Lotniskowce typu Centaur
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Wejście do służby |
1953 |
Wycofanie |
2017 |
Planowane okręty |
8 |
Zbudowane okręty |
4 |
Okręty w służbie |
0 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
22 000 t (standardowa) |
Długość |
224,6 m |
Szerokość |
39,6 m |
Zanurzenie |
8,7 m |
Napęd |
2 turbiny parowe Parsons o mocy łącznej 76 000 KM (57 MW), 4 kotły parowe Admiralty, 2 śruby |
Prędkość |
28 węzłów (52 km/h) |
Zasięg |
6000 Nm przy 20 kn |
Załoga |
1350 |
Uzbrojenie |
32 × Bofors 40 mm |
Wyposażenie lotnicze |
26 samolotów |
Lotniskowce typu Centaur – brytyjskie lotniskowce lekkie, ostatnie okręty tej klasy zaprojektowane w trakcie trwania II wojny światowej (po typie Colossus i Majestic). Ze znacznym opóźnieniem ukończono cztery okręty, przy których prace rozpoczęto przed końcem wojny: „Albion”, „Bulwark”, „Centaur”, „Hermes” (ex-„Elephant”), dalsze cztery („Monmouth”, „Polyphemus”, „Arrogant”, „Hermes”) anulowano. Okręty brały udział w brytyjskiej interwencji w Egipcie w czasie kryzysu sueskiego w 1956 i wojnie falklandzkiej w 1982. W czasie służby w Royal Navy wykorzystywano je często jako śmigłowcowce. Indie wykorzystywały jeden zmodernizowany ex-brytyjski okręt do 2016 roku. Wycofano go ze służby w 2017 roku.
Okręty
[edytuj | edytuj kod]
Brał udział w operacji Vantage w 1961, mającej na celu ochronę integralności Kuwejtu przed żądaniami terytorialnymi Iraku. Wystąpił w filmie Zatopić pancernik Bismarck! w roli HMS Victorious i HMS Ark Royal |
|
Brał udział w operacji „Muszkieter” podczas kryzysu sueskiego w 1956. |
|
Wraz z czterema innymi lotniskowcami RN (w tym HMS „Albion”) uczestniczył w ataku na Egipt w 1956. |
|
Przebudowany w 1981 na lotniskowiec STOVL, okręt flagowy brytyjskich sił inwazyjnych w czasie wojny o Falklandy w 1982. |
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- CENTAUR light (medium) fleet aircraft carriers, navypedia.org. navypedia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- INS Viraat, bharat-rakshak.com