [dostęp 2017-03-21]. (ang.).
↑ Louise Ackermann – biographie. poetica.fr. [dostęp 2017-03-21]. (fr.).
↑ Zenon Przesmycki, Wybór pism krytycznych, tom 1, Kraków 1967, s. 176.
↑ François Le Guennec, Le Livre des femmes de lettres oubliées, Paris 2013, s. 13.
↑ Domna C. Stanton, The Defiant Muse. French Feminist Poems from the Middle Ages to the Present: A Bilingual Anthology, [b.m.] 1986, s. 198.

Bibliografia

Louise Ackermann: Poésies: premières poésies - poésies philosophiques. Archive.org, 1874. [dostęp 2017-03-21]. (fr.).

Linki zewnętrzne

Louise-Victorine Ackermann: Oeuvres. fr.wikisource.org. [dostęp 2017-03-21]. (fr.).

[Encyclopaedia_Britannica-1] Louise-Victorine Ackermann, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-03-21] (ang.).

[Bartleby.com-2] Louise Victorine Choquet Ackermann (1813–1890). Bartleby.com. [dostęp 2017-03-21]. (ang.).

[poetica.fr-3] Louise Ackermann – biographie. poetica.fr. [dostęp 2017-03-21]. (fr.).

[4] Zenon Przesmycki, Wybór pism krytycznych, tom 1, Kraków 1967, s. 176.

[5] François Le Guennec, Le Livre des femmes de lettres oubliées, Paris 2013, s. 13.

[6] Domna C. Stanton, The Defiant Muse. French Feminist Poems from the Middle Ages to the Present: A Bilingual Anthology, [b.m.] 1986, s. 198.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]